Krijnen.Com Krijnen.Com

Het probleem Nouhi

Als ze binnen de PvdA, in Amsterdam, in Den Haag, in Rotterdam, in Nederland, de afgelopen jaren net zo snel besloten en gehandeld zouden hebben als in Breda, dan zouden de sociaal democraten er aanmerkelijk beter voor staan dan nu. Hoewel natuurlijk vooral door de snelheid waarmee het Bredase raadslid Jamal Nouhi door de afdeling Breda geëxcommuniceerd werd, die affaire tot landelijk nieuws gepromoveerd werd. Van mij mag iemand vinden wat Nouhi over homo’s denkt, en hij mag dat hardop zeggen. Ook al zijn het flagrante nonsens, bovendien beledigend en kwetsend. Omdat we in een gezegend land leven, met vrijheid… >> Lees verder . . . >>

Wat zit er allemaal in?

Het zal mij benieuwen hoe de automatieken en de klassieke frietboeren het aan gaan pakken, nu ze vanaf januari alle klanten moeten laten weten wat er in hun baksels zit. Net als alle restaurants, maar die kunnen dat op een menukaart kwijt. Maar een frietbakker? Nou zal het niet zo’n probleem zijn om ‘aardappelen en vet’ op een zak friet te plakken. Maar zou je op een puntzak moeten vermelden wat er in de verschillende soorten frietsaus, mayonaise, piccalilly, pinda- en tartaarsaus zit, dat heb je een formaat vuilniszak nodig. Om over frikadellen en kroketten niet te spreken. Met wat… >> Lees verder . . . >>

Dansen aan de overkant van de luie hoek

Echte Bredanaars kennen de kruising als ‘de luie hoek’. Want op de ene hoek van de kruising Ignatiusstraat, Nassaustraat, Nassausingel en Wilhelminasingel zaten ze (in de Koepel), en op de tweede hoek lagen ze (in het Ignatiusziekenhuis. Maar op de derde hoek dansten ze, decennia lang. Hoeveel verkeringen er begonnen zijn weet niemand, maar duizenden Bredanaars moeten er voor de eerste keer een hand van een lid van de andere sekse in een hand hebben genomen, voorzichtig de andere hand op de rug van de nieuwbakken partner leggend. Muurbloemen zijn er verwelkt en opgefleurd, prille relaties gesneuveld, levenslange verbindingen begonnen.… >> Lees verder . . . >>

Tot ziens!

Scheiden is altijd minstens een beetje lijden, ook al is is het geen jarenlange verkering geweest. Op 2 april vorig jaar begon ik in Etten-Leur, op 2 juli 2014 zit ik weer in Breda. Tussendoor ben ik in oktober en november twee maanden naar China en Laos geweest, en ben ik in februari en maart twee maanden afwezig geweest na een operatie aan mijn linkerschouder. Daar gaat het nu goed mee, heb zelfs al weer twee wedstrijden gesoftbald, zij het wat terughoudend met slaan en vooral vangen. Totaal heb ik dus maar 11 maanden echt gewerkt in Etten-Leur, maar ik… >> Lees verder . . . >>

Met losse handen

Rini Wagtmans tijdens de individuele tijdrit van de Tour de France, 26 juni 1970Rini Wagtmans kon ontaard hard naar beneden fietsen. Harder dan de motards die hem in de afdaling van de Aubisque moesten laten gaan. Zodat je op zwart-wit beelden van de bergetappes in de Tour, eenmaal over de top, alleen zijn kont in beeld zag. Voordat hij met rokende tubes de volgende haarspelbocht om verdween. Alles overleefd hebbende, is hij op zijn oude dag zakelijk zeer actief. En heeft ie gelukkig tijd genoeg om op zijn Facebookpagina – Marinus-Cornelis Wagtmans – bijna dagelijks iets leuks te posten, meestal… >> Lees verder . . . >>

Not in my backyard!

Zeventig jaar na D-Day werd gisteren bijna alles terecht herdacht, maar voor het gemak ook onterecht het een ander vergeten. De voor het overgrote deel gezonde jongens, die de volwassenheid nooit zouden bereiken omdat ze voor ons gesneuveld zijn, mogen nooit vergeten worden. De verzetsstrijders die geëxecuteerd werden omdat ze hun eigen diepste angsten overwonnen en opstonden mogen niet vergeten worden. De Joden, homoseksuelen en zigeuners die in de kampen omkwamen mogen nooit vergeten worden. Maar wat ook ook niet vergeten mag worden is dat duizenden Joden het eind van de oorlog niet haalden omdat de Britten tijdens de oorlogstijd… >> Lees verder . . . >>

