Wie niet oplet, rijdt er zo aan voorbij, maar voor Ulvenhouters is Café Christianen een niet meer weg te denken plek aan hun Dorpstraat. In Café Christianen staan niet alleen pinten, asbakken en spullen op tafel. Als ze er zin in hebben, lopen Lady en Daisy over de Perzische tafeltapijtjes om hun favoriete klant een lik te geven of een dutje te doen. 7 en 8 jaar oud, zo te zien beiden niet als raszuiver in een stamboek opgenomen.
Net zo aanhankelijk als waakzaam. Meestal liggen ze in hun eigen luie leunstoel, eentje links van de voordeur, de andere rechts, de boel in de gaten te houden. Wie baasjes en kasteleins Dimphy of Leo een hand wil geven moet dat langzaam en voorzichtig doen.
U bent gewaarschuwd.
Op zoek naar Café Christianen fietsen we er twee keer voorbij. Het pandje, ingeklemd tussen een filiaal van Het Kruidvat en de buren, valt amper op in de drukke Ulvenhoutse Dorpsstraat.
35 jaar geleden bestond een net zo onnozele als eigenwijze ambtenaar het om een rondweg door het Markdal te tekenen. Door de pleuris die toen uitbrak is er één ding vast komen te staan: tot het eind der tijden zal die rondweg er niet komen. Door het Markdal niet, maar ook niet door het Ulvenhoutse bos aan de oostkant. Later is ten zuiden van Ulvenhout de combinatie A58 en A27 aangelegd, die door het vrachtverkeer tegenwoordig als rondweg gebruikt moet worden. “Verder valt het wel mee, en we zijn er aan gewend”, zeggen Dimphy en Leo.
Zo zullen de meeste vaste klanten het kleine café kennen: Dimphy en Leo. Google ook. Zoek op Dimphy en Leo en je komt op Ulvenhout.com terecht waar oer-Ulvenhouter Ben Martens iedere week een column over wel en wee van het dorp publiceert. Die weet wel waar je naar toe moet om in Ulvenhout een ouderwetse carnaval te vieren: Laten we maar naar
Dimph en Leo gaan. Die weten wat een Ulvenhouter nodig heeft. Gewoon een pilske aan de toog.
Wie meer van kerst dan van carnaval houdt, moet Dimphy en Leo in december met een bezoek vereren.
Van Sinterklaas tot Driekoningen is het binnen een kruising tussen Disneyland, de Sint Pieter, De Efteling en het Land van Ooit. Dimphy en Leo, geholpen door de stamgasten, doen er begin december een volle dag over om alles aan te kleden en in te richten. In de enorme opslag achter is een hok waar een eeuwigheid geleden paarden geslacht werden. De zolder erboven is volgepropt met kerstspullen die voldoen aan de criteria van café Christianen: het beweegt, of maakt geluid, of geeft licht, of doet dat allemaal, en het is mooi. Geen kitsch, volgens Dimphy.
Man Bijt Hond wijdde er een hele uitzending aan. Tenminste, Dimphy dacht dat ze dat gingen doen. “Ze zijn hier negen uur aan het filmen geweest, terwijl we de boel mooi aan het maken waren.” Proestend van het lachen: “maar toen we met zijn allen klaar zaten voor de uitzending was het binnen een minuut voorbij.”
De deur naar de aanpalende woonkamer staat open. Al is het café zelf meer de woonkamer, zeven dagen per week voor iedereen open. De klanten weten de weg in het café én de woonkamer. Wie het even moeilijk heeft mag best op het bankstel gaan zitten, komt Lady of Daisy er wel bij liggen. En wie een Juup light wil, pakt hem zelf maar uit de koelkast in de woonkamer. Net zo gemakkelijk.
De ouders van Dimphy kochten het café in 1953, ‘omdat ons moeder een café wilde.’
De originele Akte van Vergunning hangt aan de muur, op 25 september 1953 gesigneerd door burgemeester Rouppe van de Voort van Nieuw-Ginneken.
Saillant detail: de vergunning is afgegeven voor de beneden voorkamer. De oppervlakte is ook vermeld: 47 vierkante meter. Die omvang komt anno 2011 mooi van pas: er mag gepaft worden.
Dimphy en Leo van der Pluijm Christianen woonden begin jaren ’90 in Zundert, maar namen het café na het overlijden van moeder Christianen over. Ze is nog niet vergeten, getuige de portretten van de ouders op de ijzeren schouw boven de kachel. Leo zat toen nog op een vrachtwagen. “Op de grote routes, altijd ver weg. Ik stond in 1991 op het vliegveld van Ljubljana toen dat aangevallen werd. Wist niet hoe gauw ik weg moest komen, de kortste weg via Triest naar Italië.”
Ook aan een muur: het kleine vaandel van Harmonie Constantia, van 1906.
Door Dimphy en Leo in bewaring genomen, nadat zaal De Harmonie, een ander horeca-monument van Ulvenhout, in 2008 gesloten werd.
Het grote vaandel past niet in het café, maar hangt in de immense opslag achter de Dorpsstraat. Met de oldtimer Peugeot van Dimphy, de caravan en genoeg spullen om een rommelmarkt mee te vullen. “Daarom hebben zo’n grote hal, want opslag komt een mens altijd te kort.”
Wijzend op het met de kerstspullen volgepropte zoldertje: “Pffff, nog twee maanden, en dan moet dat allemaal weer naar beneden. Het is weer bijna zo ver.”
Cafe Christiaenen
Dorpstraat 83
4851CL Ulvenhout
Telefoon: 076 5612792
Website: www.cafechristianen.nl
e-mail: depluymkes@ziggo.nl