Ik had het kunnen weten. Als ik in het verleden om e-mail verlegen zat dan schreef ik gewoon iets over een Power Mac die niet deed wat-ie volgens mij moest doen en dan kwam het vanzelf goed. Vorige week heb ik het gewaagd om te verklaren dat Netscape 4.5 volgens mij superieur is aan welke Microsoft Internet Explorer dan ook en de boot was ook nu aan. Waar ik echter vroeger, als het om Mac’s ging, alleen maar boze brieven van Apple-Evangelista’s kreeg, was het karakter van de reacties nu veel diverser. Da’s natuurlijk logisch, want je gebruikt thuis óf… >> Lees verder . . . >>

Zou het misschien iets met het nakende voorjaar te maken hebben? Carnaval was nog niet eens achter de rug of ik merkte weer een toename aan flauwekul in mijn mailboxen. Onsterfelijke, onuitroeibare ketting-bedelbrieven die minstens een keer per jaar opduiken alsof ze nooit weggeweest zijn. Waarin gouden bergen beloofd worden, of alleen maar geld gevraagd wordt voor iemand die zes jaar geleden al in de terminale fase verkeerde. Dan is daar dagelijks ene zichzelf Mentor Cana noemende, die me blijft bestoken met pro-Kosovo propaganda, en die zijn afzend-adres zo goed verstopt heeft dat ik er maar niet in slaag mezelf… >> Lees verder . . . >>

Nog tien maanden te gaan naar een nieuw millennium dat, al dan niet zonder door de bug veroorzaakte drama’s, aan zal gaan breken. Tien maanden, en terwijl we allemaal razend benieuwd zijn naar wat er allemaal gecrashed zal blijken te zijn op zaterdagmorgen 1 januari, lijken er steeds mooiere tijden tijden aan te breken voor computerliefhebbers. Zowel wat betreft de software als de hardware worden er zowat iedere dag dingen gepresenteerd waar je je vingers bij aflikt. Vormgeving begint eindelijk grip te krijgen op de saaie beige dozen waar we sinds het ontstaan van de pc mee opgescheept zaten. Toen… >> Lees verder . . . >>

Ik ken collega’s die zich van de een naar de andere persconferentie, keynote-speech, seminar of congres spoeden. Sommigen leven er volgens mij van. Als je zorgt dat je zes keer per week uitgenodigd wordt voor dat soort rituelen die ‘s middags gehouden worden, zit je gebeiteld. Het wordt òf buffetten, óf borrelen, zodat je die avond niet meer langs Albert Heijn hoeft. Ik ga er nooit naar toe, geen zin, en ik kan mijn tijd beter besteden. In negenennegentig procent van de gevallen valt er qua nieuws niets te halen. Behalve dan de borrels, de bitterballen en de glanzende folders… >> Lees verder . . . >>