Op 23 november vorig jaar heb ik het gewaagd om iets onaardigs over de Mac en zijn bezitters te schrijven en dat heb ik toen geweten. Als ik het nu nog eens nalees, vind ik alweer dat het allemaal nogal meeviel en dat ik toen eigenlijk alleen maar bedoelde dat iedereen vooral zijn best moet doen om gelukkig te zijn met zijn eigen spullen. Mac of PC, Volvo of Volkswagen, Sony of Philips, wat maakt het mij allemaal uit waar u mee zit te internetten, waar u de boodschappen mee doet, of waarmee u Beatles of Beethoven beluistert. Ieder het… >> Lees verder . . . >>

‘Oh, my goodness, oh my goodness’. Zo begon een E-mailtje dat ik vorige week mocht ontvangen van een lezeres van De Stem Online met wie ik in een ontluikende briefwisseling verwikkeld was over onderwerpen die met media, studie en communicatie te maken hadden. Of daaromtrent. ‘Oh, my goodness’, schreef ze me dus, ‘oh my goodness, ik zie nu pas dat ik een briefje, dat voor een goede vriendin bestemd was, per ongeluk aan jou gestuurd heb, maar ik heb blijkbaar op een verkeerde regel in mijn adresboek geclickt.’ Daarmee was in ieder geval een hoop verklaard, want voordat ‘my goodness’… >> Lees verder . . . >>

Met Duitsland, Rusland of Frankrijk ga ik geen vergelijkingen maken, want ik ben bang dat veel van onze middenstanders er dan té genadig vanaf zouden komen, maar iedere keer als ik in Amerika of Australië geweest ben valt het me weer op: sommigen kunnen hier qua klantvriendelijkheid nog een hoop leren. Niet alleen in woord en gebaar, maar ook in het afhandelen van problemen. Iets ruilen bijvoorbeeld, of iets weer inleveren en je geld terugkrijgen als iets je niet bevalt. Zo stond ik van de week tegen achten, sluitingstijd, bij de kassa in een bouwmaterialensuper op mijn beurt te wachten.… >> Lees verder . . . >>

Het E-mailtje van een lezer die me de afgelopen week vroeg waarom we deze wekelijkse computerpagina’s niet gaan bundelen en uitgeven, heb ik mooi opgemaakt, geprint, ingelijst en aan de trap boven de computer geprikt. Of het er ooit van komt, zo heb ik hem blozend teruggeschreven, is helaas niet erg waarschijnlijk. Het probleem met de verhalen, recensies en beschouwingen op deze pagina is namelijk dat een hoop ervan zó snel achterhaald wordt door de alsmaar voortschrijdende technische ontwikkelingen, dat het soms na een week en soms na een half jaar alweer onzin is. Ik overdrijf hier misschien een beetje,… >> Lees verder . . . >>

Bent u net zo iemand als ik, die geen abonnement heeft op een computerblad, maar die er met losse regelmaat maar weer eens eentje uit de onvoorstelbare brij van dergelijke magazines vist? Dan heb ik een goede raad voor u: koop eens een keertje Byte . The Global Authority for Computing Technology staat er in kleine letterjes onder de hoofdkop, en dat mogen ze van mij. Ik neem het blad in ieder geval serieuzer dan tientallen andere in die markt die slechts één doel voor ogen lijken te hebben: het te vriend houden van adverteerders. Hetgeen bijna niet anders kan… >> Lees verder . . . >>

Afgelopen woensdag heb ik twee uur op het punt gestaan om een Digital Venturis FX (dat staat er tenminste op) van twee hoog richting Emerplas te gooien. Gezien de staat van opwinding waarin ik verkeerde, had ik het waarschijnlijk nog wel gehaald ook. Die stomme computer! Is er iemand onder u, althans onder de degenen die dagelijks gebruik van een computer (moeten) maken die hier niets in herkent? Geloof ik helemaal niets van en als dat écht zo is dan weet ik nog wel een baantje voor u. Ik geef toe dat ik er achteraf om heb kunnen lachen, maar… >> Lees verder . . . >>

Af en toe begrijp ik niks van dat internet. Blijkbaar, al ben ik dat allemaal glad vergeten, heb ik het in een onbewaakt ogenblik niet kunnen laten om, ergens in cyberspace, een paar veldjes op een CGI-formulier in te vullen. Tot overmaat van ramp heb ik daarna op een submit-button gedrukt heb en nu ben ik niet alleen abonnee van ‘Yahoo! Internet Life’, maar ook nog wanbetaler. Het zal wel een vergissing mijnerzijds geweest zijn, ook al schijnt er sprake te zijn geweest van een lokkertje in de vorm van een cd-rom vol allerlei interessante software als welkomstcadeau. Voor die… >> Lees verder . . . >>

