Dat ze er mee willen pronken dat begrijp ik best. Maar dat in Breda negen willekeurige straatnamen aangeprezen worden als ‘De Bredase Negen Straatjes’ is een krampachtige vergelijking vanuit provinciale sentimenten.
Net zo vergezocht als vanuit, of all places, Tilburg. Waar een architectenbureau in een poging tot het binnenhalen van een opdracht nu ook de term ‘Negen Tilburgse Straatjes’ uit de kast gehaald heeft.
Het bekt lekker, en de hoofdstedelijke zijstraatjes tussen de Prinsen-, Keizers- en Herengracht en Singel worden op Lonely Planet, Rough Guide en alle travel apps aangeprezen als winkelwalhalla.
Dat ze daardoor op uur van iedere dag verstopt zijn door fotograferende Japanners en shoppende Chinezen, Yanks én Russen wordt alleen maar op de koop toe genomen door de makelaars en de winkeliers.
Niet door de Mokummers die zich, al bellend en scheldend, op hun fiets een weg van de ene naar de andere gracht proberen te banen.
En helemaal niet door de oorspronkelijke bewoners van de bovenwoningen, die door de voorvechters van de vrije markt naar Almere of De Bijlmer gedeporteerd zijn en daar aan de heimwee uit zitten te sterven.
Maar goed, intussen hebben we volgens volgens de ‘Hip Ambacht Experience’ in Breda al een paar jaar negen straatjes. Die kennelijk op de een of andere manier met die hoofdstedelijk hel aangeprezen moesten worden.
In Amsterdam ligt dat vrij simpel: het zijn er nou eenmaal 9, en ze liggen in twee blokken keurig parallel aan elkaar. Net alsof het allemaal zo bedacht is, en dat is ook zo. Voor 1996 was er geen Amsterdammer die de term ooit gehoord had, voordat ie door een slimme winkelier in de markt gezet werd.
Die na een blik op de plattegrond plotsklaps het patroon en het licht zag.
Mooi, maar laat ze daar vooral hun eigen idee, en hun eigen naam houden, die hoeven we hier niet onbeschaamd te kopiëren.
Bovendien kun je het nooit goed doen als je in de Bredase binnenstad negen van dergelijke straatjes bij elkaar gaat zitten verzinnen.
Blijf je op acht steken, dan zal je er nog een met de haren bij moeten slepen. Kom je op tien of elf, dan heb je een ander probleem, want dan zal je er een of twee op de tenen moeten trappen, en is het hommeles in de tent.
We hebben in Breda mooie winkeltjes in prachtige straatjes.
Maar kom op, dump die ‘Negen Straatjes’ in de prullenbak en verzin iets beters.