Op de laatste dag van het jaar nog in een mooie e-mail en telefoon wisseling met Verio terecht gekomen.
Het gaat allemaal niet precies zoals ik me voorgesteld had, nadat ik ze een paar dagen geleden een mail gestuurd heb met daarin de tarieven waarmee Lycos in Europa aan het stunten is.
Nou ben ik helemaal niet van plan om bij Verio weg te gaan, omdat de zaken daar al zolang ik er gebruik van maak – sinds 1997 – werkelijk perfect geregeld zijn. Krijnen.Com was oorspronkelijk op Tabnet gehost, maar dat bedrijf werd kort na de millenniumwisseling door Verio overgenomen. Support werd er alleen maar effectiever door, terwijl de uptime van de server hetzelfde bleef, want die is sinds 1997 altijd zo goed als 100 procent geweest.
In 2002 werd de hele handel van de servers in Napa naar een serverpark in Dulles, Virginia verhuisd. Dat was een perfecte operatie, tijdens welke Krijnen.Com een uurtje plat geweest is. Na de migratie bleek ik er een mooi web-management system plus webmail bij gekregen te hebben. De enige sporen van de migratie waren wat backup files, her en der over de server verspreid, met als extensie .before.migration. Ze waren nergens voor nodig, en nadat die sporen van de verhuizing van de ene naar de andere Free BSD server verwijderd waren, is aan niks meer te zien dat het domein fysiek van Californië naar de oostkust verhuisd was.
Toen ik het grootste gedeelte van 1999 in San Francisco doorbracht en mijn domein nog in alle rust en tevredenheid door Tabnet gehost werd, ben ik een keer naar Napa gereden. Omdat de onvermijdelijke rekeningen, die gepaard gaan met het uitoefenen van die hobby, altijd vanaf Napa afkomstig waren, ben ik er altijd vanuit gegaan dat de hardware waarop mijn digitale toko geparkeerd is, ook daadwerkelijk in de wijnvallei ten noorden van San Francisco staat. Open kantoortuinen, maar niets dat erop wees dat daar een serverpark, goed voor enkel honderdduizenden domeinen, gehuisvest was. Het was meer een studentikoze kantoortuin. Waar zou mijn server staan?
Ik moest op dat moment aan mijn vriend Tom Leahy denken, die 33 jaar in het Australische gedeelte van Nieuw Guinea heeft doorgebracht. Toen hij daar als premier de plaatselijke bewoners zo ver kreeg dat ze hun geld naar de bank brachten, kwamen ze met zakken munten aansjouwen. En eisten vervolgens iedere dag opnieuw dat die munten stuk voor stuk voor ze uitgeteld werden, als bewijs dat het geld er nog steeds was.
Net op tijd zag ik in dat ze me daar in Napa als een blanke Papua zouden zien, met zijn vuist op tafel timmerend het recht eisend om zijn server te zien. Ik ben dus maar verder gereden.
Terug naar 2004. Als ik mijn oude columns nalees ben ik zowaar even heel ontevreden over Verio geweest, net voor de migratie. Kennelijk heeft dat nogal wat voeten in de aarde gehad, hetgeen overigens begrijpelijk is als er enkele honderdduizenden domeinen verhuisd moeten worden. Na die perfect verlopen massale migratie operatie was de support weer op orde. Als er iets fout gaat – zoals MySQL gecrashed door een eigen stommiteit – vul je een support formuliertje in, waarna je binnen een minuut een bevestiging en een ordernummer ontvangt. Altijd komt er een minuut of tien later een handgeschreven mailtje achteraan waarin iemand laat weten dat-ie je probleem heeft opgelost. Mag allemaal wel, voor 24,95 dollar per maand, maar ze doen het toch maar, dag en nacht, het hele jaar door.
Na mijn mailtje over de concurrentie van Lycos, waarin ondergetekende te kennen gaf over verkassen naar dat datacenter in Stockholm na te denken, pakten ze het anders aan. Zowaar twee telefoontjes vanuit Boca Raton, Florida, waarin een zeer vriendelijke en professionele meneer met de naam ET (!) Lycos bijna een half uur lang net niet helemaal zwart maakte, maar wel omstandig uit probeerde te leggen dat het godsonmogelijk is dat voor de door Lycos aangeboden tarieven dezelfde stabiliteit en support waargemaakt kan worden.
In mijn achterhoofd speelde intussen mee dat ik weinig zin heb om de hele server in Zweden opnieuw op te gaan bouwen, inclusief MovableType en ImageFolio, en een hele rits andere grappen. Dat gaat eerder weken dan dagen werk kosten, en dan maar afwachten wat er allemaal mis gaat met exporteren en importeren van de MySQL database.
Dus maar een gevraagd of er niet wat extra diskspace in zat, meer heb ik eigenlijk niet nodig. ‘Overigens’, was mijn argument, ‘betaal ik nog steeds voor 200 megabyte diskspace, gebaseerd op de oude Tabnet account, terwijl jullie goedkoopste Free BSD instap account ook 24,95 kost, maar daar krijg je 250 mb voor. Geef me die 50 extra op de huidige account, en ik blijft nog minsten enkele jaren waar ik zit’.
Moest-ie even een supervisor voor bellen, maar dat groene licht kwam binnen tien tellen.
Dat was het goede nieuws, maar het slechte nieuws is nu dat ik in een tamelik Kafkaiaans aandoende mailwisseling met de afdelingen sales, support en webhosting beland ben. Intussen heet het NTT/Verio, en met de fusie met die Japanners zullen ze nu wel een van de grootste hosters ter wereld zijn.
Maar goed, als ik alles goed lees, ben ik bang dat ze een en ander niet als een verhuizing zien, wat om te beginnen nooit mijn bedoeling was, maar als een nieuw domein, waar al helemaal geen sprake van mocht zijn. Username en password van mijn nieuwe account tik ik nog maar niet even in. Eerst maar eens het antwoord op alle vragen afgewacht die ik vanmorgen op ze afgevoerd heb. Ze zorgen zelf maar voor een migratie, en anders gaat het hele verhaal niet door. Wordt het niet naar mijn zin vervolgd, dan kan ik net zo goed de hele handel ergens anders een-op-een opbouwen op een willekeurige domein, en daarna mijn digitale speeltuin daarheen verhuizen. Intussen – duimen – een backup van de hele server gedraaid en gedownload, voordat op 1 januari alsnog mijn millennium probleem arriveert en de server leeg is. Wordt vervolgd.