De week mag ik hier altijd afsluiten, maar het allerlaatste woord van het jaar heb ik maar af en toe: als de laatste zaterdag van het jaar tevens de laatste dag van het jaar is. Hoe dan ook, mijn laatste column van het jaar heb ik al vaker geschreven, en altijd weet ik niet goed wat ik ermee moet: terugblikken of vooruitkijken? Terugblikkend mag ik niet klagen, want het is best een mooi jaar geweest, en – afkloppen – zonder persoonlijke rampspoed. Vooruitkijkend – afkloppen – voorzie ik qua werk niet al te veel problemen. Dankzij een van de zeldzame… >> Lees verder . . . >>

Wie niet weet waar hij op moet stemmen moet PvdA stemmen. Omdat je dan zeker weet dat je niet weet waar je op gestemd hebt. Want bij de PvdA staat maar één ding vast: dat geen enkel standpunt vast staat. Dat gezegd hebbende: zou ik de mogelijkheid hebben om ook de leden van de Eerste Kamer te kiezen dan zou ik PvdA overwegen. Omdat daar PvdA’ers zitten die doen waar ze door de leden van de Provinciale Staten voor gekozen zijn. Zoals op hun gemak wetsontwerpen, die al door de Tweede Kamer aangenomen, zijn nog eens door te vlooien. Om… >> Lees verder . . . >>

Zitten is het nieuwe roken. Laatste mantra van hen die garanderen dat we via meer van het een en/of minder van het ander langer zullen leven. De hard cores onder die profeten voorspellen daarbij een gelukkiger staat van zijn als bijverschijnsel. Bewegen, eten, drinken, roken, doen. Wie het een of het ander meer of minder matigt, heeft zonder twijfel iets meer kans op iets minder fysieke problemen. Al staat er altijd, zoals iedere nuchtere arts weet, maar één ding vast, en dat is dat er voor iedere levende ziel, behalve dan de dood, niets zeker is. Intussen is het aan… >> Lees verder . . . >>

Het zegt iets over mijn leeftijd, die onvermijdelijk voortschrijdende grootheid, dat het mijn idolen waren. Een zinloze neiging tot uitstel van acceptatie: tijd, resulterend in de dood, is de grote gelijkmaker, die iedere seconde voor iedereen hetzelfde telt. Bill Cosby en Rolf Harris waren twee van mijn jeugdidolen. De een zwart en Amerikaan, de ander blank en Australisch. Wat ze gemeen hebben: wereldberoemd in hun eigen biotoop. Cosby in de Verenigde Staten, Harris in zijn geboorteland Australië, en in Groot Brittannië. Cosby, in het zwart-wit van de jaren zestig de helft van het het zwart-witte duo I Spy. Harris de… >> Lees verder . . . >>