Onderstaande column heb ik op verzoek voor het nieuwe Belcrum Magazine geschreven. Mijn vroegste herinneringen aan De Belcrum dateren van eind jaren ’50. Gezien de exact 9 maanden tussen de huwelijksdatum van mijn ouders en mijn verjaardag is het aannemelijk dat ik verwekt ben tijdens de huwelijkreis op de fiets naar Limburg. Zodat ik een van de weinigen zal zijn die al voor zijn geboorte een val met een tandem overleefd heeft. En er desondanks een levenslange liefde voor de fiets aan overgehouden heeft. Tot oktober 1958 woonden we in Terheijden. In de zomer van dat jaar fietse ik voor… >> Lees verder . . . >>
Dick Jaspers
In 1993 was ik voor de eerste keer op Majorca. Vandaag, 23 jaar later, kwam ik er voor de 2e keer aan.Toen ging ik er een week heen als sportverslaggever voor Dagblad De Stem en de VNU dagbladen, voor de verslaggeving van de finales van de wereldbeker driebanden. In een prachtig middeleeuws theater in Palma de Majorca.Op de heen- én op de terugweg zat ik in het vliegtuig (KLM, RyanAir bestond nog niet) met Dick Jaspers.Vandaag arriveerde ik als toerist, om een weekje te wandelen en te fietsen. En verrek, wie zit daar 23 jaar later 3 rijen voor me?… >> Lees verder . . . >>
Bye bye Giant
‘Einde verhaal’, aldus Janus van Nispen na een blik op de scheuren in het frame van mijn oude trouwe Giant FCR. “En ben maar blij dat je het gezien hebt voordat je er doorheen gezakt bent”. Het tellertje staat op net iets over de twintigduizend kilometer, geen idee of dat veel of weinig is voor zo’n frame. Wel een beetje klote qua timing, want vorige lente nog een hele grote beurt laten geven, en er twee nieuwe wielen, een nieuwe ketting, een triple en een nieuw zadel op gezet. Lassen? Dat vond Janus niks, en die heeft er verstand van.… >> Lees verder . . . >>
Bomans in Bergen op Zoom
Brabanders die willen begrijpen waarom Hollanders carnaval niet begrijpen moeten Godfried Bomans weer eens lezen. Geboren in Den Haag, getogen in Haarlem, volgens hem ‘het Hart van Holland, die strook nattigheid tussen Texel en Den Briel’. Dat land waar men niets van carnaval moet hebben, laat staan dat men er iets van begrijpt. Bomans heeft het geprobeerd en een paar pareltjes over carnaval geschreven. Over de zeventien carnavalsorden die hem in de jaren‘’50 en ’60 in Brabant en Limburg zijn verstrekt. Over zijn reis naar Nijmegen in een pak van op te blazen plastic druiventrossen. Toen hij dat op het… >> Lees verder . . . >>
iPhone Scanner Box
Zo! Dit ding wilde ik al een tijd maken: een iPhone Scanner Box. De knoop maar doorgehakt, omdat er al weken een dikke stapel foto’s en krantenknipsels op de scanner lag te wachten. Maar die Epson doet er al gauw een minuut of over om een A4 in kleur op 360 dpi te scannen en weg te schrijven, en dat duurde me allemaal te lang. Met iedere moderne digitale camera met een beetje censor gaat het veel sneller, in 1-40 seconde of zo. Enige probleem: het moet allemaal vlak en stabiel zijn. De iPhone 6s (+) is er goed genoeg… >> Lees verder . . . >>
Waar mag de rekening heen?
