In Amerika lopen een hoop gekken rond, maar met gekke koeien hebben ze, voor zover ik na heb kunnen gaan, tot nog toe weinig te schaften gehad. Een koe wordt daar nog als een gezellig, vertrouwd beest gezien, en dat bonte stamboekvee, met die grillige zwart-witte tekeningen staat de laatste jaren model voor nogal wat bedrijfslogo’s. Ook in computerland. Om te beginnen heb je natuurlijk Gateway 2000, dat in oktober ook op de Nederlandse markt de aanval geopend heeft. Dat Gateway is, letterlijk, een Amerikaanse computer-boer die tien jaar geleden door twee jongens ergens in the mid-West op poten is… >> Lees verder . . . >>
Hier wordt overdag wiet gerookt
De bekeerden zijn de ergsten, zeggen we hier op de redactie wel eens. We hebben het dan over de collega’s die vroeger rookten als een schoorsteen, maar die later, ouder, grijzer en zowaar soms ook nog wat wijzer, sigaret of sjekkie afgezworen hebben. Die maken het meeste verongelijkte kabaal als er iemand even vergeten is dat er tot half zes in het grote redactielokaal niet gepaft mag worden. Hier wordt overdag niet gerookt meldt een bordje op de deur, en natuurlijk kon ik het niet laten om met een viltstift de eerste letter van het woord niet in een W… >> Lees verder . . . >>
Ik ben even naar Tumbolia
Als ik wist waar het was was, ging ik nu even naar Tumbolia. Ik zou schatrijk worden, want miljoenen computerbezitters over de hele wereld zouden grof geld betalen om te weten te komen waar Tumbolia is. Tot ik Intermediair van een paar weken geleden onder ogen kreeg, had ik nog nooit gehoord van Tumbolia. Mark Mieras, de schrijver van het desbetreffende omslagartikel, heeft dat land niet uitgevonden. Dat is de Amerikaanse schrijver Douglas Hofstadter. Die heeft Tumbolia omschreven als het land waar alle verdwenen computerbestanden zich ophouden. Tumbolia, het klinkt wel mooi. Zou daar, wat zich ooit op mijn harde… >> Lees verder . . . >>
Voer voor cynici en sceptici
Ik begin vandaag maar eens met mopperen op sommige collega’s. Speciaal die type’s die de halve dag lopen te verkondigen dat het niets is met dat Internet, en dat het ook nooit iets worden zal. Ik kijk nooit met enig dédain op iets of iemand neer en als iemand dat op mijn activiteiten doet, lach ik er luidkeels om. Ik mag natuurlijk, om te stangen, wel eens een beetje doen alsof ik iets of iemand niet serieus neem, en dan sta ik er nog steeds heel vaak versteld van hoe lang tenen kunnen zijn. Een beetje dom vind ik ze… >> Lees verder . . . >>
Linux, Stattler & Waldorf
Ik weet dat er enkele lezers zijn die nauwelijks hebben kunnen wachten op mijn bijdrage van deze week. Om te beginnen degene die me zo gek gekregen heeft om Linux op mijn systeem te gaan installeren en daarnaast de sceptici die mij mailtjes gestuurd hebben die er op neer kwamen dat ik me nog maar eens goed moest gaan bezinnen voor het beginnen. Wie heeft er nu gelijk? Dat weet ik nog niet, maar ik weet wel dat ik een stekende pijn aan mijn nek heb van het staren naar de monitor. Zodat ik in ieder geval één ding wijzer… >> Lees verder . . . >>
Linux: je van hét voor Internet?
