Verrassende bijvangst, toen we in Stadsarchief.Breda.nl in de adresboeken aan het zoeken waren op voorgaande bewoners van ons huisje in de Van Goorstraat. Keer mijn eigen naam ingetikt, en verroest, komt daar een schilderij, meer een affiche, tevoorschijn, waarbij ik als maker omschreven ben. De foto is op 25 mei 1968 op de Grote Markt gemaakt door wijlen Ben Speekenbrink, destijds getrouwd met de voormalige kunst-recensente van De Stem, Marian Mes. Natuurlijk kan ik me die dag wel herinneren, als is het maar om de eerste foto, waar ik net aan mijn kunstwerk begonnen ben. Zittend op mijn hurken heb… >> Lees verder . . . >>
Van Lelijk Eendje tot rijksmonument
Sportcentrum De Scharen, op de hoek van de Topaasstraat en de Claudius Prinsenlaan in Breda, is sinds gisteren een rijksmonument. Dat heeft staatssecretaris Jet Bussemaker (Cultuur) maandagmorgen bekend gemaakt in het Evoluon in Eindhoven, dat nu ook de status van rijksmonument heeft. Althans, als het aan Bussemaker en haar adviseurs ligt, want de lijst is nog niet definitief; de Raad voor Cultuur zal er nog advies over uitbrengen. Eigenaren die niet zitten te wachten op alle verplichtingen die een monument met zich meebrengt, kunnen nog bezwaar maken.Het valt niet te verwachten dat de Bredase wethouder Selçuk Akinci, van Cultuur, Verkeer… >> Lees verder . . . >>
Altijd terug naar pa en ma
Manchester, Mumbai, Chicago, San Diego. Robbert van de Corput (1988) is niet vaak thuis. Als DJ Hardwell maakt hij meer vlieguren dan de gezagvoerder van een jumbojet. Drie paspoorten heeft hij. Twee ervan staan bomvol stempels en stickers. Maar de band met Breda is vanouds hecht. Daar wonen zijn ouders en is zijn studio.Zomaar wat optredens in december en januari: Manchester, Londen, New Delhi, Sentosa, Mumbai, Praag, Wenen, Athene, Glasgow, Milaan, Rubiera, Liverpool, Birmingham, Las Vegas, Mexico City, Miami, Chicago, San Diego, Anaheim, Parijs, Neurenberg, Tel Aviv en Rome. Robbert van de Corput is deejay. In de hele wereld bekend… >> Lees verder . . . >>
Bellen blazende pinguins en een bange baviaan
Tot en met 5 mei 2013: de mooiste natuurfoto’s van de wereld in het Museon. Het museum vertoont voor de tweeëntwintigste maal de tentoonstelling ‘Wildlife Photographer of the Year’. De expositie in het Museon, tussen het Gemeentemuseum en het Omniversum in Den Haag, is samengesteld uit de bekroonde foto’s van The Wildlife Photographer of the Year Competition. Een prestigieuze internationale fotografiewedstrijd, waar ieder jaar ’s werelds meest vooraanstaande natuurfotografen aan deelnemen.De winnende foto van dit jaar is van de Canadees Paul Nicklen. Het is een spectaculair beeld van uit de koude diepte opstijgende keizerspinguïns aan de rand van de Ross… >> Lees verder . . . >>
Twitterende Sovjets
Wat zijn exoten? Als je maar ver genoeg teruggaat, stammen we uiteindelijk allemaal af van dezelfde ondernemende vis die hogerop wilde. Mens en dier. Voor mijn part van Adam en Eva, voor wie in God en niet in Darwin gelooft. Maar dan zou er in dat prille begin toch inteelt aan te pas gekomen moeten zijn voor de volgende stap? Hoe dan ook, miljoenen generaties later vinden sommigen dat de ene diersoort hier wel thuishoort en de andere niet. De SP vindt dat edelhert, lynx, otter, everzwijn en wisent teruggefokt en uitgezet zouden moeten worden in de Nederlandse bossen en… >> Lees verder . . . >>
Veertig jaar saamhorigheid in De Zevende Hemel
Ze wonen met zijn zestienen aan het Siereveld inBreda, maar als ze wat te vieren hebben verkassen ze naar Cafe De Zevende Hemel in Terheijden. Of het nou Nieuwjaar is, voetbal of carnaval. Wonen en werken doen ze in Breda, feestvieren bij Gerrit en Corinda van Meel in De Zevende Hemel. Gisteren dede ze dat omdat hun thuis 40 jaar bestaat. Twee feestvarkens werden in De Zevende Hemel extra in het zonnetje gezet. Margo Penning en Robbie Groeneveld, omdat ze al veertig jaar bij de vestiging van Sovak aan het Siereveld wonen. Margo (60) en Robbie (59) waren 20 en… >> Lees verder . . . >>
Voor Juup is alles één groot feest
Juup, een topsporter met een dominant karakter De 3-jarige Mechelse herder die zondagnacht in Bavel een inbreker bij de kladden greep, heeft daarvoor geen extra beloning ontvangen. „Dat hoeft niet,” zegt zijn vaste begeleider Stijn (31), „voor Juup is het leven één groot feest. Hij doet alleen maar dingen die hij leuk vind. Daar is de hele training en opvoeding op gericht. En als meneer daar moe van is, dan mag hij uitrusten. Zo’n leven zouden we toch allemaal wel willen hebben, niet dan?” Juup is de tweede politiehond in de carrière van Stijn. Rocco, met wie hij ruim negen… >> Lees verder . . . >>