Leuk stukkie op de website van Omroep Brabant over Café Voorwaarts in Nieuw-Vossemeer. Over kroegbaas Herman Buijs die aankondigt een gepeperde rekening naar de gemeente Steenbergen te sturen. Omdat er met Oud en Nieuw geen hond – en ook geen feestvierder – op kwam dagen op het feest dat ie nota bene op verzoek van de gemeente georganiseerd heeft. Vooral de rekening van de ingehuurde rodeostier heeft er ingehakt: 700 euro, terwijl dat mechanisch beest de hele avond op zijn reet gezeten heeft. Gelukkig dronk ie niet, dat dan weer wel. Mooi verhaal, maar het wordt nog mooier. Want Omroep… >> Lees verder . . . >>
Canon Battery Box Diesel Punk 2.3
Wie veel fotografeert moet vaak batterijen opladen. Ik werd een beetje moe van het gedoe met vier opladers en vier snoeren – en vier vrije stopcontacten – nodig om minstens een keer per week de 600D en de 5D aan het 240 infuus te leggen. Vooral de elektromotor in de 70-200 op de 5D verstookt nogal wat watts, maar ja, dat is de prijs voor bloedsnel en geruisloos focussen. En nu ik in iedere camera een draadloze EyeFi WiFi SD card heb gestopt – wat een genot overigens – zijn ze nog iets sneller leeg. Dat moest anders kunnen. Wat… >> Lees verder . . . >>
Bob Latchford
Op donderdag 26 januari 1984 nam ik s’morgens vroeg op de sportredactie de telefoon aan, en vertelde secretaris Ton van de Meer me dat er een Brit mee kwam trainen. Samen met Johan van Gurp inderhaast naar de Beatrixstraat waar alle NAC’ers met handschoenen en lange broeken al op het besneeuwde trainingsveld stonden. Bobby Latchford kwam met blote benen en zonder handschoenen de kleedkamer uit, stelde zich voor, kreeg een hesje, en schopte er zo vier of vijf in, met links en rechts. Fotoalbum: Facebook/BNDeStemBreda Op de foto, die de krant haalde heeft ie net Johnny Dusbaba gedold, die daarna… >> Lees verder . . . >>
In de voetsporen van hun Poolse vaders
Ze schelen een paar jaar en groeiden bijna 7.000 kilometer van elkaar verwijderd op. Maar Douglas Oskza-Szechowski (57, uit Dallas) en Jan Matejczyk (64, uit Dongen) delen de geschiedenis van de vaders aan wie ze hun bestaan te danken hebben. Ze hadden elkaar nooit eerder ontmoet, deze week maakten ze een Memorial Tour in de 74 jaar oude Dodge WC65 van Matejczyk. Langs Vrachelen, Ter Aalst, Den Hout, Made en Geertruidenberg. Waar hun vaders voor de vrijheid van West-Brabant vochten, waar ze vele vrienden zagen sneuvelen. Waar de vaders, die hun angsten in dezelfde tank deelden, hun moeders zouden ontmoeten.… >> Lees verder . . . >>
Vivian Maier
Hoe meer ik fotografeer, hoe meer er lukt, en hoe meer er mislukt. En hoe meer respect ik krijg voor de fotografen van vroeger. Die waren echt niet aan het vissen met een mitrailleur, zoals ik nog steeds veel te vaak doe. Voor één geslaagde foto maak ik er nog veel te veel, volop experimenterend met sluitertijd, diafragma, en ISO. Het framen kost me niet zoveel moeite, kwestie van kijken, positioneren en schieten. Hoe dan ook, als doende hoop ik iedere dag iets bij te leren. Maar vroeger, met zo’n Rolleiflex, met daarin een zwart wit rolletje, hadden die fotografen… >> Lees verder . . . >>
Pimpelmummie . . .
Altijd weer een verrassing als je, als alles uitgevlogen is, de vogelhuisjes open maakt voor de grote schoonmaak. Verbazend: alle negen kamers in het mussenhotel bleken gevuld te zijn, met min of meer of helemaal afgemaakte nesten. Terwijl we er in het voorjaar toch maar een gefrequenteerd hebben zien door een pimpelmezenpaar en uiteindelijk ook een paar jongen dat nest – het tweede van links – uit hebben zien vliegen. Maar juist in die kamer lagen nog vier eitjes die niet uitgebroed waren. En in de eerste kamer, waar we ook nooit enige activiteit gezien hebben, lag een volgroeid maar… >> Lees verder . . . >>
Rolls Royce Silver Cloud II
Het is een Rolls Royce Silver Cloud II die op 1 januari 1960 in Nederland op kenteken gezet is. Hij zat vanmiddag voor mijn neus op de Galderseweg, net ten zuiden van Breda. Dus er maar een tijdje achteraan gereden. Toen hij tussen Galder en Meerle eindelijk stopte netjes gevraagd of ik hem op de foto mocht zetten. Dat mocht van de chauffeur, maar pas toen ik met de groothoek door mijn knieën ging zag ik dat er een bruidspaar in zat. Een heel aardig paar ook nog, want ze wilden ook nog wel even uit de Rolls komen voor… >> Lees verder . . . >>
Kauw kauwt op pimpelmees
Ook goeiemorgen! Zit je net lekker aan de ochtend latte, begint er vak voor onze neuzen een van onze kauwen op een van onze pimpels te kauwen. Geen tijd om de Canon met de 18-155 uit de rugzak te halen, maar Anja had de kleine Fuji bij de hand en kon nog net deze kauw kieken voordat ie met zijn prooi het zwerk koos. De pimpels, kool- en staartmezen, ring-, hegge- en gewone mussen, kool-, hout- en stadsduiven, boomklevers, vinken, eksters, kauwen, kraaien, merels, winterkoninkje en nog wat overvliegend en soms wat los landend spul zijn allemaal vaste gasten, die… >> Lees verder . . . >>
