Manchester, Mumbai, Chicago, San Diego. Robbert van de Corput (1988) is niet vaak thuis. Als DJ Hardwell maakt hij meer vlieguren dan de gezagvoerder van een jumbojet. Drie paspoorten heeft hij. Twee ervan staan bomvol stempels en stickers. Maar de band met Breda is vanouds hecht. Daar wonen zijn ouders en is zijn studio.
Zomaar wat optredens in december en januari: Manchester, Londen, New Delhi, Sentosa, Mumbai, Praag, Wenen, Athene, Glasgow, Milaan, Rubiera, Liverpool, Birmingham, Las Vegas, Mexico City, Miami, Chicago, San Diego, Anaheim, Parijs, Neurenberg, Tel Aviv en Rome.
Robbert van de Corput is deejay. In de hele wereld bekend als DJ Hardwell. Ondanks zijn internationale roem vliegt hij meestal economy class. Niet eens business class.
„Alleen op de lange trans-Atlantische vluchten, omdat ik dan kan slapen. De meeste vluchten tijdens een tournee zijn niet zo lang en sluiten op elkaar aan. Het prijsverschil is ridicuul. Voor businessclass vragen ze vijf of zes keer zo veel. Op een korte vlucht maakt het qua gemak niets uit en iedereen komt op dezelfde tijd aan.”
De honderdduizenden ‘airmiles’ bij de verschillende frequent flyer programs van KLM, Delta, United en nog wat andere maatschappijen worden zonder koffers bij elkaar gevlogen. Voorbij zijn de dagen dat een deejay koffers vol vinyl van discofeest naar muziekfestival met zich meezeulde.
„Overal staat dezelfde professionele Pioneer-installatie klaar. Ik steek er een usb-stick in en kan aan de gang.” Robbert heeft drie paspoorten. Twee ervan bomvol stempels en stickers, maar ze bevatten ook de werkvisa die nog geldig zijn. Verder neemt hij wat kleren mee, toiletspullen en een MacBook Pro-laptop. Alles past met gemak in zijn handbagage.
Zijn riffs, beats en mixen, de basis van zijn bestaan als deejay, staan op twee usb-sticks, een paar gigabyte. De ene stick is een een kopie van de ander, mocht er een kapot gaan of kwijtraken. Eén back-up is geen back-up, weet iedere systeembeheerder. Hardwell onderkent het risico en klopt af op de eikenhouten salontafel in de woonkamer van zijn ouderlijk huis. Lachend: „Het is nog nooit fout gegaan.”
Mocht ooit de laptop crashen, een stick bezwijken, de andere spoorloos raken, dan staat er een vriend in Breda klaar. „Die bewaart alles voor mij op zijn computer, ik kan hem dag en nacht bellen.”
Dag en nacht moeten voor DJ Hardwell relatieve begrippen zijn; voor hem dreigt net als voor intercontinentale verkeersvliegers een permanente staat van jetlag.
„Het is wel eens vermoeiend, maar het went. Waar ter wereld ik ook ben, of ik vroeg of laat naar bed ga, altijd sta ik om acht uur ’s ochtends plaatselijke tijd op. Op die manier kom je altijd het snelste in het ritme van de tijdzone waar je bent.”
Op YouTube, waar tientallen optredens van Hardwell in clubs en op festivals over de hele wereld zijn vastgelegd, dringt zich een zeker imago van de dancewereld op. Levenslustige en enthousiaste jongeren die de tijd van hun leven hebben.
Gasten bij wie de hormonen door het lijf gieren en die zo te zien graag iets innemen – van Spa en koffie via Red Bull tot bier, wijn en whisky; van een blowtje of XTC, van speed tot nog zwaarder spul. Op festivals steken meiden borden omhoog: ‘Hardwell fuck me’.
Krijgt hij verder iets mee van die cultuur een paar meter voor zijn neus? „Nauwelijks. Ik hoor wel eens wat van of over anderen, maar ik zie vooral gepassioneerde collega’s die net zo hard werken als ik. In mijn schema blijft er nauwelijks tijd over om iets anders te doen. Ik drink wel eens een biertje na afloop van een geslaagd optreden, maar daar blijft het bij. Anders zou ik het dit leven echt niet vol kunnen houden.”
Zijn vader is aangeschoven voor het gesprek: „Halverwege dit jaar hebben we op de rem getrapt. Het zag er toen naar uit dat Robbert in 2012 tegen de 250 optredens zou gaan doen. We merkten dat het iets te veel werd. We hebben de agenda aangepast, zodat het nu bij ongeveer 200 optredens zal blijven.”
