Krijnen.Com Krijnen.Com

Antwerpen in Breda

De foodhall in de Reigerstraat. Foto Johan van Gurp – Stadsarchief Breda.

Volgende week zondag presenteert de Bredase historicus Frans Gooskens zijn boek over de geschiedenis van Wolfslaar, dat deze maand Abraham ziet. Of Sara, naar gelang u het 50-jarige zwembad als een meneer of als een mevrouw ziet. We hopen dat Gooskens daarna aan een ander opus begint, over de rijke geschiedenis van de teloor gegane Bredase bioscopen.
In het spoor van Ida Aarts die in 2012 aan de Universiteit van Utrecht afstudeerde met een lezenswaardige scriptie over de ontwikkeling het Bredase bioscoopwezen in in zeer kort tijdsbestek: tussen 1910 en 1921.
De complete geschiedenis van die compleet veranderde bioscoop hopen we allemaal nog een keer in een mooi boek te lezen, maar de Reigerstraat zal op de plek van het Casino – qua baksteen tussen 1912 en 1930 daterend – nooit meer hetzelfde zijn. Daar krijgen we, als de plannen van de projectontwikkelaars doorgaan, een stukske onvervalst ‘Antwaarpen’.
Althans, door een mooi stukske Antwerpen geïnspireerd, waar we vroeger lekker kabaal liepen te maken, lang voordat ze in Antwerpen echt een hekel aan lallende Hollandse vrijgezellen begonnen te krijgen.
Daar hebben wij natuurlijk niks mee te maken, want we reden er pas heen als de kroegen in Breda dicht waren, en tegen die tijd hadden alle Antwerpenaren zelf hun zakken vol. Brothers in Arms, zeg maar.
Achteraf de zegeningen tellend, want van een bob had nog nooit iemand gehoord, en het is altijd goed afgelopen.
Hoe dan ook, veel gelachen – en gedronken – hebben we er altijd in de seventies, toen de stedenbouwkundige gentrificatie van Antwerpen nog lang niet op gang gekomen was, en het overal tamelijk haveloos of verkrot was.
Maar de allure en de flair waarmee die buurt, van de Vlaamse Kaai via de Grote Markt naar de Groenplaats, en nog veel meer in het buiten het centrum van de Sinjorenstad, van een fantastisch smoel voorzien is, dat biedt vertrouwen voor de toekomst van de Reigerstraat.
Nou maar hopen dat er vanuit Antwerpen geen hordes vrijgezellenparties naar de Parel van het Zuiden komen, vanuit een zoet en brandend wraakgevoel.