Sommige nieuwsberichten kun je zomaar overschrijven, je naam eronder zetten, et voilà: alweer een column. Zoals dat over het trio Friese mannen dat donderdag voor de rechtbank in Leeuwarden werkstraffen tegen zich hoorde eisen vanwege het jarenlang begluren van plassende vrouwen. Van de kop alleen kreeg ik acuut heimwee naar allerlei films uit mijn jeugd. Met aan de ene kant van een breed spectrum Pietje Bell, Fernandel, Louis de Funès, Jacques Tati en klassieke Tirolers, en aan gene zijde Fellini, Kubrick, en Turks Fruit. Maar ja, we leven in 2008, en al gaf de officier van justitie in zijn requisitoir… >> Lees verder . . . >>

Ik ben een van die fietsende idioten die in te strakke, felgekleurde tricots, de door niemand te winnen strijd tegen ouderdom en aftakeling krampachtig naar de verlenging proberen te knokken. Vrijwel altijd in het vlakke laagland, maar één keer per jaar moet er een puist beklommen worden. Gisteren de eerbiedwaardige madam d’Huez, waar ik nog een appeltje mee te schillen had. Vorig jaar zat ze me dusdanig dwars dat ik er maar net in slaagde om al kafferend en tierend op mezelf de bezemwagen voor te blijven. Daarmee was mijn hele klimseizoen verpest, maar gisteren heb ik wraak kunnen nemen… >> Lees verder . . . >>

Stakers vechten met politie in de straten van Minneapolis, juni 1934. Foto: Wikimedia Commons Een econoom is aan mij niet verloren gegaan; aan cijfers en formulieren heb ik een hekel. Routine is wat in een enveloppe arriveert in een schoenendoos mikken, als die uitpuilt een middag gaatjes knippen en op volgorde in een Mickey Mouse-map stoppen. Bij de Belastingdienst zit ik automatisch ‘in het uitstel’. Rond deze tijd bezorg ik mijn map bij de fiscalist, die al jaren naar mijn volle tevredenheid het boeltje verder afwerkt. Geen rekenmeester, maar na het onbezorgde studentenleventje heb ik niet meer in het rood… >> Lees verder . . . >>

Ik weet niet of U genoten heeft van het huwelijk van de heer F. Bauer, maar ik heb er de buik vol van. Niet dat ik iets heb tegen de kennelijk net zo vriendelijk als eenvoudige kamper uit Fijnaart, zijn hoogblonde echtgenote, en zijn koters. Wat ik van zijn muziek vinden zou ik niet weten, want ik zou zo geen couplet of refrein mee kunnen zingen. Doet er ook niet toe, want iemand die Ahoy een week of wat uitverkocht krijgt, bezorgt een hoop mensen lol, en die gun ik iedereen van harte. Zelf kijk ik bijvoorbeeld graag naar André… >> Lees verder . . . >>

Hondenpoep blijkt een velen tot de verbeelding en wanhoop sprekend onderwerp te zijn. Zelden zo veel reacties gehad, via mail, door de telefoon, op straat en in de kroeg, zelfs via een handgeschreven bedankbrief in een dure enveloppe, als op mijn bijdrage van vorige week. Waarin ik beschreef dat de meeste Nederlanders het fatsoen ontberen om de drollen van hun viervoeter te ruimen als het beest ons aller openbare ruimte vervuild heeft. Ik heb me al vaker vermaakt met het gegeven dat ieder stukje in de krant over honden tot reacties van kattenmensen leidt, en omgekeerd. In die tweestrijd neig… >> Lees verder . . . >>