’We’, dat zijn Robbert en zijn ouders, Anneke en Cor. Het is vanzelfsprekend dat ze er gezellig bij komen zitten. Koffie, stroopwafels en Bastognes komen op tafel. Anneke, Cor en hun enige kind Robbert vormen een hechte drie-eenheid, zes handen op een buik. Ze vullen elkaars zinnen en anekdotes naadloos aan, vol wederzijdse warmte en humor.
Zijn vader heeft tien jaar geleden de naam Hardwell verzonnen, een knipoog naar hun achternaam. Cor is Latijn voor hart, well is Engels voor put. We hebben een vergroting meegebracht van een foto die Johan Wouters in april 2003 maakte van een piepjong platendraaiertje met een pront kuifje in het R&B Café aan de Vissersstraat in Breda.
Het was de eerste keer dat Robbert in de krant stond. Met zijn drieën in koor: „Ach, wat leuk, daar gaat een afdruk van naar oma”, zeggen Anneke en Cor. „Dat was het eerste jaar dat we samen op tournee gingen. Robbert was 14 jaar oud, met toestemming van de onderwijsinspectie.”
Vier jaar lang reden de Van de Corputs de prille Hardwell naar clubs en disco’s. Aanvankelijk alleen in Nederland, later ook over de grens. Nu gaan ze nog maar af en toe mee naar speciale optredens. Zoals dit jaar naar New York, al was het maar om een paar duizend airmiles van junior op te maken. Cor helpt waar mogelijk met het uitvogelen van de vliegschema’s. Na een loopbaan als effectenhandelaar kent hij het klappen van de zweep, de effecten van jetlags.
„Ik reserveer de vluchten niet, maar ben wel vaak op zoek naar schema’s die het best bij zijn programma aansluiten.” Breda is het thuis van Robbert, Breda zal altijd zijn thuis blijven. Misschien dat hij over een paar jaar een huis in de Bredase binnenstad zal kopen, ergens in de buurt waar zijn muzikale leven begonnen is. Want zijn studio blijft waar hij altijd geweest is: boven bij zijn ouders. Ingebouwd in twee slaapkamers waar de muur tussenuit gebroken is.
„In die studio maak ik alles. Misschien ga ik straks uit huis, maar dan nog zou ik iedere dag hier zijn. Tenminste, als ik in Nederland ben.”
Na een optreden, steekt DJ Hardwell zijn usb-stick in zijn broekzak en loopt als Robbert van de Corput het podium af, in een simpel T-shirtje, op sneakers. Doet een paar hugs en high-fives met collega’s, drinkt een biertje, eet nog wat en gaat naar zijn hotel. Dezelfde avond of de volgende morgen weer naar het vliegveld, het volgende hotel, een ander land, een andere club, een nieuw festival.
Maar altijd een paar keer per maand naar huis, naar zijn echte thuis in Breda. Soms komt een optreden wat betreft lokatie goed uit, zoals eerder dit jaar op Tomorrowland, een van de grootste dance-feesten ter wereld. Het optreden was vlakbij Antwerpen, lekker dichtbij Breda. Drie kwartier in zijn eigen auto en Robbert DJ Hardwell was thuis.
Het optreden in Antwerpen kon via internet tegen betaling worden bekeken. Ook werd er een video opgenomen. De 180.000 beschikbare ‘internettickets’ waren binnen een dag uitverkocht; 2 miljoen liefhebbers moesten teleurgesteld worden. De video is 5 kwartier lang, 6,5 miljoen keer bekeken. Ondertitel: ‘Explosive Live Set of 24 year-old superstar and producer deejay Hardwell.’
Een 24-jarige superstar van wie het plezier af spat zoals bij al zijn optredens. Voor zijn fans is hij de hogepriester op een mega-altaar met een oogverblindende achtergrond, een digitale dirigent die op een tsunami van geluid het dansritme van duizenden aanhangers bepaalt.
Van de Corput veert enthousiast op als Tomorrowland ter sprake komt. „Dat was echt te gek. Zo’n decor maak je niet vaak mee. Vooral zo waanzinnig, omdat ik erin slaagde om daar met zo’n groot publiek zo’n band op te bouwen. Dat lukt normaal gesproken alleen in clubs, voor een veel kleiner publiek.”
De feestdagen betekenen voor hem geen vrij, er zijn twee grote concerten waar hij zal schitteren. Maar gelukkig hoeft hij beide keren niet ver te vliegen.
De Cenerentola in Rubiera bij Modena in Italië en The Nation in het Engelse Liverpool liggen op een paar uurtjes vliegen.
Dichtbij Breda, dichtbij zijn thuis.
In de krant: Linkerpagina
In de krant: Rechterpagina