Thijs Heslenfeld: what I see is what you get
Over Thijs Heslenfeld heb ik de afgelopen jaren voor mijn krant en voor diverse stekken op internet een paar keer iets geschreven. Over zijn geweldige fotoboeken, over zijn manier van werken, over zijn reizen, over zijn manier van leven. Thijs Heslenfeld is iemand die op een gegeven moment zo stevig de smoor in kreeg van alles wat hij tegen zijn eigen zin aan het doen was dat ie daar pardoes mee gekapt heeft. Thijs doet, schrijft en praat recht voor zij raap onder het motto: ‘what I see is what you get’. Hij doet alleen maar waar hij zin in… >> Lees verder . . . >>
Op een oude tandem naar Haarlem
Broers en rijwielhandelaren Bas en Jeroen van Boxel uit Gilze en Galder peddelen zondagmorgen op een 74 jaar oude Gazelle tandem voor Serious Request naar Haarlem. Het monumentale stalen vehikel, dat in 1940 door hun opa Cees in Galder nagelnieuw verkocht is, is vorig jaar, na ruim 70 jaar onzichtbaar geweest te zijn, bij Bas in Gilze opgedoken. De klassieker, met trommelremmen, weegt meer dan 50 kilo, en heeft maar een versnelling. Desondanks hopen Bas en Jeroen hopen de 130 kilometer, van Galder dwars door het Groene Hart naar Haarlem, zondag in 4 uur af te leggen. De eerste 2000… >> Lees verder . . . >>
Lachend of huilend, Sinéad blijft knokken
Sinéad Power. Een naam die beklijft vanwege de naam, maar die door de trotse draagster er van meer dan waar gemaakt wordt. Die zich niet schikt in haar lot, maar die tussen humor, depressie en verdriet altijd weer op probeert te staan. Huilend of lachend, debatterend of scheldend, en altijd vechtend op weg naar alleen maar dat doel: weer lopen. Tweeëneenhalf jaar geleden brachten we haar in deze krant als eens voor het voetlicht. Dat was toen ze van kerngezonde jonge meid via een bizar ziektebeeld, op sterven na dood, al bijna 9 maanden aan een rolstoel gekluisterd was. De… >> Lees verder . . . >>
Met Christiaan Zwaniken in de Reigerstraat 2.0
Dit is de lezing die ik – zo ongeveer – ik ben hier en daar van de tekst afgeweken – op zaterdag 8 november 2014 uitgesproken heb als inleiding van het ‘kunstenaarsgesprek‘ dat ik daarna gevoerd heb met Christiaan Zwanikken. Wat leuk, dat het toeval me naar het pand gevoerd heeft waar ik 36 jaar geleden ben begonnen te werken: hier, Reigerstraat 16 in Breda. Waar, 34 jaar nadat de krant hier vertrokken, nog wel eens post voor bezorgd wordt. Dit was toen het gebouw – beter gezegd een aan elkaar geknoopte doolhof van panden, gaten, hallen, trappen, kelders en… >> Lees verder . . . >>
Toen in De Reigerstraat
Proost op de toekomst bij de buurman in De Reigerstraat, na de allerlaatste avonddienst, oktober 1980. Foto Johan van Gurp Meer foto’s: Facebook/LéonKrijnen Bijna twee weken geleden hebben we met weemoed afscheid genomen van Spinveld 55 in Breda. Het pand waar een gedeelte van de huidige redactie van BN DeStem op een paar weken na 34 jaar gewerkt heeft. Dat gedeelte dat voor de fusie met het Brabants Nieuwsblad deel uitmaakte van de redactie van dagblad De Stem. De collega’s die na de fusie in 1998 rond de eeuwwisseling aan het Spinveld terecht kwamen, of die later in het vak… >> Lees verder . . . >>
Luistert allen naar dit droevig lied
Week of wat geleden maar weer eens biertje en hapje gepakt met Garrelt Verhoeven bij Kapitein Zeppos in Amsterdam, geweldig leuk tentje in het Gebed Zonder End, een straatje van amper twee meter breed. Voor de gezelligheid, omdat we ooit bij Twins in hetzelfde team honkbalden, en omdat ie weer iets had opgeduikeld, wat voor onze krant leuk zou kunnen zijn. Garrelt is hoofdcurator van de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam. In die hoedanigheid geniet hij bekendheid als de man die af en toe bij De Wereld Draait Door aan tafel schoof met een boek of een atlas… >> Lees verder . . . >>
Dansen aan de overkant van de luie hoek
Echte Bredanaars kennen de kruising als ‘de luie hoek’. Want op de ene hoek van de kruising Ignatiusstraat, Nassaustraat, Nassausingel en Wilhelminasingel zaten ze (in de Koepel), en op de tweede hoek lagen ze (in het Ignatiusziekenhuis. Maar op de derde hoek dansten ze, decennia lang. Hoeveel verkeringen er begonnen zijn weet niemand, maar duizenden Bredanaars moeten er voor de eerste keer een hand van een lid van de andere sekse in een hand hebben genomen, voorzichtig de andere hand op de rug van de nieuwbakken partner leggend. Muurbloemen zijn er verwelkt en opgefleurd, prille relaties gesneuveld, levenslange verbindingen begonnen.… >> Lees verder . . . >>