Waar staat geschreven dat ik consequent moet zijn? Nergens toch? Nou dan…. Vorige week beweerde ik dat ik het, althans voorlopig, nog bij Windows 95 zou houden, maar vanaf vandaag ziet mijn desktop er desondanks heel anders uit. Tenminste, als ik mijn monitor weer terug heb, waar intussen een nieuwe hoogspanningstrafo in gezet is, maar ze wilden hem graag wel even testen met mijn kabel erbij, om zeker te weten dat daar geen kink in zit. Intussen is het een weekje behelpen geweest met mailen op die oeroude Toshiba 1000, want met dat 2400 bauds modempje loopt de post net… >> Lees verder . . . >>
Een ongeluk komt nooit alleen
Het heeft me wat losgemaakt, dat stukkie van vorige week over die gremlin die blijkbaar gratis meegeleverd wordt als onderdeel van Windows 95. Wisselende reacties. Zo wisselend, dat ik nou door de bomen het bos helemaal niet meer zie. Om te beginnen werd ik de avond na het schrijven van mijn vorige rubriek voor de zoveelste maal hardhandig gewezen op de wet van Murphy en de afgeleiden daarvan. Een van die sub-wetjes is dat een ongeluk nooit alleen komt. Dat bleek maar weer eens. Nadat ik vorige week woensdag en donderdag die gremlin in Windows 95 met verschillende verdelgingsmiddelen te… >> Lees verder . . . >>
Er zit een gremlin in mijn computer
Qua hardware heb ik twee hoofdhobby’s: computers en oude auto’s. Aan allebei beleef ik het nodige plezier, maar soms word ik van beide liefhebberijen horendol. Wel eens geprobeerd om met dit weer de voorruit van een zevenentwintig jaar oude Kever aan de binnenkant ijsvrij te houden? Uw opa had er ook een? Nou, dan weet u wel wat ik bedoel. Zomers mag ik graag rondtuffen in dat ding, maar ‘s winters is zo’n rijdende koelkast een crime. Ik snap als geen ander dat er in kranten en old-timer-magazines regelmatig karretjes te koop worden aangeboden ‘wegens beëindiging hobby’. Dat staat er,… >> Lees verder . . . >>
De sociëteit van de sceptici
God, als die tenminste bestaat, mag van mij tezijnertijd best mijn ziel redden, vooropgesteld dat ik er een heb. Ik heb mijn eerste zin vandaag geleend van John Spencer, omdat ik het roerend met hem eens ben. Voor wie mij een beetje kent zal dat geen verrassing wezen, en voor wie het nog niet in de gaten had: ik ben, als ik überhaupt iets ben, een scepticus. Ik hou niet van flauwekul, ik moet niks van sterrebeelden hebben, en ik word recalcitrant als er goeroes, antroposofen, gebedsgenezers, gifmengers, hypnotiseurs of handopleggers in de buurt zijn. Ik mag graag lekker dwars… >> Lees verder . . . >>
Big Brothers met rode baretten
Ik ga u, zolang het nog kan, nog even lekker jaloers maken. Ik heb net voor de eerste keer sinds een week die Toshiba weer eens opgegraven vanuit de kofferbak, waarin hij onder de tentstokken en het kampeerbestek bleek te liggen. Dat was even zweten want het was, zoals ze dat in Australië noemen, a hot and sticky one. Zo’n dag waarop voor velen de na bushfires meest gevreesde nachtmerrie levend wordt: sticking thongs. Thongs zijn die teenslippers die op zo’n dag, als je dat even vergeten bent, aan het kokende asfalt blijven kleven. Je wilt gauw oversteken en daar… >> Lees verder . . . >>
Surfen via sterretje eenentwintig
Wat ik vorige week in deze rubriek geschreven heb is sommigen maar matig bevallen. Zo was Rini van Haperen van PTT Telecom in zijn wiek geschoten, omdat ik schreef dat ik naar een andere telefoonmaatschappij verkas zodra dat mogelijk is in Nederland. Daarnaast genoot ik, nog steeds in Australië, de twijfelachtige eer om van Pim Gaanderse, de hoofdredacteur van het ANP, een bijzonder boos briefje te mogen ontvangen. Hij schreef, maar gelukkig meende ik een ironisch ondertoontje te bespeuren, van woede bijna ontploft te zijn om wat ik over zijn ANP geschreven had. Dat zou te veel eer geweest zijn,… >> Lees verder . . . >>
Snob
Wat is het verschil tussen een Ferrari en een Golfje? Mijn garagehouder weet het antwoord wel: aan de Ferrari 400 die hij in onderhoud had heeft hij een groot gedeelte van zijn grijze haren overgehouden. Simpeler, betrouwbaar en degelijker dan een Golf diesel daarentegen kan een auto niet in elkaar gezet zijn. Toch zijn er maar weinig liefhebbers die van een Golf dromen, maar bij de gedachte aan een Ferrari beginnen sommige aficionados te kwijlen. Ik heb dat nooit goed begrepen, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik mijn garagehouder weleens de kleppen van zo’n ding heb zien proberen te stellen,… >> Lees verder . . . >>
De stommiteit van de dag
Ik ben een volslagen idioot, want ik heb een baas. Alleen honden zouden bazen moeten hebben, maar omdat ik er ook een heb, moet ik wel een halve gare zijn. Welkom in 1996. Mijn openingszin van dit jaar heb ik overigens geleend van een andere websurfer, al zullen er onder u ongetwijfeld een paar zijn die van mening zijn dat het citaat hierboven naadloos aansluit op degene wiens naam hier ergens boven staat. Die lol gun ik hen van harte, en voor de rest van hetzelfde. Omdat ik het nieuwe jaar met een bijzonder prettig gevoel begonnen ben, misschien heeft… >> Lees verder . . . >>
