Weer wat geleerd: op een wel heel klassieke manier van mijn Digital Ixus beroofd.
Nationale feestdag in La Paz, Bolivia, schitterend weer op 4000 meter hoogte, en honderdduizenden mensen op straat. Van alles te fotograferen, mijnwerkers, fanfares allerlei orkesten, militairen, indianen, opgetutte kinderen, prachtig fotomateriaal, dus druk bezig met de de ene na de andere foto schieten.
We stonden aan de rand van het centrale plein, en om een lang verhaal kort te maken: water in mijn nek, man naast mij (de eerste boef) voelt ook aan zijn nek en wijst omhoog, ik kijk omhoog (stommeling), tweede boef botst keihard tegen me aan, verlies mijn evenwicht, derde man haalt camera uit mijn linkerbroekzak en binnen drie seconden zijn ze alledrie in drie verschillende richtingen in de massa opgelost.
Goed, dat is het eind van het beeld dat ik van mezelf als streetwise had. En altijd nog wel zo goed opgelet in Zuid Amerika. Ditmaal gelukkig ook niet al te stom bezig: paspoorten, geld, tickets, credit cards, kleine rugzak, alles ligt in de kluis in het hotel (en nou maar hopen dat die niet beroofd wordt).
Het goede nieuws: ik heb vorige week in Sucre de inhoud van de camera naar een cd laten schrijven dus we zijn ongeveer slechts ongeveer 50 van de 250 foto´s kwijt, de eerste 200 staan op de cd (ja hoor, ik laat meteen kopie van die cd maken).
Rest van de dag kwijt met het bureau van de Tourist Policia vinden, maar ik heb nu dan een mooi formulier, waarvoor ik overigens ook nog 10 Bolviano´s (een euro) moest dokken.
Zondag vliegen we met LAN Chile van La Paz via Arica en nog een tussenstop naar Santiago de Chile. Daar pakken we een bus naar Puerto Montt, en van daaruit via bus en boot het Lake District van Argentijns Patagonia in, Bariloche, El Bolson, San Martin de Los Andes, Junin, plaatsen waaraan we goede herinneringen van onze vorige reis hebben. Vandaar over twee weken terug naar Buenos Aires, en dan op 8 april of zoiets weer richting Madrid en Amsterdam.
En nou maar eens kijken wat de nieuwste versie van de Ixus is, en wat die kost. Nog een geluk bij een ongeluk: dag voor vertrek een extra nieuwe batterij gekocht. De originele leek me ver weg, en met dat nieuwe accutje heb ik zonder opladen die 250 foto´s gemaakt. Vanmorgen vroeg was-ie leeg, waarna ik hem een kwartier voor de beroving door het oude exemplaar vervangen heb, en de nieuwe zit nu – leeg – in de borstzak van mijn spijkerjack. Zal je zien dat-ie niet past in mijn nog aan te schaffen camera.
Ach, na een paar uur is de woede weer wat gezakt, en ik heb geen zin om de rest van de vakantie erdoor te laten bederven. Het kan altijd erger, gezien de waarschuwingen en de ervaringen van andere Zuid Amerika gangers op (de website) en in (de handboeken) van de Lonely Planet.