In alle rust een rondje over het voormalige CSM terrein gelopen, nadat Alfred Arbouw daar het kunstwerk ‘Ik ga Via Breda’ van Nina Lenting had onthuld.
Hoeveel honderdduizenden tonnen aan beton en staal zou daar nog in de grond zitten? Genoeg – en ook massief genoeg – om een kleine stad op te bouwen, maar het zal toch de bedoeling zijn dat het er ooit uit gehaald wordt.
Geen idee wat er destijds in de sloopovereenkomst gestaan heeft. Maar waar er recent gesloopt is – Driesprong, Heuvel, Brabantpark – blijven na afloop alleen maar netjes geëgaliseerde terreinen of zwembaden van Olympische afmetingen over. Nadat de slopers daar alles keurig opgeruimd hebben, zonder een spijker of een baksteen achter te laten.
Is dit een lijk van mythische afmetingen, wat daar als een vulkaan onder de grond ligt te rommelen, tot er dossiers geopend worden?
Op het verborgen ondergrondse, de kelders, de fundamenten, de leidingsstraten waar vroeger de bieten en de suiker doorheen werden gepompt, liggen hier en daar nog tegelvloeren. Geen sporen van dieren, maar ja, probeer in dat beton maar eens een hol te graven.
Over holen gesproken; opvallend zijn de tientallen verse boorgaten, dwars door het beton. Hier en daar zijn ze nog nat van de smeer- en koelingsvloeistoffen van de diamantboren met een diameter van een centimeter of 10. Kennelijk is er een diepgaand bodemonderzoek gaande.
Aan de overkant komen de eerste wanden van het nieuwe gerechtsgebouw de grond uit, straks bijna 70 meter hoog.
Terwijl in de Mark twee gillende meisjes door een motorboot worden voortgetrokken, stelt de SP op een pamflet aan het hek de vraag: ‘waarom woont hier niemand?’
Fotoalbum: Facebook
Hoge resolutie: Google Photos & +.
Adobe Spark: click hieronder ..