Bill Gates heb ik niet gezien, maar zijn huis wel, en de campus van Microsoft ook. De verleiding om een telefoonnummer va Microsoft Inc. in Redmond, een buitenwijk van Seattle, te draaien heb ik kunnen weerstaan. Dat nadat ik ergens gelezen had dat er dagelijks tientallen, zo niet honderden optimisten dat dagelijks doen en dan vragen of ze meneer Gates misschien even kunnen spreken. Dat komt kennelijk zo vaak voor dat de telefonistes niet hardop in lachen uitbarsten, maar vriendelijk en geduldig uitleggen dat Mister Bill Gates III helaas niet beschikbaar is vanwege zijn drukke werkzaamheden. Je zou toch veronderstellen… >> Lees verder . . . >>

Ik ben aan de Palm Pilot. ‘Nu pas?’, zullen zij die er allang een hadden met dedain uitroepen. Als u bij degenen hoort die ‘Wablief?’ denken, mag u dat best hardop zeggen. Want tot een week geleden wist ik weliswaar wel wat het was, maar daar was alles mee gezegd. Van nature een beetje sceptisch, loop ik niet graag in de voetsporen van trendsetters. Ik kijk liever even de kat uit de boom als er weer een fantastisch programma gepresenteerd wordt, en als iemand met een elektronische peniskoker loopt te pronken mag ik hem daar graag een beetje mee jennen.… >> Lees verder . . . >>

Ja, ho maar, nou weet ik het wel. Nog nooit zoveel reacties gehad als op mijn stukkie van vorige week over die wat dikkige man, die eerst woedend met zijn vuisten op het toetsenbord zit te bonken, en vervolgens de monitor met een machtige zwiep van dat toetsenbord finaal van zijn bureau afslaat. ‘Mooi toch’, zult u zeggen, met alle anderen die dat de afgelopen week dat filmpje gedownload hebben, en zich kostelijk geamuseerd hebben met die woede-uitbarsting tegenover zo’n stomme computer. ‘Mooi toch, dat soort reacties, heb je tenminste eens wat eer van je werk’. Mooi niet dus, want… >> Lees verder . . . >>

Ik weet niet waarom, maar kennelijk zijn er links en rechts wat figuren die het idee hebben dat ik wel eens boos uit kan gaan vallen tegen mijn computer. Ik snap niet hoe ze in die waan geraakt zijn, maar hij is kennelijk onuitroeibaar. U heeft de afgelopen week misschien ook dat bericht in de krant gelezen over de ernstige vorm die de irritatie rond computerproblemen aan zou beginnen te nemen. Ik had het een dag eerder toevallig ergens op het net gelezen, en wist toen al dat ik erop kon wachten. En ja hoor, op de dag van verschijnen… >> Lees verder . . . >>

Er klopt natuurlijk helemaal niets van dat gedoe met wapens in Amerika en van alle wartaal die de liefhebbers van geschiet met geweren en revolvers, de National Rifle Association (NRA) voorop, uit de kast halen om die bizarre liefhebberij te verdedigen. Er kloppen misschien meer dingen niet in Amerika, maar van een hoop andere dingen kunnen we in Nederland nog het nodige leren. De manier waarop je als klant behandeld wordt bijvoorbeeld, en de manier waarop je van een wildvreemde in het park afscheid neemt, als je daar mee aan de praat geraakt bent. Aan de praat raken doe je… >> Lees verder . . . >>

Is e-mail een zegen of een vloek? Oh zo gemakkelijk, en je kan niet meer zonder als je er eenmaal aan begonnen bent. Het is mooi, allemachtig prachtig, maar als je er dagelijks gebruik van maakt, komen al je familie en vrienden zonder e-mail, zonder dat je het in de gaten hebt, geruisloos in de kou te staan. Realiseerde ik me de afgelopen week ineens, nadat de eerste negen weken van een jaar ‘in cyberspace’ voorbij gevlogen zijn. Iedere dag hangt die laptop even aan het net, of duik ik de plaatselijke bibliotheek van Mill Valley in, waar tien internet-pc’s… >> Lees verder . . . >>

George Denis Patrick Carlin (May 12, 1937 – June 22, 2008) In het Nederlands noemen we het drieletterwoorden, of schuttingtaal. In het Engels hoeft die schutting ook niet al te breed te zijn omdat daar wat volgens fatsoensnormen niet gezegd of geschreven mag worden, vaak niet meer dan vier letters beslaat. Mooi, maar wat is nou precies schuttingtaal? De Dikke van Dale zal er ongetwijfeld een mooie omschrijving voor hebben, maar ik weet ook zonder die uit de kluiten gewassen hulp zeker dat er geen index bestaat van wat nou wel of niet op de schutting hoort. Dat is het probleem… >> Lees verder . . . >>