Cloud Atlas
Cloud Atlas van de geniale David Mitchell heb ik in de afgelopen acht jaar vijf of zes keer gelezen, en tientallen keren heb ik tussendoor losse hoofdstukken weer opnieuw gespeld. Ik dacht dat ik het meest fascinerende boek wat ik ooit in handen gehad heb, begon te begrijpen. Niet helemaal blijkt, nu de film eindelijk klaar is.… >> Lees verder . . . >>
De Da Vinci van het Noorden
Hij was uitvinder. kunstenaar en nog veel meer en wordt daarom ook wel de Leonardo da Vinci van het Noorden genoemd. Jan van der Heijden was zijn naam. Zijn nalatenschap is de basis van een boeiende expositie in Gorinchem. Jan van der Heijden? Wie de naam van de in Gorinchem geboren Amsterdammer laat vallen, scoort vooral vragend opgetrokken wenkbrauwen. Al zijn er mensen die van hun lagere school tijd iets over een brandspuit te binnen schiet. Die Jan van der Heijden? Jawel, die Jan van der Heijden, die 300 jaar geleden het tijdelijke met het eeuwige verwisselde. Gezien de activiteiten… >> Lees verder . . . >>
Geroekoekoek
Lees verder; deze column gaat niet over Rutte, Samsom of zorgpremie. Daar hebben u én ik even genoeg van. Terwijl niemand weet wat zijn koopkracht straks is, loopt iedereen luidkeels te klagen. Wel een historische prestatie; nog nooit is er een nieuwe regering geweest die zo snel links én rechts unaniem op de kast gekregen heeft. Genoeg gejammer, tijd voor iets hartverwarmends. Over de moedige postduiven die bijna zeventig jaar geleden van het Duitse front naar Engeland vlogen, aan de pootjes post over zaken van leven of dood. Eentje dook er deze week in Surrey gemummificeerd op. In het harnas… >> Lees verder . . . >>
Eerst een biertje en daarna acht eeuwen poëzie
Of ze er ooit een cent aan zullen verdienen betwijfelen Hans Kusters en Ramsey Nasr. Maar daar gaat het de muziek- en literatuuruitgever en de Dichter des Vaderlands helemaal niet om. Het project dat ze bloed, zweet en tranen gekost heeft is hun beider pure passie. De zeven schijven tellende cd-box Hier komt de poëzie is een persoonlijke keuze van Nasr uit acht eeuwen Nederlandstalige gedichten. Van de middeleeuwen tot en met de Vijftigers. Door hemzelf voorgedragen en voorgelezen, door Kusters mogelijk gemaakt. Het eerste exemplaar werd donderdagmiddag in de Fazanterie in Ulvenhout door de twee poëziepromotors uitgereikt aan Theo… >> Lees verder . . . >>
Waarom Willem III zich ‘samurai’ mocht noemen
Maskers en harnassen, zwaarden en schilderijen van en over de samurai, de legendarische vechters en hun generaals in het Japan van een paar honderd jaar geleden. Ingebed in een interessant stukje Nederlands-Japanse historie. In het Wereldmuseum in Rotterdam. Eigenlijk zou je twee films moeten bekijken in combinatie met de fascinerende tentoonstelling in Rotterdam. Voor of na het bezoek aan het Wereldmuseum: Seven Samurai en een episode uit StarWars. Seven Samurai van Akira Kurosowa omdat het de ultieme film over samurai is. StarWars om te zien hoe ze George Lucas geïnspireerd hebben bij het ontwerp van Darth Vader. Het sinistere masker,… >> Lees verder . . . >>
Het raadsel van Hitler als kunstenaar
Robert Giebels Lambert Giebels werkte tot zijn dood aan het manuscript van 1909 zijn elfde boek. Een jaar na zijn overlijden werd het door zijn zoon Robert gepresenteerd. Ook al is zijn vader er niet meer, Robert Giebels weet nog niet zeker of het elfde boek van zijn vader het laatste postume werk van de Bredase historicus zal zijn. Er ligt nog ontzettend veel materiaal dat nog niet uitgegeven is. “Geen bio’s meer, wel een aantal korte verhalen. Straks gaat alles naar het Nationaal Archief, maar misschien kunnen we nog een of meer boeken publiceren.” Giebels junior presenteerde Hitler als… >> Lees verder . . . >>
Toos en Henk openen zelf hun eigen expo
De speeches waren van Cees Jochems, Johan van Uffelen en Paul Kusters, maar de belangrijkste aanwezigen openden de expositie: Toos en Henk. Op papier in de O van geOpend tot leven gewekt door hun schepper, de Maastrichtse cartoonist Paul Kusters. De dagelijkse familie Doorsnee in BN DeStem, het humoristische en tegelijkertijd narrige duo dat iedere dag de actualiteit becommentarieert. Ongenuanceerd, lomp, egoïstisch, intolerant en sikkeneurig tegen elkaar, zoals Rinze Brandsma afgelopen week in een interview met Kusters vaststelde. In de expositieruimte boven het knusse Nederlands Drukkerij Museum in Etten-Leur zijn vanaf zondagmiddag 75 groot afgedrukte cartoons van de Maastrischtse cartoonist… >> Lees verder . . . >>
Mag je zelf wel een biertje drinken?
