Van voetballen heb ik geen verstand, volgens vrienden die vinden dat ze van voetballen verstand hebben. Qua voetbalverstand ga ik mezelf daarom niet met Frank de Boer vergelijken, hooguit ben ik wat handiger met woorden. Kwestie van schoenmakers die beter bij hun leest blijven. Voetballers moeten vooral veel voetballen en niet veel zeggen. Sommigen beseffen dat en mijden de media als een koe het schrikdraad. Heel verstandig. Maar ja, in het contract van de trainer van de landskampioen staat ook iets over pr, dus moet Frank de Boer af en toe iets in een microfoon roepen. Daar zijn de De Boertjes helemaal niet voor gemaakt.
Bovendien is Frank met die megafrons op zijn voorhoofd net een priester met smetvrees die een natte drol onder zijn neus geduwd krijgt. Volgt tot overmaat van ramp een onverwachte vraag over homo’s en voetbal!
Wat de . . . !#?
Je zag die frons nog een centimeter dieper verkrampen, maar de microfoon wachtte en Frank moest toch wat. Dus mompelde hij dat homo’s ‘misschien a-sportief zijn vanwege een opvallende andere motoriek’.
Politiek en humaan niet helemaal correct, maar wel verklaarbaar.
Allemaal de schuld van Gordon, Joling, Verlinde en al die andere medianichten die normale homo’s in Nederland stigmatiseren met hun a-sportieve motoriek – om over het gekir en het gegiechel maar te zwijgen.
Dat Frank de Boer blijkbaar geen niet-extravagante homo’s kent en al helemaal niet in voetbalbroekjes, is hem niet aan te rekenen. Zijn verbale uitglijder wel, maar daar heeft hij excuus voor gevraagd. Daarmee is wat mij betreft de kous af.
Het woord is aan de homoseksuele profs. Die moeten zelf bepalen óf en, zo ja, wanneer ze uit de kast in de kleedkamer komen. Daar gaat niemand over, maar daar is anno 2012 kennelijk nog veel moed en tijd voor nodig.