‘Als iets eindelijk goed werkt komen ze weer met iets anders’. Ik kende die wijsheid al en ik heb hem de afgelopen dagen weer eens aan den lijve mogen ondervinden. Volgens allerlei mensen met veel verstand van computers zijn er vorige week in onze systemen op de krant belangrijke verbeteringen aangebracht met de installatie van de laatste release. Mijn collega’s en ik, die veertig uur per week met die apparaten moeten werken, zijn nog steeds driftig op zoek naar al die verbeteringen. Maar dat komt natuurlijk alleen maar omdat wij daar allemaal veel te weinig verstand van hebben, dus misschien… >> Lees verder . . . >>

Ik ga me vandaag om te beginnen even op glad ijs begeven, maar als ik dat van tevoren netjes tegen u zeg pleit ik mezelf meteen al een beetje vrij voor het onverhoopte geval dat ik er doorheen zou zakken. Wie mijn bijdrage van vorige week gelezen heeft weet dat ik toen vanuit Byron Bay, een stuk of twintig melige vakantiefoto’s op internet gezet heb. Dat was alleen maar om aan te tonen wat nu al mogelijk is met een simpel digitaal cameraatje, een laptop en een internet-account. De reacties die ik een week later opgevist heb vanaf een andere… >> Lees verder . . . >>

Drie weken geleden alweer probeerde ik te schetsen hoe een perfecte wereld er voor een reizende websurfer uit zou moeten zien. Toshiba’s met batterijen die een week of zeven meegaan, gekoppeld aan een draagbaar telefoontje dat het ook overal en altijd doet, zodat je zelfs midden in de woestijn een nummertje kan draaien waarna je via de satelliet op een snelheid van 33K6 eens even kan bekijken hoe de Stem Online er tegenwoordig uitziet. Zover is het dus, maar dat had u waarschijnlijk al begrepen, nog lang niet, maar desalniettemin ben ik af en toe toch weer verbaasd wat er… >> Lees verder . . . >>

Kent u die serie TV-spotjes van IBM? In één ervan loopt ergens in een tropisch oerwoud een stel bezwete mensen lelijk de weg kwijt te wezen. Als ze echt geen meter meer voor of achteruit kunnen trekt de ‘whizzkid of the pack’, heel slim van die reclamejongens om die rol door een meisje te laten vervullen, met een opgewekt gezicht een IBM-Thinkpad uit een bemodderde rugzak. Binnen drie seconden legt ze daarmee een internetverbinding via een satelliet die op een hoogte van een kilometer of honderdvijftig toevallig net over komt zweven, tikt nog een paar commando’s in en iedereen begint… >> Lees verder . . . >>

Het zal wel komen omdat we met zijn allen in zo’n klein landje wonen dat we al gauw geneigd zijn te denken dat we in een hoop dingen uniek zijn. Dat klopte een week geleden, want die Elfstedentocht is aardig en uniek. Ook al doen ze in Canada iets vergelijkbaars met sledehonden en houden ze in Lapland barre tochten op en met rendieren. In Mongolië spelen ze een soort polo waar de bal een kalfskarkas van een kilo of honderd is, en over Mexicaanse bergruggen houden barrevoetse Indianen een hardloopwedstrijd over vijftig kilometer, ieder een houten bal voortdrijvend met die… >> Lees verder . . . >>

Ik heb aan maar weinig dingen zó`n hekel als aan koude voeten, dus mij zult u vandaag niet aantreffen tussen Leeuwarden en Leeuwarden. Ik vind het daarentegen best leuk om een man of tienduizend te zien worstelen met de elementen, gadegeslagen door een miljoen of wat klappertandende bewonderaars. Ik blijf lekker binnen, televisie aan, en omdat het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan, uiteraard ook de computer. Want natuurlijk is er een Elfstedentocht-site met alles d`r op en d`r aan over de Tocht der Tochten. Al hoop ik dat die schaatsers vandaag sneller vooruit te branden zijn dan… >> Lees verder . . . >>

