Het door Hildegard Assies en haar consorten zorgvuldig uitgegumde en achteloos weggeflikkerde begrip ‘VVV’ jeukte al een tijdje in mijn knar. Niet zozeer door het gegeven dat ze die naam niet meer passend vonden. Dat kan, maar wat me irriteerde is de manier waarop. Het stinkend schijt aan alle Bredanaars die er iets anders van vinden, en de chronische allergie voor de Bredase historie. Volgens de marketing bende moest ‘Explore Breda Store’ worden, dus dat werd het.
Nou is die naam in dit geval passend, want je moet om te beginnen een gelouterde ontdekkingsreiziger zijn om die op het Stadserf verborgen veredelde Flying Tiger überhaupt te kunnen vinden.
Dat lukte kennelijk niet iedereen, zelfs niet met behulp van Google Maps, zodat de aanloop onder de geschetste verwachtingen bleef. In een poging om daar wat aan te doen werd een ouderwets en beproefd hulpmiddel uit de kast gehaald: opvallende letters aan de muur. Geniaal! Je zou Hildegard bijna voor gaan dragen voor de Nobelprijs voor Marketing en Reclame.
Explore Store Breda beslaat zeventien letters, dus de ingehuurde klusjesman moest een gat of 40 in de bakstenen boog boven de ingang van Het Stadserf boren om ze er netjes in te pluggen. Geen idee of ze hem verteld hadden dat het om een Rijksmonument ging. Zoals iedere mazzelpik die in zo’n gebouw woont, kun je daarin nog net het toilet doortrekken zonder toestemming van de Rijksdienst voor Het Cultureel Erfgoed, maar dat is het dan wel. Zonder fiat boor je binnen geen gaatje in een muur, laat staan voor veertig keilbouten in een monumentale buitenmuur.
De gang van zaken is voor de gemeente Breda geen reden om opdracht te verstrekken om die letters onmiddellijk weg te halen. De toko heeft inmiddels om toestemming gevraagd, en daar wordt binnen twee maanden een besluit over genomen. In het antwoord van de gemeente aan Peter Vissers van Breda Beslist geeft de gemeente toe dat het pand beschadigd is. Daarom mag Assies haar letters er tot nader order op laten zitten, zodat de beschadigingen vooralsnog niet in beeld komen.
Het begrip VVV krijgen we natuurlijk nooit meer terug, maar gelukkig hebben we de foto’s nog. Met onder meer het oorspronkelijke pandje dat vanaf begin jaren dertig bijna veertig jaar op het Stationsplein stond, nummer 19, op de kop van de Willemstraat.
De foto’s geven een goed beeld van waar het VVV allemaal voor stond, wat het deed, en wat het betekende in de Bredase samenleving. Natuurlijk zoals het VVV dat deed in alle andere steden en plaatsen van een zeker omvang of betekenis in Nederland. En natuurlijk zijn een hoop taken mettertijd volslagen overbodig geworden, door internet en de digitalisering der wereld.
Maar juist daarom zou het begrip VVV bewaard en gekoesterd moeten worden. Maak er gewoon een levensgroot blauw bord met VVV van en de globaal overal bekende letter ‘I’ of ‘Info’ van.
Ik heb er wat foto’s bij gepakt uit de Beeldbank van het Stadsarchief, waar U ruim 600 foto’s kan vinden met de tag ‘VVV Breda‘. Ze geven een mooi beeld uit een tijd van dingen die nooit meer terugkeren. Slapers voor de deur om de eerste kaarten voor een concert te pakken krijgen, of voor voetbalwedstrijden. Mensen die folders en landkaarten kwamen halen. Die tijden keren niet weer, maar de foto’s geven een mooie blik op wat het VVV was, en wat het VVV voorstelde.
In een tijd dat de directeur van het VVV in aanzien gelijk stond met burgemeester en wethouders, de directeuren van de Brouwerij, Etna, Faam en Kwatta, Prins Carnaval en de voorzitter van NAC. Gerard Sliepen, Jos Horsten, Marlice Dreessen vervulden die rol natuurlijk graag, maar ze deden het ook met verve, met gevoel voor wat er leefde in Breda. Ze draafden werkelijk overal op, bij openingen van wat dan ook, borrels, recepties, bruiloften, partijen, ontvangsten, inhuldigingen en uitvaarten. Al dan niet met bloemen, flessen, enveloppen, Breda Bier, of repen van de Kwatta.
Het VVV stond luid en duidelijk op de Antwaarpse Vakantiesalon, op andere beurzen in binnen- en buitenland. Niemand wist waar die Hollandse afkorting voor stond, maar iedereen, van Albanees tot en met Zulu, snapte waar dat ‘VVV’, mét de letter eronder ‘I’, voor stond.
Het VVV stond ergens voor, het betekende iets, het was iets. Dat is het nog steeds, hoe je de naam ook probeert uit te gummen. Of te veranderen. Of illegaal op te hangen.
| Facebook /Léon Krijnen | Facebook: /Breda | Facebook: /Oud Breda |
