Oorspronkelijke post: 26 januari 2017 – update na nieuwe reacties op Facebook.
Het leukste meisje van Breda. Minstens driemaal is er een gekozen, in 1973, 1974 en 1975. Aan de foto’s te zien had Dagblad De Stem ook iets te maken met de organisatie. Dat gezien aan het aantal foto’s dat Johan van Gurp van zowel de voorselectie als de uiteindelijke verkiezingen en de prijsuitreiking gemaakt heeft.

Qua tekst heb ik er niks van kunnen vinden, wie daar zijn in heeft zou op datum door de microfiches kunnen gaan spitten. Intussen kruisen we onze vingers, in de hoop dat bij Delpher, dat geweldige archief van de Koninklijke Bibliotheek, ook de eerste pagina’s en complete kranten van Dagblad De Stem beginnen op te duiken.

Op de eerste foto in het Stadsarchief zien we een kennismakingsbijeenkomst, op zaterdagmorgen, op de burelen van De Stem aan de Reigerstraat. Met Lian Baay, links daarvan Elise Doorakker en Mia Voesenek, staande mevrouw Messbauer, Els Hagemeier, Toon Simons, voorzitter van het comité De Nacht van Breda, Wippel Houben, redacteur van de Stem en Ans Daalhuijzen, secretaresse van de toenmalige hoofdredacteur van De Stem, Loek Leijendekker.

De latere winnares van de editie 1973 ontbrak bij deze bijeenkomst, maar heeft later kennelijk een onuitwisbare indruk gemaakt. Op een andere foto zien we de jury in gesprek in The Horse Shoe Club met Ellen van der Velden, ‘een van de kandidaten om verkozen te worden tot Het Leukste Meisje van Breda.

De meisjes hebben allen een brief geschreven waarvan de inhoud bepalend is voor de uiteindelijke keuze. De jury bestaat uit de dames H. van Dun en I. Smits van Waesberghe en de heren Nico Jongenelen (oftewel de Prins Carnaval van dat jaar, Nico de Mus) Cees Hoosemans en Bert van de Noort’.Een foto van 1973: ‘De vijf leukste meisjes van Breda bij elkaar: Annemarie van Bokhoven, José Sobieraj, Ineke van Bokhoven, Jeanet Weygers en Mia Voesenek’.

Ik heb er nog wat portretten bij gezet van deelneemsters aan de voorronden, waarvan ik de namen niet heb kunnen vinden. Ze zijn welkom, die namen.Alle deelneemsters werden in ieder geval een keer tijdens een etentje in de Arent officieel benoemd tot “kind van Breda”, en kregen de daarbij behorende versierselen omgehangen.Op de podiumfoto van 29 augustus 1975: Op de bovenste trede Carly van Rossenberg (1e ), v.l.n.r. Brigitte Lemmen-Sneller (4e), Grace Hengst (2e) , de winnares en Yvonne van Dongen (3e).

Daarna werden ze dames – sorry, meissies – in een met stickers van sponsor Auto Brabant volgeplakte Mercedes Sport Cabriolet door de binnenstad gereden. De chauffeur is wijlen KLaas Tilma, die voor De Stem veel advertenties verkocht. In de SL verder van links naar rechts Carly van Rossenberg (1e ), Brigitte Lemmen-Sneller (4e), Yvonne van Dongen (3e), Tecla Croese (5e) en Grace Hengst (2e).

Later op de avond zou die Mercedes nog een paar keer door de binnenstad en over de Grote Markt glijden. Maar dan met Olga Commandeur, winnares van de hardloopwedstrijd tijdens de Nacht van Breda, en Wim de Waal, winnaar van de wielerwedstrijd. Dat op een dag die bomvol stond van de activiteiten op de Grote Markt.

Er was een verkiezing van de mooiste straathond, genaamd de Joekelkoning, een paardenmarkt, wedstrijd van standwerkers, rolstoelbasketbal, wie het snelst over de Grote Markt kon dribbelen met een voetbal aan de voeten, er waren andere behendigheidswedstrijden en de finish van een autorally. Vader Abraham liep bonnen voor het een of ander uit te delen.Tussen alle bedrijven door droeg stadsbeiaardier Piet Maassen zijn orgel officieel over aan zijn zoon Jac, terwijl het commando van de Trip van Zoudtlandtkazerne door luitenant kolonel Van der Kraaij overgedragen werd aan zijn opvolger luitenant kolonel Boekholt.

Johan van Gurp alleen al op die vrijdag 29 augustus 1975 ruim honderd foto’s gemaakt, belicht, ontwikkeld en afgedrukt. Tussen al het sportieve en gezellige geweld moest hij ook nog even op en neer racen naar Dongen, waar boze binnenschippers De Donge geblokkeerd hadden. Uit protest tegen plannen van de regering om de evenredige vrachtverdeling (de schippersbeurs) af te schaffen.

Waarschijnlijk heeft ie die vrijdagavond alleen maar de foto’s voor de krant afgedrukt, en op zaterdag de rest, voor zijn archief. Zonder er een dag compensatie voor te krijgen, want journalisten werkten toen nog zes dagen. Pas in 1978 werd in die bedrijfstak als een van de laatste de vijfdaagse werkweek ingevoerd.

| Facebook: /Léon Krijnen | Facebook: /Breda | Facebook: /OudBreda | Beeldbank Stadsarchief: Leukste meisje van Breda |