Heel af en toe gebeurt het nog wel eens dat ik een computertijdschrift door zit te bladeren en dat ik het met een gerust hart opzij kan leggen: gelukkig, even rust, er staat niets nieuws in. Heb je nog meer mazzel, dan staat er ook nog een lovende recensie in over de grafische kaart die je net besteld hebt, want een beetje mens wil tenslotte niets liever dan in al zijn keuzes constant bevestigd worden, nietwaar?
Als dat ding, blijkbaar niet aan te slepen in Nederland, uiteindelijk over een paar weken afkomt` zal het ritueel wel weer van hetzelfde zijn: dat stuk plastic met chips en soldeersel kost achthonderd gulden, wat niet wegneemt dat het overhandigd wordt alsof het een gunst is, want meneer moet wel weten dat er meer klanten zijn die erop zitten te wachten.
Ik heb die Matrox Millennium besteld met de uitdrukkelijke voorwaarde dat-ie met OS/2 drivers geleverd zou worden, dus er er zal weer van alles bijzitten, behalve die. Denk ik dan, en misschien heeft mijn leverancier ze er wel stiekem uitgehaald zodat-ie die kaart aan een betere klant dan ik kan slijten.
Hoe dan ook, in de computertijdschriften die ik afgelopen weekeinde geconsumeerd heb` stond voor de verandering geen opzienbarend nieuws, behalve dan dat mij zeer vrolijk stemmende stukkie over de Millennium die cyberspace ingeprezen werd. Perfecte resolutie, hoge verversingsfrequentie, bliksemsnel, bla bla. Dat er op de tegenoverliggende pagina geheel in beslag genomen wordt door een advertentie van Matrox, ach, dat moet toeval zijn. Waar blijft die kaart, want van die Trident heb ik mijn buik vol.
Die is maar in één ding goed, en dat is het laten crashen van allerlei applicaties op de meest ongelegen momenten. `Very sorry`, kreeg ik als antwoord op een klacht die ik op de home-page van de fabrikant achterliet, `want uw kaart, met de 9420 chip, is reeds héél lang uit productie en natuurlijk hebben wij daar geen drivers meer voor.` `Hoe komt u erbij`, dat zeiden ze er niet bij, maar desondanks, die arrogantie! Het gaat hier om een kaart van net nog geen twee jaar oud, doen ze net alsof het ding eind jaren vijftig geleverd is!
Verder niet veel nieuws in die bladen de vorige week, maar wel uit een andere hoek, van lezer Piet Zonneveld, waarvoor dank. Die maakte me opmerkzaam op een mooi nieuwtje, waar de makers van gewone digitale camera`s niet blij mee zullen zijn: de Snappy. De Snappy is een digitizer ter grootte van een handpalm die op de parallel printerpoort van de computer kan worden gestoken.
Vraag u niet af wat digitizer precies betekent en wat dat ding voor en achter die poort precies uitspookt, weet slechts dat u er om het even welke videobron op kunt aansluiten, dus ook uw digitale handycam.
Dat biedt ongekende mogelijkheden, gezien de resoluties die met een digitale video-camera bereikt kunnen worden, dat in vergelijking met een goedkope digitale camera. Snappy kan een resolutie aan van maar liefst 1500×1125 bij 16.8 miljoen kleuren. Dat is niet het enige voordeel ten opzichte van een gewone digitale camera, waar maar acht of zestien foto`s op passen, en waar je dus niet uit een sliert film het beste beeldje kunt uitzoeken. Als je wilt` kun je er ook de televisie rechtstreeks op aansluiten en kun je zoveel snappen als je hard-disk op kan slaan.
De Snappy wordt in Nederland geïmporteerd door Logitech en zal in de detailhandel, Dixon is er als eerste mee gekomen, ongeveer 500 gulden kosten. Voor dat geld krijg je er een cd-rom met nogal wat software bij; de Snappy Software om de boel aan de praat te krijgen, 2Kai Power Go, Gryphon Morph 2.5 én Adobe Photo De Luxe, zodat alleen al die software het geld waard is.
In deze Interface, zoals die op de site van De Stem is geparkeerd (adres bovenaan deze pagina), vindt u een link naar een adres in Amerika waar u een demonstratie van de software kan downloaden en waar ook een soort galerij te vinden is met voorbeelden van foto`s die met behulp van de Snappy gemaakt zijn. En nou maar hopen dat die nieuwe grafische kaart een beetje snel wil komen, dan komt alles helemaal mooi tot zijn recht….