Op internet koop ik geregeld dingen, of ik leen ze, en soms jat ik ze. Zoals aardige ideeën, of scripts, want je moet natuurlijk niet iedere dag opnieuw het wiel proberen uit te vinden. Voor iedere toepassing die je kan verzinnen, heeft iemand al eens een goed script geschreven, in een of andere taal, en meestal is dat Perl. Die CGI-scripts (Common Gateway Interface) maken het leven van eenieder met een homepage of website zoveel gemakkelijker. Zo’n script is niets meer dan de uitvoer door de computer van een aantal opdrachten met wat u maar kunt verzinnen. U kunt natuurlijk… >> Lees verder . . . >>

Ik weet niet wat ik goed gedaan heb, behalve een portie puur geluk, dus ik hou me maar gedeisd en klop nog maar eens af: geen last gehad van het Tsjernobyl-virus. Nog maar eens afkloppen. Niks geen problemen, toen het in San Francisco nog zondagmiddag drie uur was, maar in Nederland al middernacht. Het digitale tikkertje rechtsboven op de desktop van de Toshiba staat nog op Nederlandse tijd, net zo gemakkelijk. Ik nam maar aan dat het virus niet uit zichzelf wist wanneer het 26 april middernacht is, maar op de klok van de computer afgaat. Spannend was het wel,… >> Lees verder . . . >>

Wie binnen een seconde drie maal de letter ‘w’ uit kan spreken zonder in een acute hoestbui te raken, is binnen. Koop een ticket naar Amerika en meldt u bij het eerste het beste radio-station. Laat horen hoe snel u zonder slikken of haperen enkele tientallen keren achter elkaar ‘dobbeljoew, dobbeljoew, dobbeljoew’ kan kraaien en u heeft een baan. Het wereldrecord ‘www’ is een kwart seconde en je hoort het de hele dag door op radio en televisie. Er is geen bedrijf meer dat nog adverteert zonder aan het eind van de ‘commercial’ twee- of driemaal luidkeels het internet-adres te… >> Lees verder . . . >>

De meest kolderieke zin die ik ooit verzonden heb – zonder dat ik hem zelf getikt heb – is integraal in de krant gekomen en niemand heeft me gevraagd wat ik er in godsnaam mee bedoelde. Dat kan een aantal dingen betekenen. Om te beginnen dat geen hond het ‘internet-stukkie’ van vorige week gelezen heeft. Dat zou slecht voor mijn ego zijn, maar ik weet gelukkig dat het niet waar is, want ik heb wel een aantal reacties gekregen op andere dingen die in hetzelfde artikel aan bod kwamen. Het kan ook zijn dat men die zin maar voor zoete… >> Lees verder . . . >>

Na vier weken Amerika begin ik te begrijpen waarom ze hier denken dat internet buiten dit land nog in de kinderschoenen staat. Wij weten natuurlijk dat het niet zo is, en zijn er op een bepaalde manier zelfs van overtuigd dat het tegendeel het geval is: in Nederland is het internet die kinderschoenen allang ontgroeid. Zowel het een als het ander klopt natuurlijk een beetje, en zowel hier als daar wordt het nog wel eens iets met dat internet. Ik bedoel daarmee alleen maar dat het binnen enkele jaren voor iedereen, dus ook voor degenen die er nu nog niets… >> Lees verder . . . >>

Aan sommige dingen wen je snel in Amerika. Dat een liter superbenzine nog steeds tussen de veertig cent en de twee kwartjes – omgerekend in Nederlands geld – kost bijvoorbeeld. Hetgeen desondanks aanleiding is voor klaagzangen alom, want iedereen weet dat het minder dan een dubbeltje kost om een liter bij de pomp af te leveren, zodat de conclusie duidelijk is: er zit veel te veel belasting op. Nou vinden ze hier al gauw iets te duur, hetgeen te merken is aan de werkelijk moordende tarieven op de ISP-markt: de Internet Service Providers. Veertien dollar vijfennenegentig is in Salt Lake… >> Lees verder . . . >>