Het kan alleen maar beter worden
Dat heb ik geweten, van die kettingbrief die zo bevorderlijk voor onze sekslevens zou zijn. Niet dat ik er zelf wat van gemerkt heb, de voor de hand liggende grappen van collega’s even buiten beschouwing gelaten, maar nieuwsgierig maakte hij blijkbaar wel, die elektronische chain-letter. Enkele grappenmakers, die niet in het bezit van een Internet-aansluiting zijn, vroegen met een zo onschuldig mogelijk gezicht of ik toevallig geen printje bij me had. Andere grepen onmiddellijk naar hun E-mailer. Ik had de krant de zaterdag voor Kerst zelf nog niet eens gelezen toen de eerste twee verzoekjes om een exemplaar al in… >> Lees verder . . . >>
De kettingbrief die heel mag blijven
Ik ben niet gek, goed- of bijgelovig en daarom belanden kettingbrieven bij mij altijd in de prullenmand. Komt er eentje via snail-mail binnen, dan haak ik al na de eerste zin af, geen zin om me verder te vermoeien met die flauwekul, hup, tussen de oude kranten. Tegenwoordig komen die dingen ook per e-mail binnen. Soms streven ze een politiek doel na, zoals het verstoppen van de elektronische brievenbussen van Franse overheidsinstellingen, dat in verband met ontploffende kernbommen op Mururoa. Soms gaat het gewoon om hetzelfde waar het die vroeger tot vette onleesbare letters doorgekopieerde papieren kettingbrieven om ging: poen.… >> Lees verder . . . >>
The Pearl of the South
De Scientology Church snapt niks van Internet, schreef ik hier een maand geleden. Op vrij korte termijn lijk ik, voor de verandering, mijn gelijk te hebben gekregen. Het ging er een maand geleden om dat die Amerikaanse sekte beslag had laten leggen op een leuke voorraad hardware van de Amsterdamse provider Xs4all. Verder kondigde de Scientology Church aan een kort geding aan te zullen spannen tegen datzelfde Xs4all en twee andere providers, Cistron en Dataweb. Bovendien werd schrijfster Karin Spaink aangeklaagd omdat zij fragmenten van cursussen van Scientology op haar home-page had geparkeerd. Dankzij dat soort lovenswaardige initiatieven kan iedereen… >> Lees verder . . . >>
Soms zit het mee, soms zit het tegen
Soms zit het mee tegen en soms zit het tegen. Met een mengeling van ingehouden trots en knarsentandend ongenoegen heb ik mogen constateren dat er bij de douane blijkbaar ook een trouwe lezer van deze rubriek zit. Hij heeft net zo lang zitten wachten tot hij me een keer te grazen heeft kunnen nemen en dat is hem nu uiteindelijk gelukt. Gefeliciteerd! U weet welicht dat ik een paar weken had zitten twijfelen waar ik die Apple Quick Take 150 zou gaan kopen, die ik mezelf voor Sinterklaas beloofd had. Die digitale camera had ik in Nederland nog nergens goedkoper… >> Lees verder . . . >>
De Dagelijkse Planeet
Ik heb nogal wat reacties gekregen over mijn jammerklacht van vorige week. U weet misschien nog wel, over een paar minpuntjes ten aanzien van mijn provider, Compuserve, waar ik nou niet bepaald over te spreken was. Een paar lezers raadden me aan om maar zo snel mogelijk naar Planet Internet over te stappen omdat dan meteen al mijn connectie-problemen uit de wereld zouden zijn. Daar geloof ik niet zoveel van, omdat ik links en rechts al wat gruwelverhalen van Planet Internetters gehoord had. Eén lezer, sinds kort abonnee van Planet Internet, waarschuwde me dat ik beter kon blijven zitten waar… >> Lees verder . . . >>
Cu vi akceptas kreditkartojn?
Ik klink nu misschien een beetje als de hoofdredacteur van een gestencild weekblaadje op Terschelling die Bill Clinton voor de laatste maal waarschuwt, maar het is niet anders. Ik begin mijn buik een beetje vol te krijgen van Compuserve, en als ze daar in Columbus, Ohio, niet willen luisteren, dan gaat deze websurfer naar de concurrentie. Punt één. Ik voel me, met ongeveer 18.000 anderen in Nederland, zwaar voor de gek gehouden door onze provider. Maanden lang heeft die ons lekker zitten maken met de lokale nummers. Inplaats van via Amstelveen in te loggen zouden we een nummer in onze… >> Lees verder . . . >>
Winkelen op het World Wide Web
Ik heb weer een nieuw winkeltje ontdekt op het World Wide Web en daar zal meneer Van Breukhoven van de Free Record Shop niet blij mee zijn. Het is CD-world, een toko in cyberspace, waar je muziek-cd’s kan bestellen. Tegen tarieven waar de Nederlandse platenboeren best wel tegenop kunnen, maar ons desondanks al jarenlang proberen wijs te maken dat een cd in Nederland écht tussen de veertig en vijftig gulden kosten moet. Ik had hier al eens verteld over die geweldige Cyberian Outpost, gespecialiseerd in alles wat met computers te maken heeft. Je kunt op je gemak met je browser… >> Lees verder . . . >>