Drank

Altijd ben ik op zoek naar het antwoord op de vraag of iets eigenlijk wel is wat het lijkt. Mijn nooit te bevredigen nieuwsgierigheid vind ik een geschikte eigenschap voor een journalist. Al levert mijn gevraag ook wel eens botsingen op met collega’s die iets tot de bodem uitgezocht denken te hebben en niet op nog meer onbeantwoorde vragen zitten te wachten. Maar ja, misschien ga ik wel te vaak voor de nuance, ook als er aan de feiten niet niet meer te tornen valt. Zo heb ik nu mijn bedenkingen bij de kruistocht tegen het alcoholgebruik door jongeren. Ik… >> Lees verder . . . >>

Snep en de Tonprater

Onze poes is destijds op de gezegende leeftijd van 22 jaar naar de kattenhemel vertrokken. Na de noodzakelijke euthanasie bleek het ecologisch evenwicht in onze stadstuin voorgoed verstoord. De Grote Leidster met scherpe nagels, die huis en tuin ruim twee decennia op als haar eigen Noord-Korea had geregeerd, liet een machtsvacuüm achter. Lang voor haar gemis verwerkt was, werd de leegte gevuld door een vrolijke bende leven, waarvan we tot dan niet wisten wat we misten. Een vogelhuisje dat bijkans barst van het gekwetter van een nest pimpelmezen. Pa en ma pimpel, die van zonsopgang tot zonsondergang aanvliegen met rupsen,… >> Lees verder . . . >>

Facebook app gaat audio en tv herkennen

Bij Shazam zullen ze er niet blij mee zijn, maar de Facebook app (Android en iOS) zou binnen nu en enkele weken – hou de updates in de gaten – voortaan audio moeten kunnen herkennen. Bijvoorbeeld van muziek thuis of in een openbare ruimte. De app gaat meer doen: tv-shows en series herkennen, en daar het seizoen en de aflevering bij presenteren. Facebook zegt er in de newsroom over dat je die informatie vervolgens weer met al je vrienden kunt delen. Als de Facebook app muziek herkent hoest hij een opname van 30 seconden op die je via Deezer, Rdio… >> Lees verder . . . >>

Chromecast: Ganz Einfach

Bijna vergeten dat ik een week of wat geleden via Amazon Duitsland een Chromecast had gekocht. Gratis verzonden, 35.59 euro, inclusief 6.18 Umsatzsteuer. Kan ook gewoon via de Nederlandse Google Store, maar ik had nog wat tegoedbonnen van Amazon. Was afgelopen zaterdag al bezorgd, maar te druk met dit, en dat, en zus en zo. Vanavond toch maar het doosje open gemaakt, om te beginnen maar eens even kijken wat er met de set up volgens Google allemaal zou moeten gebeuren. De handleiding was ditmaal geen manual, maar een ‘Erste Schritte’. Niet zo gek natuurlijk, want afkomstig uit Duitsland, dus… >> Lees verder . . . >>

Twee problemen met mijn Pebble

Soms ben ik een early adapter, soms een late one. Soms krijg ik spijt van de aanschaf van het een en soms dat ik het ander niet eerder gekocht heb. Soms weet ik het niet. Zoals met mijn Pebble Smart Watch bijvoorbeeld. Het ding ziet er goed uit en het doet precies wat Eric Migicovsky allemaal beloofd heeft, en waarom hij ruim 10 miljoen dollar via Kickstarter binnen gehaald heeft. Kek dingetje, leuk om in de auto of thuis vanaf je horloge iTunes en Spotify te bedienen. De trillertjes aan mijn pols bij iedere Tweet, Facebook message, WhatsAppie of mailtje… >> Lees verder . . . >>

Schoon en vuil

Hyderabad – Mumbai, May 2014 De afgelopen weken ben ik niet op Schiphol geweest, en ik heb ook geen trein genomen. Daarmee is me de nodige horror bespaard gebleven, afgaande op de verhalen van reizigers die met de trein naar het werk of op vakantie moesten. Nou ja, verhalen, tegenwoordig verneem je dat soort ongenoegen vooral via Twitter en Facebook, vergezeld van foto’s en video’s. Waar de begeleidende teksten er niet om liegen, vind ik de beelden nogal meevallen. Het zal een kwestie van tijd zijn voor een of andere app een bij een tweet passend geurtje verspreidt, maar tot… >> Lees verder . . . >>

Bier, bijen, hommels en pimpels

Ik had aan het eind van de middag even naar De Beyerd willen gaan, maar dat is niet gelukt. Te mooi weer, twee fantastische blikken bier van een halve liter van een euro het stuk, en een hoop leven in de tuin.Een vogelhuisje barst bijkans van de jonge pimpelmezen. Pa en ma zien er een beetje verlopen uit, maar dat is begrijpelijk, gezien het tempo waarin ze van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat groene rupsen en bruine wormen aan en poepjes af blijven voeren. Die hebben echt de tijd niet om zichzelf te verzorgen. Het kwettert nu een… >> Lees verder . . . >>

