‘Als iets eindelijk goed werkt komen ze weer met iets anders’. Ik kende die wijsheid al en ik heb hem de afgelopen dagen weer eens aan den lijve mogen ondervinden. Volgens allerlei mensen met veel verstand van computers zijn er vorige week in onze systemen op de krant belangrijke verbeteringen aangebracht met de installatie van de laatste release. Mijn collega’s en ik, die veertig uur per week met die apparaten moeten werken, zijn nog steeds driftig op zoek naar al die verbeteringen. Maar dat komt natuurlijk alleen maar omdat wij daar allemaal veel te weinig verstand van hebben, dus misschien… >> Lees verder . . . >>

Ik ga me vandaag om te beginnen even op glad ijs begeven, maar als ik dat van tevoren netjes tegen u zeg pleit ik mezelf meteen al een beetje vrij voor het onverhoopte geval dat ik er doorheen zou zakken. Wie mijn bijdrage van vorige week gelezen heeft weet dat ik toen vanuit Byron Bay, een stuk of twintig melige vakantiefoto’s op internet gezet heb. Dat was alleen maar om aan te tonen wat nu al mogelijk is met een simpel digitaal cameraatje, een laptop en een internet-account. De reacties die ik een week later opgevist heb vanaf een andere… >> Lees verder . . . >>

Drie weken geleden alweer probeerde ik te schetsen hoe een perfecte wereld er voor een reizende websurfer uit zou moeten zien. Toshiba’s met batterijen die een week of zeven meegaan, gekoppeld aan een draagbaar telefoontje dat het ook overal en altijd doet, zodat je zelfs midden in de woestijn een nummertje kan draaien waarna je via de satelliet op een snelheid van 33K6 eens even kan bekijken hoe de Stem Online er tegenwoordig uitziet. Zover is het dus, maar dat had u waarschijnlijk al begrepen, nog lang niet, maar desalniettemin ben ik af en toe toch weer verbaasd wat er… >> Lees verder . . . >>

Kent u die serie TV-spotjes van IBM? In één ervan loopt ergens in een tropisch oerwoud een stel bezwete mensen lelijk de weg kwijt te wezen. Als ze echt geen meter meer voor of achteruit kunnen trekt de ‘whizzkid of the pack’, heel slim van die reclamejongens om die rol door een meisje te laten vervullen, met een opgewekt gezicht een IBM-Thinkpad uit een bemodderde rugzak. Binnen drie seconden legt ze daarmee een internetverbinding via een satelliet die op een hoogte van een kilometer of honderdvijftig toevallig net over komt zweven, tikt nog een paar commando’s in en iedereen begint… >> Lees verder . . . >>

Het zal wel komen omdat we met zijn allen in zo’n klein landje wonen dat we al gauw geneigd zijn te denken dat we in een hoop dingen uniek zijn. Dat klopte een week geleden, want die Elfstedentocht is aardig en uniek. Ook al doen ze in Canada iets vergelijkbaars met sledehonden en houden ze in Lapland barre tochten op en met rendieren. In Mongolië spelen ze een soort polo waar de bal een kalfskarkas van een kilo of honderd is, en over Mexicaanse bergruggen houden barrevoetse Indianen een hardloopwedstrijd over vijftig kilometer, ieder een houten bal voortdrijvend met die… >> Lees verder . . . >>

Ik heb aan maar weinig dingen zó`n hekel als aan koude voeten, dus mij zult u vandaag niet aantreffen tussen Leeuwarden en Leeuwarden. Ik vind het daarentegen best leuk om een man of tienduizend te zien worstelen met de elementen, gadegeslagen door een miljoen of wat klappertandende bewonderaars. Ik blijf lekker binnen, televisie aan, en omdat het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan, uiteraard ook de computer. Want natuurlijk is er een Elfstedentocht-site met alles d`r op en d`r aan over de Tocht der Tochten. Al hoop ik dat die schaatsers vandaag sneller vooruit te branden zijn dan… >> Lees verder . . . >>

‘Het kan alleen maar beter worden’ stond er een jaar geleden boven de laatste Interface van 1995. Ik heb er nu maar twee woordjes aan toegevoegd want ik heb het gevoel dat ik dat stukkie eergisteren geschreven heb. En ook al prijkt boven deze rubriek een analyse van het afgelopen jaar van de hand van Nico Koolsbergen, ik waag me maar weer even aan een persoonlijke terugblik op momenten van computer-vreugde en -ellende die ik in 1996 heb mogen ondervinden. Eén ding heb ik gelukkig afgeleerd en dat is ‘s avonds dat ding niet meer aanzetten. Bijna nooit meer klinkt… >> Lees verder . . . >>