Het was natuurlijk om problemen vragen, dat stukkie van vorige week over het tegenwoordige gemak van ‘internet on the road’. Vergeten af te kloppen tijdens het schrijven, en misschien alleen al daarom afgestraft. Of was ik gewoon even vergeten was dat Amerika en Californië twee verschillende dingen zijn? Aan de westkust wonen zoveel mensen, dat er in ieder gat een POP (point of presence) van UUnet is, zodat tegen het lokale tarief, en dat is in Amerika gratis, overal de laptop aan internet gehangen kan worden, zo schreef ik vorige week enthousiast. En traveler-cheques heb je tegenwoordig ook niet meer… >> Lees verder . . . >>

Het reizen is niet meer wat het geweest is. Het was even wennen, maar voor de eerste keer in mijn leven ben ik in een buitenland zonder traveler-cheques op zak. Die dingen zijn niet meer nodig, want met een ordinair bankpasje haal je tegenwoordig overal geld uit de muur. Overal in Amerika staan nu ATM’s (Automatic Teller Machines) die dollars uitspugen als je hen je Nederlandse pincode gevoerd hebt. In de lobby van het hotel, op het vliegveld, in iedere shopping-mall struikel je zowat over die dingen en als er, in mijn geval, het logo van Cirrus opstaat, dan kan… >> Lees verder . . . >>

Hier is de gouden regel één van de webmaster. ‘Als een potentiële klant, of je baas, je vraagt of je ervaring hebt met ABC-software, draaiende op het XYZ-platform, roep dan meteen zo overtuigend mogelijk ‘ja’. Haast je daarna naar huis, trap internet aan de gang, en zoek uit waar het in hemelsnaam over ging’. ‘Webmaster rule number one’, in het Engels, kwam tot mij als signature onder een e-mail van échte webmaster Joost, en hij beviel me zo goed dat ik hem onmiddellijk een tijdje als mijn eigen signature gedraaid heb. Voor newbies: een signature is een stukkie tekst van… >> Lees verder . . . >>

Dit wordt voorlopig mijn laatste bijdrage vanachter deze Digital-monitor, met dat mooie uitzicht op de Emerplas en de eerste knoppen in de Hollandse bomen. In ieder geval de komende twaalf maanden, want ik heb toestemming gekregen om er een jaar vantussen te gaan. Een ‘one year sabattical’ noemen ze dat op de plaats waar ik vanaf volgende week vrijdag zit, een van een stuwmeer van vakantie- en compensatiedagen en onbetaald verlof aan elkaar gebreide lappendeken van mogelijkheden en voorzieningen. Er komt het een en ander bij kijken aan het regelen van ziektekosten-, verzekeringen- en pensioenpremies, maar ik geloof dat ik… >> Lees verder . . . >>

Ik had het kunnen weten. Als ik in het verleden om e-mail verlegen zat dan schreef ik gewoon iets over een Power Mac die niet deed wat-ie volgens mij moest doen en dan kwam het vanzelf goed. Vorige week heb ik het gewaagd om te verklaren dat Netscape 4.5 volgens mij superieur is aan welke Microsoft Internet Explorer dan ook en de boot was ook nu aan. Waar ik echter vroeger, als het om Mac’s ging, alleen maar boze brieven van Apple-Evangelista’s kreeg, was het karakter van de reacties nu veel diverser. Da’s natuurlijk logisch, want je gebruikt thuis óf… >> Lees verder . . . >>

Zou het misschien iets met het nakende voorjaar te maken hebben? Carnaval was nog niet eens achter de rug of ik merkte weer een toename aan flauwekul in mijn mailboxen. Onsterfelijke, onuitroeibare ketting-bedelbrieven die minstens een keer per jaar opduiken alsof ze nooit weggeweest zijn. Waarin gouden bergen beloofd worden, of alleen maar geld gevraagd wordt voor iemand die zes jaar geleden al in de terminale fase verkeerde. Dan is daar dagelijks ene zichzelf Mentor Cana noemende, die me blijft bestoken met pro-Kosovo propaganda, en die zijn afzend-adres zo goed verstopt heeft dat ik er maar niet in slaag mezelf… >> Lees verder . . . >>

Nog tien maanden te gaan naar een nieuw millennium dat, al dan niet zonder door de bug veroorzaakte drama’s, aan zal gaan breken. Tien maanden, en terwijl we allemaal razend benieuwd zijn naar wat er allemaal gecrashed zal blijken te zijn op zaterdagmorgen 1 januari, lijken er steeds mooiere tijden tijden aan te breken voor computerliefhebbers. Zowel wat betreft de software als de hardware worden er zowat iedere dag dingen gepresenteerd waar je je vingers bij aflikt. Vormgeving begint eindelijk grip te krijgen op de saaie beige dozen waar we sinds het ontstaan van de pc mee opgescheept zaten. Toen… >> Lees verder . . . >>