Ga eens een keer naar het privacy café

U vind mij misschien een oude zeur, en wie weet heeft u gelijk. Maar ik blijf er af en toe toch op hameren: beveilig je digitale gedoetje! Zo af en toe vraag ik er wel eens iets over aan willekeurige bekenden, collega’s, en vrienden, en vrijwel iedere keer moet ik weer concluderen dat die het allemaal wel geloven. Schrikbarend laconisme, kennelijk gevoed door een mix van gemakzucht, koudwatervrees en struisvogelpolitiek.Bijna niemand die een password manager gebruikt, niemand nieuwsgierig op mijn vragen ingaat of vraagt hoe het dan wel zou moeten. Moet je per se een password manager of een digital… >> Lees verder . . . >>

Ontvriend

Op mijn iMac heb ik onder Google Chrome een scriptje draaien dat doet wat Facebook zelf niet automatisch doet. Dat dingetje geeft me een seintje als iemand me op dat sociale netwerkje uit zijn vriendengroep gooit. Even kijken: dat is me de afgelopen twee jaar precies tien keer overkomen. Het betrof in een paar gevallen vage vrienden of vriendinnen. Die de volgens mijzelf zeer fijnzinnige ironie in posts en/of comments kennelijk niet vatten. Of wel, en mijn aanwezigheid juist daarom niet langer pruimden. Soit, even goede vrienden, en ik hoop van harte dat ze met zichzelf en het restant van… >> Lees verder . . . >>

Persvrijheid

Primeur: Nederland bovenaan de lijst van landen met de meeste persvrijheid. Proost! In de wetenschap dat we die toppositie kwijtraken, als het aan de Nederlandse overheid ligt. We delen de eer met Noorwegen en Zweden. Met de serie Borgen in mijn achterhoofd, vraag ik me af waarom Denemarken er niet bij staat, maar goed. De jury roemt ons vanwege de goed bereikbare buitenlandse media via print, internet en televisie, terwijl de burgers goede juridische bescherming tegen de pers genieten. Verder zou de regering respect hebben voor de vrijheid van de media en redactionele onafhankelijkheid. Met alle respect: hier lijkt enige… >> Lees verder . . . >>

Daan is dood

Daan is dood. De vuile hoek zal zijn naam waar gaan maken. De vuile hoek, rechts achterom de bar (vanaf de voordeur, Daan kwam altijd binnen langs de achterdeur, via het restaurant) van ons stamcafé, De Beyerd, was van Daan. Zolang Daan (1951-2014) geleefd heeft was de vuile hoek van hem, en was de vuile hoek vanaf vrijdagmiddag 16:45 tot een een uur of 20:00 schoon en opgeruimd. Als Daan om kwart voor vijf binnen kwam zette hij de barkrukken recht, en legde hij de viltjes in het gelid. Daarna bestelde hij zijn eerste Juup, die hij altijd met een… >> Lees verder . . . >>

Bye bye Nokia

Nokia mag dan deze week als merk (definitief?) verdwenen zijn, de tune blijft onsterfelijk. U weet weet wel, dat riedeltje waarmee je jezelf belachelijk maakte in de tijd dat de naam Nokia nog mobieltje betekende. Een mobieltje was een Nokia, want er was bijna niks anders dan Nokia. Zo ongeveer iedereen die rond de eeuwwisseling al een mobieltje had, had een Nokia. Zodat er maar twee dingen waren waarmee je jezelf als bezitter van een Nokia kon onderscheiden: hip hoesje, of kekke ringtone. Klonk het standaard ingestelde belgeluidje uit jouw Nokia over de werkvloer dan was hoon je deel. Omdat… >> Lees verder . . . >>

Bye bye trekkies

Eigenlijk zouden ze verguld en in een sfeervol verlichte vitrine geplaatst moeten worden, maar ja, je kan niet alles bewaren. Met weemoed neem ik afscheid van mijn trekkies, die me zo goed gediend hebben in Australia, South Africa, Lesotho, Swaziland, Dubai, India, Panama, Costa Rica, Nicaragua, Florida, Abu Dhabi, Hong Kong, China, Laos en Thailand, en tussendoor de Provence, Bayern, Tirol, Bella Italia, en alle mooie zomerse dagen in Nederland de afgelopen vijf jaar. De zolen zijn stuk. Bedankt voor al die fantastische kilometers, op naar het volgende paar.

Een heel half uur privé happy met Happie

De afgelopen drie weken zijn we vanuit Breda een paar keer voor niks naar 51.513755, 4.176112 gereden (Oesterdam – Gortzakweg, Tholen) omdat we fan van Happie zijn, en hem graag een keer in levende lijve wilden zien. Maar iedere keer voor nop: geen Happie te bekennen. Zaterdagmorgen vroeg werden we beloond: schitterend weer, en een half uur lang een privé-sessie met een zeer tevreden Happie. Buikje volgevreten met kreeft en inktvis, lag lekker te snurken, keek af en toe eens op, blafte een zeehondenwoef en knikkebolde weer in. Verder geen mens te bekennen! Dat nadat die Belgische jongen ook weg… >> Lees verder . . . >>