Het had meer voeten in de aarde dan verwacht, maar mijn iMac hangt nu thuis aan het internet. In tegenstelling tot wat iedere Mac aficionado altijd beweert – en waar ik overigens zelf na vier weken geMact te hebben vanaf mijn werk ook op gerekend had – duurde het al met al een volle dag voordat ik de boel aan de gang had.
Wees gerust Mac-gemeenschap, het lag niet aan mijn witte tornado.
Waar dan wel aan? Tja, als je een internet-verbinding die je lang, heel lang, niet gebruikt heb vanwege een verbouwing, na een verhuizing van de isdn/adsl alsnog aan probeert te slingeren, blijkt er nogal wat fout te kunnen gaan. Shit happens in spades zeggen Angelsaksen, ongelukken komen nooit alleen.
Lees en huiver, en bewaar alle waardevolle tips voor de toekomst. Dat doe ik zelf ook, want later dit jaar zal na de completering van de verbouwing terug verhuisd moeten worden, inclusief de isdn/adsl/euronet/kpn kit and caboodle.
Doe om te beginnen niet aan hergebruik van een ethernet kabel, koop een nieuwe. Een 15 meter lange cat5 ethernet kabel die een jaar of wat opgerold heeft gelegen, in kou en hitte, die moet je weggooien.
Had ik moeten weten, uit de tijd dat ik nog veel aan auto’s rommelde: ruim negentig procent van alle storingen waren al in de jaren zeventig elektrisch, en gezien de toegenomen hoeveelheid elektronica in auto’s, moet dat percentage toegenomen zijn.
Een oude elektriciteitsdraad in een auto mankeert niks, zolang je er niet aan komt. Verplaats of beweeg je een draad die vaak warm en koud geweest is, dan is de kans groot dat er binnen zijn dikste jasje een stukje dunnere isolatie breekt omdat de kunststof niet soepel meer is, en je zit met onverklaarbare kortsluitingen. Staat de auto stil en meet je de boel door, niks aan de de hand, draait de motor en de kabel in kwestie rammelt een beetje mee, dan vliegen de zekeringen om je oren.
Zoiets was dus mijn lange (platte ook nog, niet twisted, meer kans op ellende) ethernet kabel overkomen.
Was dat alles? Nou, nee, maar ik zal het lange verhaal kort proberen te houden.
Isdn lijn moet via splitter verdeeld worden over Alpha Vox telefoon en Alcatel Speed Touch.
Speed Touch allemaal groene lampjes (hoi!), maar geen telefoon meer (shit!)
Handleidingen KPN Maxstream, Euronet en Alcatel op zolder gezocht en gevonden; kabels blijken goed aangesloten te zijn.
Nou ja, telefoon komt nog wel een keer, splitter zal wel kapot zijn, maar het adsl modem geeft overal groen licht, dus eerst de Mac het web op, waar we ongetwijfeld soelaas voor splitter en Alpha zullen vinden.
Mooi niet dus, wat ik ook probeerde, de Mac kon het modem niet vinden op 10.0.0.138.
Volgende morgen naar de Primafoon winkel, nieuwe isdn/adsl splittertje gekocht.
Zelfde verhaal (dammit!) geen web, geen telefoon, behalve als de telefoon rechtstreeks in het isdn t1 kassie zat. Andersom: isdn/adsl kabel rechtstreeks in het adsl modem, dat zou toch ook moeten werken? (kan je altijd nog voip gaan bellen 🙂
Niet dus.
Dammit, dammit, dammit! Omdat het lange verhaal nu ook in de korte versie te lang begint te worden, laten we het maar bij de mankementenlijst:
De kabel was kaduuk (maar dat wist u al), de splitter had het begeven, en – jawel, jawel – ook het isdn t1 kastje was kapot. Drie keer op en neer naar Primafoon derhalve. Het goede nieuws is dat het adls modem en de telefoon niets mankeren, en dat de boel nu loopt als de razende brandweer. Toen de hardware uiteindelijk in orde was, was de internetconnectie – zoals de ware Mac beaamt – ook meteen up.
Al moesten er hedenmorgen nog enkele trucs uitgehaald worden, omdat ik het het nieuwe content management systeem van de krant alleen maar via een VPN (PPTP) verbinding kan benaderen. Da’s een veilige oplossing, maar in dit geval een nieuw probleem. Want een ethernet adsl modem van KPN moet vanaf je machine ook via een VPN benaderd worden voordat je het boze internet op mag.
Dus legde de Cisco VPN client onmiddelijk het modem lam zodra hij geactiveerd werd. Dat bleek uiteindelijk – zoals zo vaak – een kwestie van ergens een vinkje zetten zodat die twee protocollen elkaar de virtuele tunnel niet meer uitmeppen.
De Mac loopt nu als de brandweer over het web. De ingebouwde airport heeft twee draadloze netwerken in de straat opgesnuffeld, maar die zijn allebei met een wachtwoord beveiligd.
Deed me denken aan een navrante, waar gebeurde anecdote. Een van mij collega’s liftte voor de gein met zijn laptop al een jaar of wat stiekem mee op een draadloos netwerk in de buurt. Lekker makkelijk vanaf de slaapkamer, want hij hoefde zelf niet aan de slag met draadloos wan.
Een paar weken geleden was het ineens uit met de pret. Twee dagen later stond de verklaring voor het down gaan van zijn gratis draadloos breedband in de krant: op de pagina met overlijdensadvertenties. Het netwerk was twee deuren verder definitief down gegaan.