Krijnen.Com Krijnen.Com

Willem is voor de laatste keer omgevallen

Willem Bieler is dood. Het zal vijfennegentig procent van de internetgeneratie niets zeggen, behalve misschien zij met ouders die Revolution wel eens draaien.Willem, bijna twee meter Hagenees, zijn haar toen een meter lang, was de zanger van Q65 (dé Q) en het doel in zijn leven was een een lange vrouw met een kort hemd. Dat antwoord gaf hij een keer toen hij door een reporter – zo heette dat toen – geïnterviewd werd die hem met U aansprak en hem naar zijn ambities vroeg. Willem sprak plaat Haachs, zong in een Haachs Engels dat dertig jaar na dato nog… >> Lees verder . . . >>

Borre todos los fotografios?

Tot voor kort waren er weinig misverstanden mogelijk over de aanwezigheid van een beroepsfotograaf. De artiest die zich wil onderscheiden van de kudde, loopt rond met een Leica kleinbeeld, maar dat soort is vrijwel uitgestorven bij sportevenementen of andere samenscholingen. Vooral de sportfotograaf is tegenwoordig uitgedost als een Hottentot op het oorlogspad. Het uniform is het door de organisatie felgekleurde hesje, daaronder het jack met honderdentien zakken en flappen. Hij heeft minstens vier camera’s bij zich, en drie telelenzen ter grootte van een olifantengeweer.Onlangs kwam ik zo’n type tegen, een net zo vrolijke als luidruchtige Amerikaan. Zelfstandig reportage- en huwelijksfotograaf… >> Lees verder . . . >>

De maatlat van systeemboeren

Een paar weken geleden schreef ik iets over de communicatiekloof tussen redacteuren en techneuten. Los van het fun-gehalte – sommigen vonden het cool, en anderen vonden er niks aan – had ik voor ‘redacteuren’ een willekeurige beroepsgroep in kunnen vullen. Dat is me gebleken uit een aantal reacties van lezers, die toevallig niet in de journalistiek beland zijn. Een greep: verloskundigen, garagehouders, leraren, ambtenaren, historici, bibliothecarissen, tandartsen. Minstens driekwart Nederland blijkt een haat-liefde verhouding met de computer te hebben. En met hen die ervoor verantwoordelijk zijn dat de krengen meestal wel, soms niet, en bijna altijd slechts ongeveer doen wat… >> Lees verder . . . >>

Met een mitrailleur raak je altijd iets

Het budget is al een paar maanden beschikbaar. Voordat iemand op het idee komt om het geld naar een ander potje over te hevelen, moeten we dat partijtje digitale camera’s ten behoeve van de internetredactie misschien toch maar snel aanschaffen. Het mag wat kosten, en er komen steeds leukere camera’s, waarmee je steeds leukere dingen kan doen. Dat is ook de reden van uitstel: op het moment dat je een bepaalde keuze maakt, dan is het apparaat achterhaald. Besluit je tot een megapixel zus, dan kun je er donder op zeggen dat er een dag later een megapixel zo in… >> Lees verder . . . >>

Onder redacteuren en techneuten

Journalisten in het algemeen en internetredacteuren in het bijzonder hebben de ballen verstand van computers. Ze zouden eigenlijk verboden moeten worden om met hun tengels aan de techniek te komen. IT’ers op hun beurt hebben hun roeping gemist: ze haden suppoost moeten worden. De gemiddelde techneut waakt het het liefst over een systeem dat ingericht is als het Rijksmuseum: je mag overal naar kijken, maar aanraken niets. Aldus het beeld dat twee beroepsgroepen van elkaar hebben. Die, gedwongen door een pact dat de duivel schaterlachend ondertekend heeft, dagelijks met elkaar samen moeten werken. Ik denk er wel eens over om… >> Lees verder . . . >>

BeOS: hét systeem van het jaar 2000?

Als iemand me vorige week de sterke verhalen die ik u nu ga vertellen had voorgeschoteld zou ik mijn schouders hebben opgehaald: laat maar lullen. Wie in onzin gelooft moet dat zelf weten, zolang hij mij er niet mee lastig valt. Het ging om de volgende sprookjes: er bestaat een volwassen besturingssysteem voor personal computers dat zichzelf binnen drie minuten compleet installeert. Een computer met dat besturingssysteem draait meteen daarna als een tierelier. Met een internetverbinding, een browsertje dat browst, een mailclient die mailt, en een partij grafische en audiovisuele toeters en bellen die er vrolijk op los toeteren en… >> Lees verder . . . >>

Digitaal is niet meer te verslaan

‘Normaal wint nog steeds van digitaal’, zo was onlangs op deze pagina te lezen. In dat verhaal kwam Hans van Alebeek tot de conclusie dat de oude vertrouwde rats-klats-camera of een APS-toestel het nog steeds wint van een digitale camera. In die analyse over fotograferen in Nederland werden wat aantallen genoemd. Zo werden er vorig jaar in Nederland 623.000 nieuwe analoge camera’s aangeschaft, tegen 40- tot 50.000 digitale. Daarmee is de conclusie van analoog als ‘winnaar’ verklaard, en verder was het verhaal een aardig overzicht van hoe en waarom er tegenwoordig in Nederland digitaal dan wel analoog gefotografeerd wordt. Waar… >> Lees verder . . . >>

Netscape heeft nog niet verloren!

