Bent u erin geslaagd om de afgelopen week het nieuwe boek van Stephen King te downloaden? Mij is het niet gelukt, ook niet nadat ik mijn computer urenlang in de file heb laten staan, tussen miljoenen anderen.
Riding the Bullet is het eerste boek van de bestverkochte horror-schrijver ter wereld, dat alleen via internet te koop is en verspreid wordt. Vanaf afgelopen woensdag was het te krijgen, op sommige website als relatiegeschenk, op de anderen, die als doorgeefluik fungeerden, voor de prijs van twee dollar vijftig, ongeveer vijf gulden vijftig.
Ik heb zowel woensdag en donderdag geprobeerd om er tussen te komen, maar zowel op de website van King zelf, als op de andere websites die zich van zijn uitgever, Simon and Schuster, met de verspreiding bezig mochten houden, was er geen doorkomen aan. Donderdag, bij het sluiten van deze pagina, waren er 400.000 ‘exemplaren’ besteld, terwijl het gissen is naar het aantal gegadigden dat in de digitale files vastgelopen was.
De vraag, die gesteld moet worden bij alles wat met internet te maken heeft: hype, of niet? Die vraag, zal de komende jaren vanzelf beantwoord worden, en dan weten we inmiddels wellicht ook welke luchtbellen doorgeprikt zijn. Volgens Jack Romanos, eigenaar van Schuster en King, is het nooit voorgekomen dat er voor een traditioneel boek in de eerste dagen van verschijnen zo’n overweldigende vraag geweest is.
Ik vraag me af hoe het ditmaal met de beveiliging tegen illegaal kopieren gesteld is. De uitgever beweert dat het goed geregeld is, maar ik wed dat er inmiddels vrolijk illegaal doorgeplaatst en verzonden wordt. De 66 pagina’s die het document als papieren boek zou beslaan, zijn verpakt in het zogenaamde Portable Data Format (PDF). Dat is de manier waarop softwaremaker Adobe zijn bestanden comprimeert. Een PDF-document kan alleen gelezen – en geprint – worden met de Acrobat Reader, ook van Adobe, een gratis stukje software.
Acrobat wordt als een plug-in van Netscape of Explorer geinstalleerd, en start zich vervolgens vanzelf als u zo’n PDF-dingetje binnenhaalt. De clou is dat in ieder exemplaar een unieke code is versleuteld, waardoor het alleen maar op de machine gelezen kan worden waarop het als eerste is binnengehaald.
Daardoor heeft het geen zin om een exemplaar door te zenden naar iemand anders, omdat die het niet zou moeten kunnen lezen. Maar ik moet nog zien dat zoiets werkt, en ik sta niet verbaasd als ik Riding the Bullet ongevraagd – en leesbaar – in mijn mailbox aantref. Of letterlijk op de mat, want 66 paginaatjes printen en kopieren is natuurlijk ook in een vloek en een zucht gebeurd met de laserprinters en kopieerapparaten van vandaag.
Het boek – blijven we dat zo noemen? – is ook beschikbaar in een format waardoor ik het in mijn Palm Pilot kan laden. Ik ga dat, als ik er doorkom, eens doen en proberen of ik het vol kan houden om het uit te lezen, met mijn leesbrilletje zowat bovenop die piepkleine lettertjes.
Het standaard MemoPad van Palm stelt qua tekstverwerking niet zoveel voor, reden waarom ik vrij snel na aanschaf SmartDoc heb aangeschaft. Een redelijk volwassen editor, met allerlei mogelijkheden die van zijn volwassen broers op de desktop zijn afgekeken. Met een mooie extra: je kunt de tekst automatisch laten scrollen, en ook het tempo aangeven, zodat je niet de hele tijd met knop of aanwijspennetje naar de volgende pagina hoeft.
Maar toch, ook al kan ik mijn Palm Pilot als kalender, agenda en schaakmaatje niet meer missen, terwijl er ook prima op te notuleren valt, ik kan me niet voorstellen dat ik er boeken op ga lezen. Maar daar zijn de readers voor, die in rap tempo in verschillende uitvoeringen in Amerika op de markt beginnen te verschijnen. Vergelijk die qua functionaliteit met de Palm Pilot en qua uiterlijk met het TFT-scherm van een laptop, op zijn kant gehouden. Een stoot geheugen erin, en je hebt genoeg te lezen voor de rest van je leven. Het beeld is haarscherp, en een PDF-document ziet eruit alsof het …gedrukt is. Aan die dingen krijgt de boekdrukkunst de komende jaren een zware dobber.
Internet: www.stephenking.com