Ik liep al een tijdje rond met het idee om het hele verhaal van mijn oudste Mercedes maar eens compleet op te schrijven. Dat idee kreeg afgelopen week een mooie opsteker toen er met de voorjaarsschoonmaak een enorme zooi oude negatieven en afdrukken tevoorschijn kwam.

Waaronder deze batch van voorjaar 1993. Als ik deze foto’s zie snap ik achteraf wel waarom sommige zwartkijkers me een volslagen idioot vonden toen ik haar in september 1978 kocht – en misschien vinden sommigen dat nog steeds.

Maar hey, veertig jaar later heb ik haar nog steeds, en rij ik er nog steeds geregeld in, erg leuk.

Technisch klopt er alles aan, het patina hoort erbij. Ik zie het maar als een soort van rijdend Colosseum: je mag zien, nee, je moet zien, wat er door de jaren heen allemaal aan opgelapt is. Los van alle kosten is dat een bewuste keuze geweest, ze moet er in 2024 niet uitzien zoals in 1955, net als haar baasje

De felicitaties van de keurmeester van de RDW, op 11 juli 1994, zal ik nooit vergeten. Nadat de oude dame in Rijen op het uitlijn martelapparaat en rollenbank mishandeld was, en alle andere testen doorstaan had; ‘Gefeliciteerd’.

‘Toen ik U aan zag komen rijden had ik weinig vertrouwen in, maar technisch klopt er alles aan. We zien het hier maar al te vaak andersom, dan komt er iemand aan met een glanzende auto, waar van alles aan mankeert. Veel plezier ermee.’

Dat verhaal, met alles wat er mee gedaan is, begint langzaam vorm te krijgen. Zie dit maar als een soort intro. Wordt vervolgd!

| Facebook: foto’s en reacties | Facebook: /Wie rijdt er nou nog in een oude bak? | Facebook: /Oldtimerliefhebbers |