‘Het kan alleen maar beter worden’ stond er een jaar geleden boven de laatste Interface van 1995. Ik heb er nu maar twee woordjes aan toegevoegd want ik heb het gevoel dat ik dat stukkie eergisteren geschreven heb. En ook al prijkt boven deze rubriek een analyse van het afgelopen jaar van de hand van Nico Koolsbergen, ik waag me maar weer even aan een persoonlijke terugblik op momenten van computer-vreugde en -ellende die ik in 1996 heb mogen ondervinden. Eén ding heb ik gelukkig afgeleerd en dat is ‘s avonds dat ding niet meer aanzetten. Bijna nooit meer klinkt… >> Lees verder . . . >>

De vaste bezoekers van De Stem Online hebben het wellicht al gemerkt: we hebben er de afgelopen week een paar overzichtsfoto’s van de redactie aan toegevoegd plus een colofon. In dat colofon vindt u de namen van alle redacteuren die op dit moment in dienst zijn. Degenen die al een E-mail-adres hebben, springen er blauw en onderstreept uit zodat een snelle telling leert dat tien procent van de ongeveer tachtig redacteuren thuis een internet-aansluiting heeft. Zeven man om precies te zijn en nummer acht heeft er wel een, maar nooit gebruikt, zou ook niet weten hoe dat moet, en hij… >> Lees verder . . . >>

Een van mijn favoriete films is nog altijd Those magnificent men in their flying machines. Prachtig. Vraag me niet meer wat het verhaal was want dat weet ik niet meer. Doet er ook niet toe, want waar het om ging waren die mannen met snorren en leren mutsen die een met ijzerdraad en lijm aan elkaar hangend zootje doek en blik omhoog wisten te krijgen. Als ze eens een keer goed hard tegen de grond kwakten stond alleen die muts scheef als ze weer uitstapten en moest er hooguit een punt van die snor gefatsoeneerd worden en hadden ze een… >> Lees verder . . . >>

‘We zijn bij Groenland linksaf gegaan’ zei John Lennon op 8 februari 1964 bij de eerste aankomst van de Beatles ooit op Kennedy International toen een Amerikaanse journalist hem vroeg hoe hij Amerika vond. ‘Arthur’, antwoordde George Harrisson toen een ander hem vroeg hoe ze die vreemde haardos van hem moesten noemen. En dat zijn haar in het vliegtuig nog geknipt was toen weer een ander met zo’n gleufhoed op de gemillimeterde kop vroeg of het geen tijd voor een hair-cut werd. Die dingen weet ik allemaal nog uit mijn hoofd, maar hoe dat vliegveld goed drie maanden eerder nog… >> Lees verder . . . >>

Ik heb weer wat geleerd de afgelopen week` dat je niet zomaar ongestraft op de tenen van een gelukkige Apple-bezitter en/of -gebruiker moet gaan staan. Want ik heb het geweten dat ik zomaar iets durfde te schrijven over de Apple Macintosh en de Evangelistas, de gebruikers die hun keuze te vuur en te zwaard verdedigen. Het wordt gelukkig weer een beetje rustiger in mijn mailbox bij NL Net en in het Gastenboek van De Stem Online, waar nogal wat blijken van ongenoegen werden gedeponeerd. Ik kan daar met mijn verstand niet bij, want toen ik het desbetreffende stukkie na dat… >> Lees verder . . . >>

Zo af en toe wilde ik wel eens dat ik een rubriekje over auto’s schreef inplaats van over computers. Volgens mij zijn er maar weinig cultuurtjes waarin zo op elkaars keuzes afgegeven wordt als in de wereld van computergebruikers en hun diverse besturingssystemen. Als je over de nieuwste Mercedes schrijft is er geen enkele BMW-bezitter die een boze brief gaat schrijven dat daar allemaal niks van klopt. Dat een nieuwe 524 superieur is aan een 500 SLK, dat die veel beter stuurt of remt of weet ik veel wat en dat-ie in ieder geval nooit van zijn leven crasht. Iedere… >> Lees verder . . . >>

Regelmatig vang ik vibraties op van een beetje kift. Ik meen te mogen veronderstellen, maar aarzel niet om mij te corrigeren als ik het bij het verkeerde eind heb, dat sommigen een beetje naar groen van jaloezie verschieten als ik ze, klopt overigens niet helemaal, vertel dat ik mijn salaris krijg om te surfen. Op Internet dus. Ik op mijn beurt ben zelf een beetje jaloers op figuren als Björn Dunckerbeck of Robbie Naish die in tropische oorden allang hun pensioen veilig gesteld hebben met het echte surfen; schuimende golven doorklievend op een surfboard. Maar misschien gaat ook daar de… >> Lees verder . . . >>