Sporters in heel Nederland hebben de afgelopen twee jaar massaal gebruik gemaakt van de website van NOCNSF waar een Instructie Verantwoord Alcohol schenken (IVA) behaald kan worden. Ruim 22.000 leden van de ongeveer 75 bij NOCNSF aangesloten sportbonden hebben het IVA via de website behaald. Wie minstens zestien van de twintig voorgeschotelde multiple choice-vragen goed weet te beantwoorden, ontvangt per ommegaande zo’n certificaat om uit te printen. Net als het bestuur van de vereniging waar de geslaagde lid van is. Voor de verplichte registratie die volgens de regels van de Drank- en Horecawet in de kantine aanwezig moet zijn. Die… >> Lees verder . . . >>
Wilde bijtjes met plastic vleugels
Beetje verslaafd geraakt aan mijn 10-22 wide angle, vanaf de aanschaf nooit meer de standaard 18-55 op de Canon 550D gebruikt. Mooie zonnige namiddag in de tuin, met Gallo Pinto en een trappisten menutje: een Karmeliet, een Hoegaarden Grand Cru en een Omer van der Ghist. De zonnehoedjes tegen de schuur weer bomvol dikke stadshommels en wilde bijtjes. Toch maar eens de 18-55 er op gedraaid en de op de macro stand in de automaat wat bumblebees geschoten. Verrek, da’s ook best een leuke lens.
Anonieme meldlijn steeds populairder
DEN BOSCH – Vooral dankzij mensen die hun buik vol hebben van drugsdealers en ongure figuren in hun woonomgeving is het aantal meldingen bij ‘Meld Misdaad Anoniem’ flink toegenomen. Het totaal aantal meldingen is in de eerste zes maanden van 2012 met 17 procent gestegen ten opzichte van de eerste helft van 2011. De medewerkers van de anonieme meldlijn op 0800-7000 ontvingen van 1 januari tot 1 augustus 7404 maal ‘waardevolle meldingen’, tegen 6327 in de eerste helft van vorig jaar. Een op drie telefoontjes wordt een officiële melding. Een groot gedeelte van de meldingen betreft gevallen die veel publieke… >> Lees verder . . . >>
Een luchtkameel, zwaar en zwanger
Dag goed begonnen; onder de ochtendcapuccino in de tuin een hommel, bomvol beladen met pollen stuifmeel, van de verstikkingsdood gered. Was een vlug experiment, onder de koffie in de achtertuin, naast het Vlijtig Liesje. Gauw gauw de Canon pakken, geen tijd om de 10-22 groothoek er af te halen, gauw op de macro-stand, gauw afdrukken. Hij (of was het een zij?) kon nog maar amper vliegen van het gewicht, en besloot even uit te rusten op de rand van een van de bordjes aan de muur. Dat bleek een levensgevaarlijke escapade vanwege de resten rag die ene Sebastiaan daar achter… >> Lees verder . . . >>
Regenachtig Rondje Roemer
Het ziet er naar uit dat hij de komende maanden veel lange, drukke en doodvermoeiende dagen en nachten mee zal gaan maken. Het rondje dat Emile Roemer en Paul Jansen, zijn woordvoerder ruimtelijke ordening, milieu, wonen, energie, klimaat en water, dinsdag door West-Brabant maakten was vooral leerzaam en ontspannend. | Meer foto’s op: Google Photos | In de krant: roemer-cover-august.pdf | roemer-cover.pdf | roemer-links-august.pdf | roemer-links.pdf | roemer-rechts-august.pdf | roemer-rechts.pdf |
Bakkie koffie zonder gedonder
Mijn dagen beginnen met een echte cappa, een sterke, uit een espresso apparaat. Alleen: we hebben er in twaalf jaar vijf of zes verloren door de kalk in het Bredase kraanwater. Van de eerste weet ik het merk niet meer, maar daarna zijn er vier goedkope DeLonghi’s kapot gegaan en een dure Krups. Omdat we tussendoor ten onrechte vermoedden dat een dure beter zou kunnen zijn. Die Krups die nieuw iets van negenhonderd euro gekost zal hebben – we kregen hem cadeau van iemand die hem cadeau gekregen had maar geen espresso lustte – ging net zo snel naar de… >> Lees verder . . . >>