De moderne spelling van de wijsheid dat ieder nadeel zijn voordeel heb – en omgekeerd – is tot ons gekomen dankzij Johan Cruyff, de juistheid ervan valt iedere dag door iedereen op velerlei terreinen te constateren. Draadloos versus bekabeld bijvoorbeeld. Het grootste voordeel van draadloos wordt door de naam verklaard; draadloos, geen kabels die uw huiskamerhorizon benenbrekend liggen te vervuilen, of die met hak en breekwerk achter wanden en door plafonds moeten worden weggewerkt.
Maar die ouderwetse draden hebben zo ook hun voordelen: snelheid, stabiliteit en beveiliging zijn in een netwerk nog altijd wat beter af te regelen en te garanderen dan door de lucht. Het grootste voordeel van draden: apparaten die met kabels aan andere apparaten vast zitten gaan niet wandelen.
Dat geldt overigens niet alleen apparaten die met computers te maken hebben. Zo hoefde ik vroeger nooit naar de boormachine te zoeken waar ik mee aan het werk was, want die zat vast een het stopcontact. Mijn accuboormachine daarentegen ben ik om de haverklap kwijt vanwege de niet af te leren gewoonte om als de bel gaat, of de telefoon, dat ding op een willekeurige plaats te deponeren. Da’s nog daar aan toe, een accuboormachine is niet iets waar je alle dagen van het jaar mee rondloopt, maar ergerlijker is dat ik hetzelfde gedrag aangaande mijn mobieltje maar niet af kan leren. Dus ben ik dat kreng minstens tien keer per week kwijt, en laat ik het dan weer hier, en dan weer daar liggen. Hoe mooi ze ook zijn en hoe goed ze ook werken; ik ga niet aan draadloos toetsenbord en muis. Het zou geen dag duren voordat de muis spoorloos was, en ik weet zeker dat een toetsenbord dat niet met de computer verbonden is, ook door het huis begint te wandelen.
De vraag is of ik zo blijft, want gezien de stormachtige opmars van Bluetooth is het nog maar de vraag of er over een paar jaar überhaupt nog computers te koop zijn waarbij de randapparatuur niet draadloos is. Aan het eind van dit jaar is die technologie, voor Ericsson door de Nederlandse Jaap Haartsen ontwikkeld, in een half miljard mobiele telefoons, koptelefoons, laptops en auto’s ingebouwd, en nog honderden anderen apparaten. Over drie jaar zit Bluetooth in meer dan de helft van alle mobieltjes die dan in gebruik zijn.
Met Bluetooth kan een hoop wat in principe mogelijk is met meer draadloze technologieën, maar, zoals dat altijd het geval geweest is, wordt de keuze voor een standaard uiteindelijk door de consument bepaald. Bluetooth lijkt de beste kansen te hebben om zowel de slag als de oorlog om die gigamarkt te winnen. Alleen al vanwege het gemeten gegeven dat nu al de helft van de consumenten in de Verenigde Staten, Groot Brittannië en Japan zowel naam als Bluetooth logo blijkt te kennen.
Een beetje rondstruinend op Apple blogs – en die melden het nieuws meestal voordat Apple dat zelf doet – kom je er al gauw achter dat de volgende generatie iPods van Bluetooth zal zijn voorzien. Of ik daar blij mee moet zijn is maar de vraag, want straks loop ik niet alleen het risico dat ik die iPod ergens laat liggen, maar kan ik ook nog de draadloze koptelefoon óf de handbediening ergens anders kwijtraken.
Het moet gezegd, als we er even van uitgaan dat niet iedereen zijn spulletjes om de haverklap vergeet is Bluetooth een verrekte handige technologie. Camera op tafel leggen bijvoorbeeld, en de foto’s worden vanzelf naar de televisie of naar de laserprinter gestuurd. Qua mogelijkheden zullen steeds meer apparaatjes naar elkaar toe groeien, waarmee de Virgil, waarover ik het hier al vaker gehad heb, steeds dichterbij komt. Virgil is de afkorting van ‘Virtual Global Interface Link’, door Tom Clancy in 1998 voorspeld. Een digitaal alleskunnertje, dat acht jaar later volgens die voorspelling gearriveerd is; een telefoon die foto’s maakt, een mp3 speler en tegelijkertijd een handcomputer is, en er zijn er ook al waarin een navigatiesysteem gebaseerd op GPS ingebouwd is. Dankzij Bluetooth, waaraan Haartsen in 1998 voor Ericsson begon te werken, wordt die Virgil nóg handiger dan Clancy destijds kon vermoeden. Zo zal uw mobieltje vanzelf de rol van de centrale van uw huistelefoon vervullen zodra uw thuis komt. Het alarm, al dan niet op afstand, aan of uit zetten, de rolluiken sluiten en openen, de muziek en de digitale televisie bedienen, u pakt uw mobieltje maar.
De vermelde voordelen hebben – met dank aan Cruyff – natuurlijk ook nadelen. Dus duiken er regelmatig verhalen op over nieuwe veiligheidsgaten in het Bluetooth protocol, en door het misbruik dat grappenmakers of criminelen ervan maken. Bluejacking is een onschuldig tijdverdrijf, waarmee naar andere telefoons met Bluetooth in de buurt gratis kan worden gecommuniceerd. Dat zal buiten de disco wel loslopen, maar het wordt al gauw irritant als een winkel waar je voorbij loopt je met aanbiedingen gaat bestoken. En dan hebben we het nog niet over ciminelen die via Bluetooth verzonden bankgegevens en dergelijke zullen proberen te kraken. Ook dat zal weer loslopen, al blijft het natuurlijk een nooit eindigende rat-race tussen software ontwikkelaars en hackers.
Misschien toch maar eens aan zo’n ding? De Palm Treo lijkt me wel wat. En dan maar hopen dat-ie op dezelfde manier wordt afgeleverd en afgerekend als mijn eerste Palm Pilot. Die kocht ik in 1999 via internet, een aankoop met een gedenkwaardige afloop. Binnen twee dagen werd-ie in San Francisco, waar we dat jaar woonden, thuis bezorgd, en werd er 384 dollar van de door mij gebruikte credit card afgeschreven. Een week later werd dat geld tot mijn verbazing ongevraagd teruggestort, en daarna heb ik er nooit meer iets van de Amerikaanse webwinkel vernomen. Misschien eens proberen of dat weer lukt?