Donderdagavond zag ik het licht. Eigenlijk was ik van plan om een paar pinten te gaan pakken in de stamkroeg, tot bleek dat daar op drie schermen voetbal vertoond ging worden. Dat was de eerste reden om thuis te blijven. Een te verwaarlozen probleem want niet dagelijks, maar de tweede reden is er een met meer impact. Die overviel me toen ik bij de bierwinkel in mijn straat een sixpack Triples van een gerenommeerd Belgisch klooster afrekende: zes Euro en een paar dubbeltjes statiegeld! Omdat ik hangend aan de toog altijd een bonnetje laat krassen ken ik de exacte prijzen… >> Lees verder . . . >>

Hoeveel braadworsten haal je uit een olifant? Is het beest koosjer? Het zijn de vragen die me te binnen schoten bij het lezen van de laatste zin in het bericht over het trieste verscheiden van Olga: ‘Wat er met het dode dier gaat gebeuren, is nog niet duidelijk’. Ik vrees dat de bureaucratie het begraven op De Beekse Bergen in de weg zit, en dat de oven van het dierencrematorium een maatje te klein is, net als een tegel op het gazon van het dierenkerkhof. Even googelen leert me dat de een beetje vrouwtjesolifant tussen de drie en de vier… >> Lees verder . . . >>

Ik heb mijn portie hondenlief- en leed weer achter de rug; de logeerhonden zijn vertrokken. Bij het afscheid moest ik denken aan de serveerster van de familie Unterwöger in het wonderschone Obertilliach in Oost Tirol. Die ons over onze net zo vrolijke als luidruchtige Italiaanse tafelgenoten influisterde dat men ze daar altijd graag ziet komen, maar net zo graag ziet gaan, ‘Der Italiener’. Idem dito de honden. Het uitlaten, het gekwispel en het enthousiasme zal ik missen, net als het geblaf naar de postbode, de buren en de luchtballonnen, maar we zijn verlost van de haarballen, de kots en de… >> Lees verder . . . >>