Deze Tazzy Devil, ooit van Down Under – Warner Brothers Movie World Gold Coast – mee terug naar huis genomen, staat als docking station voor de iPhone op mijn nachtkastje. Gaatje in zijn Down Undertje gemaakt waar het kabeltje doorheen gaat. Ik heb hem voor de foto even mee naar beneden genomen, toen ik de Pebble Smartwatch wilde gaan installeren, maar die bleek leeg uit de doos te komen en moest eerst aan het elektra infuus.
Nog geen tijd gehad om er echt mee te gaan spelen, maar één app opp bevalt me al prima. Met de iPhone op als music station in de auto tik je tegen het horloge om van de een naar de andere playlist en/of song te springen, of te pauzeren. De komende dagen meer apps op de iPhone installeren en toestemming geven om met de Pebble te communiceren, volgende week volgt een review voor Dutch Cowboys.
Het heeft er allemaal niks mee te maken, maar toen ik Tazzy mee naar beneden schoot me het mooie verhaal van de muis weer te binnen. Van toen poes Saartje nog leefde en bij ons woonde – ze is later naar Boerderieje Groothuis in Bavel verhuisd, waar ze het de rest van haar leven nóg beter naar haar zin had. Tazzy woonde toen nog beneden in het bankstel tussen een paar andere pluche beesten.
Op een avond liep er pardoes een muis door de kamer terwijl we tv zaten te kijken en Saar lag te pitten. Ze vloog omhoog alsof ze door de bliksem ontwaakt werd, en maakte zonder zich uit te rekken een zwiep richting muis. Die was als de sodemieter verdwenen, waarna Saar chagrijnig mauwend mopperend door de voor – en achterkamer begon te patrouilleren.
Mijn oog viel op Tazzy.
Uit zijn bek, tussen die drie tanden naast zijn tong, bungelde een muizenstaart. Minny Muis zat met haar koppie in doodsangst zo diep mogelijk weggedoken in de bek van Tazzy. Ik zou nu kunnen schrijven met de ogen dichtgeknepen – dat klopte – en met de voorpoten in de oren gestopt – maar dat was jammer genoeg niet zo.
Met Tazzy met Minny erin naar de tuin gelopen om Minny daar te bevrijden. Saar was woedend dat ze niet mee naar buiten mocht.