Dit was een van de betere practical jokes in mijn bijna vier decennia bij Dagblad De Stem en BN De Stem, al had ik met deze helaas niets te maken.
Johan van Gurp maakte de eerste foto, die van die twee prachtige bebaarde, bedaarde en bejaarde Paters Kapucijnen op woensdag 26 februari 1986 in het klooster van de Kapucijners in Meersel-Dreef. Dat klooster met de speeltuin, die iedere Bredanaar kent als ‘Bij de Paters. Op zondagmiddag de kinderen hoppa de speelplaats op, de ouders op het terras achter een Trappist of een Tripel. Tegenover de prachtige kloostertuin van de Minderbroeders Kapucijnen, met de Mariagrot, de Kruisweg, en de begraafplaats van de Kapucijnen, waar dit duo, naar ik mag aannemen, inmiddels alweer enige jaren geleden de laatste welverdiende rustplaats gevonden heeft. In de buurt van het kleine kapelleke van Sinte Clara, waar nog steeds velen die ergens goed weer voor nodig hebben (Acht van Chaam, Carnavalsoptochten, Corso), vooraf een dikke worst gaan offeren.
Johan had op de lange gang tussen de redactie en de hoofdredactie een doorlopende expositie van prachtige foto’s, van tragisch tot hilarisch. Hij verwisselde er regelmatig een paar, zo ook deze. In dit geval voor dag en dauw, een foto die hij een tijdje eerder in het geniep gemaakt had, met deze twee fotomodellen, die toen, ergens in de jaren negentig, beiden een weelderige langzaam witter wordende bijbelse baard droegen: wijlen onze algemeen redactiechef Frans de Ligt (links, jawel, regelrecht familie van voetballer Matthijs) en Eugene Loomans, destijds teamleider van de Stadsredactie. De foto hing al enkele uren aan de muur, en er waren al tientallen collega’s langs gekomen voordat er tegen de middag een luide gil uit de gang klonk. En wijlen Co Tanis met de tranen in de ogen van het lachen de redactie op stuiterde. Het legendarische dubbelportret is er blijven hangen tot we van het Spinveld naar het Trivium in Etten-Leur verhuisden, en is nu in het trotse bezit van Eugene Loomans. Een kwart eeuw na dato herinnert Eugene zich van de fotosessie vooral dat de twee monnikspijen nogal meurden. ‘Die hadden we geleend in Meersel-Dreef. Johan had nogal wat tijd nodig voor hij tevreden was met de foto, maar ik was blij dat ik hem weer uit mocht trekken. Ze stonken een uur in de wind’ 🙂

Facebook: Tweemaal twee Kapucijnen