De vaste bezoekers van De Stem Online hebben het wellicht al gemerkt: we hebben er de afgelopen week een paar overzichtsfoto’s van de redactie aan toegevoegd plus een colofon. In dat colofon vindt u de namen van alle redacteuren die op dit moment in dienst zijn. Degenen die al een E-mail-adres hebben, springen er blauw en onderstreept uit zodat een snelle telling leert dat tien procent van de ongeveer tachtig redacteuren thuis een internet-aansluiting heeft. Zeven man om precies te zijn en nummer acht heeft er wel een, maar nooit gebruikt, zou ook niet weten hoe dat moet, en hij… >> Lees verder . . . >>

Een van mijn favoriete films is nog altijd Those magnificent men in their flying machines. Prachtig. Vraag me niet meer wat het verhaal was want dat weet ik niet meer. Doet er ook niet toe, want waar het om ging waren die mannen met snorren en leren mutsen die een met ijzerdraad en lijm aan elkaar hangend zootje doek en blik omhoog wisten te krijgen. Als ze eens een keer goed hard tegen de grond kwakten stond alleen die muts scheef als ze weer uitstapten en moest er hooguit een punt van die snor gefatsoeneerd worden en hadden ze een… >> Lees verder . . . >>

‘We zijn bij Groenland linksaf gegaan’ zei John Lennon op 8 februari 1964 bij de eerste aankomst van de Beatles ooit op Kennedy International toen een Amerikaanse journalist hem vroeg hoe hij Amerika vond. ‘Arthur’, antwoordde George Harrisson toen een ander hem vroeg hoe ze die vreemde haardos van hem moesten noemen. En dat zijn haar in het vliegtuig nog geknipt was toen weer een ander met zo’n gleufhoed op de gemillimeterde kop vroeg of het geen tijd voor een hair-cut werd. Die dingen weet ik allemaal nog uit mijn hoofd, maar hoe dat vliegveld goed drie maanden eerder nog… >> Lees verder . . . >>

Ik heb weer wat geleerd de afgelopen week` dat je niet zomaar ongestraft op de tenen van een gelukkige Apple-bezitter en/of -gebruiker moet gaan staan. Want ik heb het geweten dat ik zomaar iets durfde te schrijven over de Apple Macintosh en de Evangelistas, de gebruikers die hun keuze te vuur en te zwaard verdedigen. Het wordt gelukkig weer een beetje rustiger in mijn mailbox bij NL Net en in het Gastenboek van De Stem Online, waar nogal wat blijken van ongenoegen werden gedeponeerd. Ik kan daar met mijn verstand niet bij, want toen ik het desbetreffende stukkie na dat… >> Lees verder . . . >>

Zo af en toe wilde ik wel eens dat ik een rubriekje over auto’s schreef inplaats van over computers. Volgens mij zijn er maar weinig cultuurtjes waarin zo op elkaars keuzes afgegeven wordt als in de wereld van computergebruikers en hun diverse besturingssystemen. Als je over de nieuwste Mercedes schrijft is er geen enkele BMW-bezitter die een boze brief gaat schrijven dat daar allemaal niks van klopt. Dat een nieuwe 524 superieur is aan een 500 SLK, dat die veel beter stuurt of remt of weet ik veel wat en dat-ie in ieder geval nooit van zijn leven crasht. Iedere… >> Lees verder . . . >>

Regelmatig vang ik vibraties op van een beetje kift. Ik meen te mogen veronderstellen, maar aarzel niet om mij te corrigeren als ik het bij het verkeerde eind heb, dat sommigen een beetje naar groen van jaloezie verschieten als ik ze, klopt overigens niet helemaal, vertel dat ik mijn salaris krijg om te surfen. Op Internet dus. Ik op mijn beurt ben zelf een beetje jaloers op figuren als Björn Dunckerbeck of Robbie Naish die in tropische oorden allang hun pensioen veilig gesteld hebben met het echte surfen; schuimende golven doorklievend op een surfboard. Maar misschien gaat ook daar de… >> Lees verder . . . >>