Een fanaticus is iemand die niet van gedachten kan veranderen en die weigert om van onderwerp te veranderen. Ik heb ‘t zelf niet verzonnen, het citaat is van Winston Churchill. Niet dat ik alle uitspraken van de bekendste sigarenroker uit de geschiedenis uit mijn hoofd ken, ook al heeft-ie een paar verrekte leuke achter zijn naam staan. Ik weet dat omdat er een stuk of tien citaten van Churchill in de verzameling fortunes op de server van Tabnet staan. Fortunes is een verwijzing naar de fortune cookies, die je bij een fatsoenlijke Chinees bij de rekening krijgt. Voor de fanatieke… >> Lees verder . . . >>

Ik ga mijn mail versleutelen

We springen slordig om met ons historisch erfgoed, hier op de krant. Waar, door een toevallige samenloop van omstandigheden, het oude aan het nieuwe grenst. Waar de internetredactie zijn werk doet in een te log, te langzaam en te ouderwets slagschip dat in de slag om de lezer van de toekomst nu eens links en dan weer rechts manoeuvreert. De internet-hut op die moloch grenst aan een gang die ‘museum’ heet. Daar staan fraaie apparaten uit onze geschiedenis uit elkaar te vallen. Een van mijn geliefde Harris-consoles – met zo’n prachtig toetsenbord – en een Fairchild Intertype, die minstens een… >> Lees verder . . . >>

Het nieuwe zoeken: AtomZ

Ik heb iets met zoeken, en vinden. Zoeken en vinden, daar gaat het om op het net, en dingen zo wegstoppen dat je ze met een druk op de knop weer terug kan vinden. Iedereen die met een computer werkt, beroepsmatig of niet, liefhebberij of niet, journalist of ambtenaar, schrijver of crimineel: het komt allemaal op hetzelfde neer. Op de een of andere manier dingen in apparaten stoppen die er ooit op de een of andere manier weer uit moeten komen. We zijn allemaal eekhoorns geworden: overal eikels verstoppen en maar hopen dat we ze terug kan vinden als we… >> Lees verder . . . >>

Blijven we het boek zo noemen?

Bent u erin geslaagd om de afgelopen week het nieuwe boek van Stephen King te downloaden? Mij is het niet gelukt, ook niet nadat ik mijn computer urenlang in de file heb laten staan, tussen miljoenen anderen. Riding the Bullet is het eerste boek van de bestverkochte horror-schrijver ter wereld, dat alleen via internet te koop is en verspreid wordt. Vanaf afgelopen woensdag was het te krijgen, op sommige website als relatiegeschenk, op de anderen, die als doorgeefluik fungeerden, voor de prijs van twee dollar vijftig, ongeveer vijf gulden vijftig. Ik heb zowel woensdag en donderdag geprobeerd om er tussen… >> Lees verder . . . >>

Groundhog Day

Ik voel me deze week een beetje als Bill Murray in de film Groundhog Day. Iedere dag opnieuw wordt-ie wakker in hetzelfde pension, al komt-ie daar pas na een tijdje achter. Ontsnappen is niet mogelijk, zelfs niet als hij uit pure frustratie zichzelf op verschillende manieren om zeep probeert te helpen. Denkt-ie dat-ie eindelijk dood is, ontwaakt hij weer tussen dezelfde gasten, bezoekers van Groundhog Day. Op 2 februari, de dag waarop in Punxsutawney, een gat in Pennsylvania, voorspeld wordt over hoeveel dagen de lente begint. Ik leef nu ook in Groundhog Day. Ben ik echt een jaar weggeweest? Of… >> Lees verder . . . >>

Onnodige heibel over kwajongensstreken

Als alles goed gegaan is, zit ik op Samoa, een pukkel land in de Stille Zuidzee. Het zou me niet verbazen als ook daar net zoveel internetcafe’s als palmbomen blijken te zijn. Samoa, tot voor kort officieel Western Samoa, is de laatste jaren een populaire vakantiebestemming. Dat, omdat Air New Zealand de mogelijkheid biedt om er gratis uit en weer in te stappen op de routes tussen Australië/Nieuw Zeeland en de Verenigde Staten. Je moet er wel er een week blijven, gevolg van een deal tussen ANZ en de plaatselijke VVV. Die week is eigenlijk zes dagen, maar als je… >> Lees verder . . . >>

Millenniumbug: de fraude van de eeuw?

