Leo en Ineke Leeggangers achter de tap van D’n Inval
Café D’n Inval maakt zijn naam waar: de deur staat wagenwijd open. Zodat buren en voorbijgangers mee kunnen genieten van de schlagers die op festivalsterkte door de Grote Kerkstraat in Raamsdonksveer schallen.
Pagina als PDF: pdf/opcafe-inval.pdf Alle kasteleins in Adobe Spark. Decibellen en vierkante meters hebben we niet nagemeten, maar de oppervlakte is volgens uitbaatster Ineke Leeggangers klein genoeg om legaal te blijven roken. Roken doen de meeste klanten, haar echtgenoot Leo is geboren met een buil zware shag in zijn borstzak. “We hebben een rookruimte, maar die is nog nooit gebruikt.”
D’n Inval staat op vier hoekstenen: een glas, een peuk, ouwehoeren en biljarten. Een echt café, waar de kastelein weinig loopt, de klanten veel en de klok achter, woensdag gesloten, alle andere dagen open. Een café vol kabaal, waar de klanten kennelijk geen last hebben van de harde – meestal Nederlandstalige – muziek. Ze komen er luidkeels bovenuit met kwinkslagen en kundig commentaar op de mislukte patronen op het groene laken.
Jong, oud, bejaard, man, vrouw, de clientèle in het het oude hart van ‘t Fèr is een doorsnee van het dorp. Het hokt om het u-vormige barretje, het domein van Ineke. Leo zit bij zijn Verhoeven-matchtafel en houdt het scorebord van de onderlinge competitie bij.
Boven de deur naar het toilet hangt een verblindende trofee: een verzilverde honkbalknuppel. Vijf jaar geleden aan Leo geschonken toen hij Abraham zag. Als aandenken aan de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw, toen hij op honkbalvelden in Nederland en België de ballen bijkans aan flarden sloeg. De spieren in zijn Popeye-armen trainde hij dagelijks, tijdens zijn werk. Als knipvoeger in monumentale restauratiepanden sjouwde hij de hele dag een bak specie van veertig kilo op zijn nek. Zijn bijnaam was D’n Voeger. Niemand wilde voor een wedstrijd met D’n Voeger ingooien, want dat deed pijn. Voegen was keihard werken. “Veel in de Randstad, dus dat betekende meestal om vijf uur opstaan, voor de files uit. Lange dagen, ook nog een paar keer in de week trainen en zaterdag én zondag honkbalwedstrijden. Toen bleef er niet veel tijd over.”
Nu wel, legt Ineke uit, die volgende week de Nijmeegse Vierdaagse wandelt. Tijd genoeg om te trainen, D’n Inval gaat pas aan het eind van de middag open.
“Maar het wordt altijd minstens een uur of drie, dat mag hier.” Als het gezellig is, wil het nog wel eens wat later worden, maar dan gaat de muziek zacht, en de deur dicht.
Het zijn spannende dagen voor D’n Inval. Van donderdag 25 tot en met zondag 28 augustus gaat er een wereldrecord biljarten aangevallen worden. Door Dré Heeren, die het 72 uur achtereen op gaat nemen tegen 72 tegenstanders. Die betalen allemaal minimaal 25 euro voor hun uur, maar het mag ook meer zijn. Dré hoopt met alle activiteiten minstens 5500 euro bij elkaar te caramboleren voor de stichting Multiple Sclerose Research.
Dré, in het weekeinde de dj in D’n Inval, schuift aan: “Mijn zus Marian is er 6 jaar geleden aan overleden. Het is een gemene, slopende spierziekte. Marian was pas 36 jaar, maar al zo toegetakeld door de MS dat ze voor zichzelf besloten had dat ze zichzelf en alle mensen die zij lief had er niet verder mee op wilde zadelen. Er moet veel meer geld beschikbaar komen om een oplossing voor die ziekte te vinden.”
Het is een hoop gedonder, weten Dré en Ineke inmiddels, om tot zaken te komen met het Guinnes Book of Records. Hij hoopt eind augustus met zijn naam en die van D’n Inval in het wereldberoemde recordboek bijgeschreven te worden.
“Alles moet van begin tot eind gefilmd worden, er moet een officieel persoon de opening verrichten, we hebben allerlei vergunningen nodig, tellers, er moeten speellijsten gemaakt worden, presentjes voor iedere speler, een draaiboek, de catering, en ga zo nog maar even door.”
Al aan het trainen Dré? “Nee, dat heeft niet zoveel zin, denk ik. Mijn gemiddelde gaat er toch niet van omhoog. Ik laat het maar over me heen komen. Ik heb wel contact gehad met Ernst Rauch uit Laren, die vorig jaar september in Café Dik Trom in Eemnes het wereldrecord heeft gebroken, met 58 uur. Die heeft me goede raad gegeven.”
Nog niet alle plaatsen zijn vergeven. Een uur biljarten tegen Dré is een uitgelezen gelegenheid om de sfeer in D’n Inval te proeven, in dienst van het goede doel. Neem wel een paar oordopjes mee als u moeite met de concentratie heeft. Of zing gewoon gezellig mee onder het biljarten.