Het lijkt eindelijk beter weer te gaan worden, verzekerde weerman Cees van Gurp me, terwijl hij donderdagmiddag de internet-redactie passeerde. ‘Het zal me tijd worden,’ bromde ik, ‘regen hebben we nu genoeg gehad, breng nou onderhand maar eens een beetje zon mee’.
Omdat het weekeinde er veelbelovend en zonnig uitziet, ga ik u verblijden met een vrolijke website. Voor wie het wil zien is er nog genoeg humor op het web, al lopen er nogal wat types rond in de IT, die daar kennelijk zó hard en zó lang voor gestudeerd hebben dat ze het lachen compleet verleerd hebben. Desondanks die drogen zijn er gelukkig nog steeds volop Unix-computers die, als je daarmee via telnet aanlogt, als welkom een wijsheid of een grap verkondigen. Eens even telnetten naar Tabnet, de host van een domein of 35.000: ‘The computer is your best friend. Love the computer!’
Vanmorgen zei-ie ook een keer iets waar ik geen touw aan vast kon knopen: ‘Excellent day for putting Slinkies on an escalator’. Slinkies? Wat zijn dat nou weer?’ Eens kijken wat er tevoorschijn komt als je slinkies aan een zoekmachine voert. Blijken slinkies die lange slappe veren te zijn die om de zoveel jaren in speelgoedwinkels opduiken.
Als je er een op een verhoging zet en je geeft hem een duwtje, dan wandelt hij in een vloeiende beweging naar beneden. En naar het volgende beneden, als dat er is. Zet je zo’n veer op een trap, dan wandelt-ie keurig van boven naar beneden. Aaaah, zet je hem op een roltrap, dan wordt het natuurlijk helemaal interessant. Blijkt er zelfs een fikse thread in een nieuwsgroep aan de gang te zijn over de prangende vraag of een slinkie op een roltrap nu wel of niet een geval van eeuwigdurende beweging is, een ‘perpetuum mobile’. Want die roltrap wordt weliswaar door een externe krachtbron aangedreven, maar die veer blijft toch maar mooi uit zichelf wandelen. Denkt u daar maar eens goed over na, maar pas op: voor u het weet ligt u er vannacht wakker van.
Ik vind zulk vrolijk voer voor de hersenen oneindig interessant. Volgens mij blijft je bovenkamer lenig zolang je hem maar bezig houdt, en liefst met banale, vrolijke, niet ter zake doende vraagstukken. Slinkies op een roltrap, cryptogrammen, anagrammen.
Ik kan me nog herinneren dat we vroeger op school, tot ergernis van een leraar Nederlands, wat het uiteraard alleen maar leuker maakte, van de namen van alles en iedereen lesuren lang anagrammen zaten te maken. Computers hadden we toen nog niet, maar met een Bic en een stuk ruitjespapier kwam je ook een heel eind. Van toen herinner ik me nog dat we een aparte spelregel en telling hanteerden ten aanzien van de Nederlandse lange en uniek ij, al was het maar omdat die in mijn achternaam staat.
Medemensen met een ij in de achternaam zullen het herkennen: altijd en eeuwig gelazer met hotel- of vliegtuigreserveringen in het buitenland. Had er weer zo’n troela van een reisbureau in Nederland iets doorgebeld en dat gespeld met een y (pronounced why…), om het gemakkelijker te maken. Sta je daar met een paspoort met een lange ij (yes, eye, jay, dammit nogantoe!) het recht op reservering op te eisen en ga dan die Turk of Thai maar eens uitleggen dat dat in Nederland hetzelfde is. Vanwege soortgelijke problemem tijdens het ge-anagram mocht die wél door een y vervangen worden, hetgeen soms soelaas bood. Hoewel je een lange ij natuurlijk in een i en een j kan splitsen.
Ik was die anagrammen-liefhebberij glad vergeten, tot ik donderdag op het web tegen een URL opbotste en me prompt herinnerde dat ze me in de hoogtijdagen van die teloor gegane hobby Noel Jinkern noemde. Extra punten, want één op één, zowel voor- als achternaam een apart anagram. Het is een verrekte leuke, The Anagram Genius Server, alleen jammer dat-ie zijn kunstje alleen maar in het Engels doet.
Je vult, wat je wilt laten ver-anagrammen, in het eerste veld van een formulier in, waarna je nog enkele keuzes maken kan. Het is een Amerikaanse server, dus natuurlijk kun je ‘offensive’ uit laten sluiten. E-mail-adres invullen, en dan is het wachten tot er een lijst in de bus valt van ongeveer tweehonderd anagrammen. De website stond de afgelopen week in een of andere internationale top-10, en dat was te merken ook. Een overigens klassiek gegeven: zodra een site een positieve vermelding krijgt op een wereldwijd podium, dan zakt-ie de volgende dag door zijn hoeven.
Het was gisteren en eergisteren, toen ik de namen van een aantal collega’s aan de server gevoerd heb, kennelijk topdruk, want soms duurde het enkele uren voordat het lijstje op de mat viel. Niet geheel onbegrijpelijk, want volgens de makers van de site worden er per dag ongeveer achtduizend aanvragen verwerkt.
Maar komen deden ze, en er zaten juweeltjes bij. Collega Paul Verlinden is an evil plunder, maar u mag hem voortaan ook evil plan under noemen. Annelies Vlaanderen wordt lean vandal in serene. Dirk Vellenga: dark level gin. Edine Wijnands: jew and i sinned, en Harry Vermeulen: never hurry meal. Piet Oosthoek took the poise en directeur Dick Ahles is slick head. Maar de mooiste vond ik die, die bovenaan de tweehonderd anagrammen van de naam van onze nieuwe hoofdredacteur Ben Rogmans stond: german snob.
Wat ik me intussen nog steeds afvraag: als de daalsnelheid van zo’n slinkie evenredig is aan de stijgsnelheid van een roltrap, zou slinkie dan inderdaad eeuwig door blijven wandelen?