Ik weet niet welke clichés u afgelopen zaterdag allemaal uit de kast gehaald heeft, maar ik ga er weer met frisse moed tegenaan. Werkt uw computer nog? Nadat ik de eerste zonsopgang van het millennium heb aanschouwd vanuit de outback nabij Nindy Gully, Queensland (zeven inwoners, een pub en twee huizen), werkte alles gewoon. De Palm Pilot deed het, de Toshiba was zonder mankeren overgestapt naar 2000, mijn horloge liep, de auto startte, en het GSM’etje werkte ook weer, maar pas de volgende dag in de buurt van een dorp. Dat het beldingetje weer werkt is in Australië niet zo… >> Lees verder . . . >>

Australië schept een internet-monstrum

Nog maar een paar dagen en dan gebeurt er van alles met computers, en misschien ook niet. Ik kom daar volgende week nog wel een keer op terug, als alles tenminste nog werkt. Terwijl de halve wereld zich, dan niet terecht blijft nog even de vraag, druk maakt om de millenniumbug, hebben de providers in Australië vanaf 1 januari er een lelijk probleem bij. De Australische politiek heeft de providers Down Under doodleuk alle verantwoordelijkheid door de strot gedrongen voor alles wat via hun servers tot de burgers komt. De ‘Broadcasting Services Amandment (Online Services) Act’ is een in alle… >> Lees verder . . . >>

In de beperking toont zich de meester

In de beperking toont zich de meester Iedereen die wat met internet te maken heeft wist het allang, en ook de Amerikaanse belastingdienst is er nu achter gekomen: ruilhandel floreert op internet. In het bijzonder het ruilen van advertenties. Een paar weken geleden schreef ik dat ik sceptisch was over de uitslag van een onderzoek dat uit zou wijzen dat nogal wat mensen op advertentiebanners blijven drukken. Terwijl ik nog steeds het tegenovergestelde veronderstel: die knipperende en bewegende dingen irriteren de bezoekers alleen maar. ‘Ik hou niet van websites die bewegen’, schreef ik toen, en dat doe ik nog steeds… >> Lees verder . . . >>

Ik blijf nog maar even AltaVista rijden…

De verkopers van BMW en Mercedes hebben decennia geleden zwijgend een pact gesloten dat de volgende eeuw nog steeds staat: ze pikken geen klanten van elkaar af. Niet omdat ze dat niet dolgraag zouden willen, maar omdat ze weten dat het tijdverspilling is. Die met de ster uit Stuttgart op de grille krijg je niet in een karretje uit Beieren en omgekeerd. Vooral in de hogere prijsklassen hebben ze gemakkelijke klantjes dankzij de merkentrouw. Om de twee jaar inruilen, en met alleen wat prietpraat over kleur en inruilprijs blijft zo’n klant graag gezien. Ik ben ook trouw. Qua auto’s, al… >> Lees verder . . . >>

Maakt me niet uit hoe, als het maar werkt

Hotmail is ook niet meer te vertrouwen, zo is afgelopen week gebleken. Alle e-mail, van alles en iedereen, kon door alles en iedereen gelezen worden. Vraag me niet naar het hoe en waarom van die hack, want ik weet niet hoe het zat en ik heb ook geen zin en tijd om het helemaal te leren begrijpen. Vroeger moest ik altijd precies weten waarom en waar er iets kapot gegaan was aan een van mijn auto’s, voordat ik het zelf probeerde op te lossen, maar kennelijk wordt een mens op zijn oude dag toch nog iets verstandiger. Tegenwoordig gaat-ie naar… >> Lees verder . . . >>

Kleine mensen met veel geld

Het is in het begin even wennen in Amerika, voor een door strenge winkeliers netjes opgevoede Nederlander, maar je begint je hier toch betrekkelijk snel te gedragen als de koning die je als klant eigenlijke overal zou moeten zijn. Ik zie me in Nederland niet met iets wat na een half jaar kapot gaat zo gauw zonder bonnetje naar de leverancier stappen, maar in het keizerrijk van de consument is dat de normaalste zaak van de wereld. Het hoeft niet eens kapot te zijn, want zelfs als je na een jaar ergens niet tevreden over bent, lever je het in… >> Lees verder . . . >>

Ook een cryptogram als e-mailadres?

De afgelopen week heb ik een paar e-mailtjes gekregen die niet voor mij bedoeld waren, maar voor een naamgenoot. Zo te zien heette hij Louis en had hij dezelfde achternaam als ik, maar ik ben er nog niet achter waar het fout is gegaan. Kennelijk een gremlin op de mailserver van nl.net, welk bedrijf vorig jaar overgenomen is door UUnet. Bij NLnet is de mailserver van de uitgeversmaatschappij Zuid-West Nederland gehost (het domein uit-zwn.nl), waarop een account l.krijnen draait. Dat domein is echter niet meer dan een soort masker voor de eigenlijke mailserver zodat mijn e-mailadres l.krijnen@uitg-zwn.nl eigenlijk l.krijnen@solair1.inter.nl.net is.… >> Lees verder . . . >>