Qua kleur moet het vroeger een gemeleerd gezelschap geweest zijn, maar in de winter van hun leven is politieke geaardheid bijzaak. De zeventien eminenties en de drie dames die stuk voor hun sporen verdiend hebben in de regionale politiek vormen nu een hechte vriendenclub die lief en leed met elkaar deelt. Vier of vijf keer per jaar gaan ze samen en met hun partners de hort op. Gisteren werden ze door Helmi Huibregts en Willibrord van Beek in de Eerste en Tweede kamer ontvangen en rondgeleid.
Nog goed bij de les, beetje grijzend of kalend, en sommigen wat strammer van lijf en ledematen. Bij de lunch in het restaurant van de parlementariërs stoot een ex-burgemeester een andere ex met een knipoog aan en wijst naar een tafel verderop. “Kijk, dat is een ex-burgemeester, die in de Tweede Kamer terecht gekomen is.” De man komt hen bekend voor, maar hoe heet hij ook alweer? Na een paar namen zijn ze er uit, terwijl het onderwerp van gesrpek, Job Cohen, zijn broodje en een beker karnemelk nuttigt.
De club van ex-burgemeesters is veel groter, maar voor sommigen tellen de jaren zwaarder, of zijn ze om andere redenen verhinderd. “In deze leeftijdsgroep valt er nou eenmaal wel eens iemand weg”, aldus secretaris Ed Van Dommelen, vroeger burgemeester van Hijbergen. “Helaas zijn er een paar zieken, terwijl er natuurlijk nog collega’s zijn die op de een of andere manier in een bestuursfunctie actief zijn.” Samen met voorzitter Ton Aarts (vroeger burgemeester van Gilze en Rijen) en penningmeester Gert van Wijk (laatste standplaats Steenbergen) vormt hij het bestuur dat de boel bij elkaar houdt.
Uiteraard zijn ze allemaal ooit in Den Haag geweest, om een zaak van de gemeente waar ze voor stonden, te verdedigen. Sommigen hebben er gewerkt, als medewerker van een fractie of als beginnende ambtenaar. Michel Marijnen woonde vlak bij het Binnenhof en Jan van Maasakkers wijst op de binnenplaats op de kamer waar hij ooit de KVP diende.
Anderen zijn al zo lang geleden met pensioen gegaan dat ze Binnen- en Buitenhof maar amper herkennen, na de verbouwingen en restauraties van de jaren negentig. Ze kijken hun ogen uit. In de Eerste Kamer krijgen ze een lesje geschiedenis van een gepensioneerde medewerker die over iedere bank, schilderij, deur, trap, stoel of inktpot een mooi verhaal heeft.
Helmi Huijbregts (ex-burgemeester van Oosterhout) vertelt over de gang van zaken in de Eerste Kamer, waarvan ze zelf lid is. Haar partijgenoot (VVD) Willibrord van Beek, lid van de Tweede Kamer, vertelt na de lunch over het prachtige leven dat een Tweede Kamerlid heeft. Om er aan toe te voegen dat reces en vakantie niet hetzelfde zijn, “ook valt het een toevallig in het ander.” Kees Leijten, ex-waarnemer in Oosterhout, laatste standplaats Geldrop, fluistert dat ze er vanuit Oosterhout ooit in geslaagd zijn om een voorstel van van Beek te torpederen. “Daar is-ie nog steeds boos om.”
Voor de files uit vertrekt de bus naar Brabant weer. Op de parkeerplaats van Kanters bij Moerdijk stapt de helft uit. Eind mei staat de volgende excursie op het programma. “Op naar de Amercentrale”, aldus Ed van Dommelen. Heel anders, maar lijkt ons ook erg interessant.