De afgelopen drie weken zijn we vanuit Breda een paar keer voor niks naar 51.513755, 4.176112 gereden (Oesterdam – Gortzakweg, Tholen) omdat we fan van Happie zijn, en hem graag een keer in levende lijve wilden zien.
Maar iedere keer voor nop: geen Happie te bekennen. Zaterdagmorgen vroeg werden we beloond: schitterend weer, en een half uur lang een privé-sessie met een zeer tevreden Happie.
Buikje volgevreten met kreeft en inktvis, lag lekker te snurken, keek af en toe eens op, blafte een zeehondenwoef en knikkebolde weer in. Verder geen mens te bekennen! Dat nadat die Belgische jongen ook weg ging, die hem zo ongeveer probeerde te kussen voor een selfie.
We zijn er een half uur naast gaan zitten, beetje tegenaan zitten lullen. Niet aangeraakt, want ik hou niet van gesol met dieren. Maar wel veel foto’s en een paar video’s gemaakt en hem een vrolijk Pasen gewenst. Leuk beest! Ik hoop dat het allemaal goed blijft gaan daar.
Naarmate het weer nog beter wordt, gaat dat strandje natuurlijk meer door grote mensen en kinderen gebruikt worden en dan gaat er vrees ik wrijving ontstaan.
Maar hoe het ook afloopt: dat half uurtje Happie helemaal alleen voor ons pakken zo ons niet meer af. Waf! 🙂
Meer: Google Photos – Happie