Heel af en toe gebeurt het nog wel eens dat ik een computertijdschrift door zit te bladeren en dat ik het met een gerust hart opzij kan leggen: gelukkig, even rust, er staat niets nieuws in. Heb je nog meer mazzel, dan staat er ook nog een lovende recensie in over de grafische kaart die je net besteld hebt, want een beetje mens wil tenslotte niets liever dan in al zijn keuzes constant bevestigd worden, nietwaar? Als dat ding, blijkbaar niet aan te slepen in Nederland, uiteindelijk over een paar weken afkomt` zal het ritueel wel weer van hetzelfde zijn:… >> Lees verder . . . >>

Iedereen die met een versie van Windows werkt, of het nou 3.11, Windows for Workgroups of Windows 95 is, en ook onder OS/2 en Apple heb je er een equivalent voor, weet hoe verrekte handig de combinatie alt-tab is. De combinatie van die twee toetsen, die je met linkerduim en wijs- of middelvinger kan bedienen en waarmee je tussen verschillende openstaande programma’s op en neer kan switchen. Als u iets moois op het scherm hebt staan wat alleen voor uzelf bestemd is, en uw vrouw komt net binnen; alt-tab . Inplaats van de center-fold van de Penthouse die net na… >> Lees verder . . . >>

Een van de nieuwsbrieven die dagelijks in mijn elektronische brievenbus belanden is die van de Nederlandse dependance van IDG (International Data Group). Voor IDG heb ik een zwak, want dat is de uitgeverij van For Dummies. U weet misschien wel, en anders is het nog niet te laat: die in mijn ogen onvolprezen handleidingen, gespeend van hoogdravend en pretentieus gekrabbel over computers en programma`s. Simpel, rechttoe, rechtaan wordt in For Dummies uitgelegd hoe het moet, hoe je het doet en als het dan toch nog fout gaat, heb via de index meestal binnen de kortste keren en adequate oplossing voor… >> Lees verder . . . >>

Ik mag graag een beetje dwarsliggen. Terwijl sommigen, en uiteraard Bill Gates voorop, net doen alsof er op de hele wereld geen besturingssysteem meer te vinden is dat zich kan meten met Windows 95, mag ik graag een beetje experimenteren. Nou heb ik natuurlijk makkelijk praten, want ik hoef geen boekhouding of een klein bedrijf draaiende te houden. Nog gemakkelijker: ik begin bij mezelf zelfs sado-masochistische trekjes te herkennen want ik kan af en toe genieten van een mooie vastloper. Zo van, ‘verroest, hoe heb ik dat nou weer voor elkaar gekregen?’. En laat u intussen niets wijsmaken door al… >> Lees verder . . . >>

Die PC heeft anderhalf uur tegen me aan staan te praten en nou geloof ik het verder wel. Uit dat ding, ik krijg er koppijn van, maar het is natuurlijk wel weer een leuk grapje om het aan het draaien te krijgen: Real Audio. Sommige mensen vinden dat het verboden moet worden, want het net raakt er alleen maar verder door verstopt. Misschien hebben ze wel gelijk, want het geluid van WOR Radio 710 AM komt bij mij uit de speakers als dikke en bijna bevroren stroop die door een dun rietje geperst wordt. En ik wed dat het er… >> Lees verder . . . >>

De mooiste naam op het World Wide Web vind ik nog steeds The Cyberian Outpost, die mooie toko in cyberspace waar je voor betrekkelijk weinig geld veel soft- en hardware kan kopen. Iedere dag een mooie aanbieding en als je ergens ja en vervolgens een nummer van een geldige credit-card intikt, staat gegarandeerd binnen 48 uur en vriendelijke meneer van DHL met het bestelde voor de deur. Blijft een mooie toko, al was het alleen al om die geweldige naam. Bij het Vlaamse weekblad HUMO hebben ze ook een mooie naam gevonden voor hun home op het web: The Wild… >> Lees verder . . . >>

De meeste uiteenlopende vragen en verzoekjes bereiken mij dagelijks via Internet. Of ik zo vriendelijk wil zijn om dat-en-dat programmatje even naar die-en-die te mailen. Het desbetreffende `programmaatje` blijkt vier directories te beslaan, goed voor een paar honderd-files en alles bij elkaar een slordige vier megabyte. Dat spul moet je dus even zippen. Voor nog niet ingewijden: zippen is comprimeren, samenpersen, kleiner maken. Met een beetje mazzel breng je die vier megabyte terug tot twee en heb je dus twee maal zo weinig verzendtijd nodig, en dat scheelt een hoopt tijd en een paar centen. Net of je een leeg… >> Lees verder . . . >>