Ik zat niet lang genoeg in de auto, dus het hele pleidooi heb ik niet kunnen volgen. Om er nou op de parkeerplaats bij de krant nog een kwartier voor in de auto te blijven zitten, ging me te ver.
Voor je het weet, komt er een EHBO’er naar buiten rennen omdat ze denken dat je door een acute burn-out bevangen bent, of uit het dashboard zit te zuipen.
Op Radio 1 pleitte een slijter voor een vaste alcoholprijs. Dat zou niet alleen de slijters een hoop geneuk schelen, maar wij zouden nooit meer reclamefolders uit hoeven vlooien op de goedkoopste whisky of Belgisch bier.
Verder kul, want waar de overheid zich bemoeit met het drankgebruik van onderdanen, is het effect omgekeerd evenredig. Tegen vrijblijvend advies heb ik geen bezwaar.
Als het politbureau van de geheelonthouding denkt dat het helpt, moeten ze vooral spotjes blijven uitzenden vol kotsende pubers. Nou zullen de slijters een andere vaste alcoholprijs in gedachten hebben dan de overheid, maar werken doen dat soort oekazes nooit.
In landen waar de accijnzen het hoogst zijn, breek je op straat je nek over kots en zatlappen.
In Nieuw-Zeeland laten ze de markt en het gezond verstand hun werk doen. Dat leverde deze week een mooi fenomeen op: een fles water is er duurder dan een fles wijn.
Oorzaak: de overvloedige druivenoogst. Een van de zegeningen van global warming?
Geheelonthouders en moraalridders kunnen er niet om lachen. Die struikelen daar nu ook over elkaar met voorstellen voor accijnsverhoging, minimumprijzen, reclameverboden en leeftijdsgrenzen.