Rietje is een gekoesterd publiek geheim in Rijsbergen. Wie niet weet waar het is, komt er niet. Het heet café De Kwinkslag, maar wie er klant is, zegt Rietje. Wie naar Rietje gaat komt daar omdat hij door iemand uitgenodigd is. Niemand loopt er toevallig binnen, omdat niemand er een café vermoedt.
Rietje Snellen (73) zwaait er de scepter, en Rietje vindt het best zo. “Ik krijg nooit raar volk binnen. Laat dat maar lekker doorlopen.”
Het toeval wil dat de middag dat we het domein van Rietje te bezoeken, deuren en ramen wijd open staan. Dat zijn er niet veel. De inrit naar Rietje is ingeklemd tussen twee bakstenen muren. Er moet ergens een ingang zijn, maar de eerste deur die open staat is die van een volgepropte bezemkast. Een andere deur, waarachter een paar zware gordijnen wapperen, blijkt de ingang. Dat vandaag alles open staat, laat Rietje weten, heeft een reden. “De afvoer was verstopt. Ik heb ermee afgezien. Ruik je nog wat?”
Gelukkig niet. Zelden een café gezien waar het binnen zó anders is dan buiten doet vermoeden. Buiten is het helemaal niks. Beetje saai op zijn Bels. Aan de straat een wit woonhuis met de rolluiken dicht, de tussen twee muren ingeklemde oprit, een grote parkeerplaats. Kaal, een en al dode steen.
Binnen is alles anders. Daar zit Rietje legaal te kettingroken in wat officieel het grootste eenmanscafé van Nederland moet zijn. Een bar van bielzen, met tientallen koperen potten en pannen, antieke gaslampen, klassieke tapkranen van Heineken. Twee smetteloze matchtafels. Een en al kleurrijke sfeer, strijklicht, warme gezelligheid. Parafernalia aan de muren. Een kast vol blinkende bekers die haar biljarters van BC De Kwinkslag bij elkaar gecaramboleerd hebben. Rietje met haar grote vriend Raymond Ceulemans op de foto.
De biljarts blijken van Gabriëls, al prijkt er de naam van Verhoeven op. “Die leggen er iedere jaar nieuwe lakens op, vandaar.”
Hoe is het zo gekomen, Rietje? “Mijn inmiddels overleden ex-man had hier vroeger een slopersbedrijf. Waar we nu zitten, was een grote loods. Op een gegeven moment hebben we daar een zwembadje in aangelegd, waar de hele buurt kwam zwemmen. Van baantjes trekken krijgt iedereen dorst, dus toen zijn we maar wat gaan schenken. Dat liep goed, en een middenstandsdiploma hadden we al. We hebben ons horecadiploma gehaald, een vergunning aangevraagd, en een café begonnen.”
Ruim dertig jaar later zit een levende verbinding met het zwembadverleden aan de de bar. Het is de vader van zwemtrainer Jacco en schrijver Henk Verhaeren. Die blijken vroeger ook baantjes getrokken te hebben bij Rietje, als het te koud was voor het zwembadje in de tuin van de Verhaerens. Die connectie heeft een andere trofee aan de muur opgeleverd: de badmuts van Inge de Bruin, ooit protegé en nu ex van Jacco.
Tussen de trekken rook door neemt Rietje geen blad voor haar mond. Wie uit de pas loopt wordt als ‘achtkantige’ toegesproken, een eer die bijvoorbeeld Patrick Zwaanswijk te beurt viel. Die kreeg van het biljarten honger en wilde een broodje. Rietje verkoopt alleen maar drank en doet niet aan broodjes. Voor Patrick wilde ze wel twee boterhammen met pindakaas smeren. Die smaakten, maar toen hij keu oppakte zonder zijn handen te wassen kreeg hij luidkeels een verbale oorveeg: “Ho! Eerst handen wassen! Geen pindakaas aan mijn biljart! Achtkantige!”
De vierkante bar van Rietje is een borrelende vulkaan van kroeg-, borrel- en kletspraat en sterke verhalen. Spraakwaterval Stan Haast valt op de klep, krijgt ongevraagd een pint en steekt van wal. Broer van ronderenner Cees, chauffeur van wielerverslaggever Hein Groothuis van De Stem tijdens de legendarische Tour de France van 1980. U weet wel, Joop Zoetemelk won. Eenendertig jaar na dato kan ‘Stanneke’ die Tour nog van dag tot dag navertellen. Incluis de legendarische anekdote over de bijrijder wiens vrouw hem dertig papieren onderbroeken had meegegeven voor de Tour.
Hoe dat afliep weet Rietje: “Dat was rotzooi. Op de eerste dag verkruimelde zijn eerste onderbroek tussen zijn billen. Die dingen heeft ie s’avonds allemaal in een container gegooid. Daarna heeft ie de hele Tour geen onderbroek meer gedragen. D’n achtkantige!”
Café De Kwinkslag
Café De Kwinkslag is gelegen achter de Van Oosterhoutstraat 7B in Rijsbergen. Er is Heineken van de tap, borrels, koffie en fris. Er wordt verder niets gekookt of klaargemaakt, maar er kan wel gegeten worden. Gezelschappen kunnen een keuze cateraar naar keuze laten bezorgen, „als ze zelf het bestek maar meebrengen als ze daarna alles weer netjes achterlaten.” Maandag, dinsdag en woensdag gesloten, de andere dagen meestal open.

Update: Rietje Snellen (Maria Cornelia Broeders) is op 18 maart 2021 overleden.