Kijk. Zo hebben ze dat in Vught gedaan, met de voormalige Petruskerk. Dat, of zoiets, of iets dergelijks, of voor mijn part iets totaal anders, hadden we in Breda ook kunnen doen. Met alle min of meer monumentale kerken die we in een paar decennia gesloopt hebben. Ik noem ze nog maar even op, dat frustrerende rijtje: de Christus Koningkerk aan het Pastoor Pottersplein, de Heilige Kruiskerk in Breda-Noord, de Sint Jan de Doperkerk aan de IJpelaardreef, de Petrus en Pauluskerk aan de Graaf Hendrik III laan, de Goede Herder aan de Baliendijk, de Michaelkerk aan het Hooghout, de Maria Onbevlekte Ontvangenis aan de Oranjeboomstraat, de Gerardus Majellakerk aan de Odilia van Salmstraat, de Barbarakathedraal aan de Haven, de Jozefkerk op de hoek van de Oranjesingel en de Terheijdenstraat, de Maria Hemelvaartkerk aan de Houtmarkt, en de Theresia van het Kind Jezus aan de Tramsingel. Ik weet overigens bijna zeker dat ik er nog een of twee vergeten ben.
Donderdag ben ik even naar Vught gereden, nadat ik er een artikel over had gelezen in het Tijdschrift van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Prachtig blad, van monumentale afmetingen, vier keer per jaar gratis in uw brievenbus. Het is ook te downloaden als pdf.
Mooi om in het verhaal te lezen dat het meubilair nu in een nieuwe kerk in de
Oekraïene staat, in Lviv (Lemberg). Het heeft overigens wel even geduurd voor alles klaar was; dertien jaar nadat zeven plaatselijke ondernemers besloten om DePetrus te redden. Maar goed, dan heb je ook wat. Volgens Arno Schut, adviseur bouwkunde bij de Rijksdienst voor het
Cultureel Erfgoed, die het verhaal heeft geschreven, is de Rijksdienst nauw betrokken geweest bij de transformatie tot bibliotheek, Vughts Museum, Wereldwinkel en workshop-ruimten voor de stichting
Anders Bezig Zijn. En niet te vergeten het aanpalende café met terras op het zuiden, plus een interne koffiebar. Prima koffie, prima WiFi, als ik ZZP’er in Den Bosch of Vught was zou ik wel weten waar ik iedere dag voor mijn plezier op mijn gemak een stukkie zou gaan schrijven.
Schut: ‘Vught heeft zich er internationaal mee op de kaart gezet. Buitenlandse media zoals CNN en het Amerikaanse zakentijdschrift Forbes schreven enthousiast over deze geslaagde functieverandering. Grote aantallen bezoekers uit binnen- en buitenland weten de Petruskerk nu te vinden. Een forse groep vrijwilligers uit de Vughtse samenleving zet zich in voor het draaiende houden van de kerk.’
Wat ik me afvraag: hoe lang ze erover vergaderd hebben voordat uiteindelijk besloten werd om de spatie tussen De en Petrus officieel te schrappen? De zin ervan ontgaat me, maar vooruit, waar zoveel collectieve inspanningen gedaan zijn om een stuk erfgoed te redden, met zo’n oogverblindend resultaat, daar mogen ze van mij alle spaties uit hun eigen geschiedenis schrappen.
Photo Album op Google Photos: DePetrus Vught
Website DePetrus: https://www.depetrus.nl
Download artikel in Tijdschrift van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed: https://goo.gl/YUiD91
Abonneren (gratis) Tijdschrift van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed: https://goo.gl/ikCLBf
