‘Op Café’ was de serie waarin in BN De Stem waarvoor ik tussen juni 2011 en april 2013 iedere donderdag om de veertien dagen de tekst en de foto’s produceerde. De serie verscheen in de donderdagse Uitgids, en in de komkommertijd in De Zomerkrant. Vijfendertig mooie café’s in West Brabant, van de eerste, Herberg Het Klösterke in Den Hout, onder de kop ‘Een Duvel in een Nonnenklooster’ tot en met de laatste, Café De Paardenstal in Oudenbosch, onder de kop ‘Varken aan het spit in de Paardenstal’. Het was een verrekte leuke serie om te maken. Meestal liep ik er… >> Lees verder . . . >>

Er hangt een pracht van een klassiek paardenhoofdstel aan de muur in Café De Paardenstal in Oudenbosch. Van de kinderen gekregen bij de heropening in 2006. Voor de historie: het café had ook nog steeds De Paardestal volgens de oude spelling kunnen heten. Want Kees en Liesbeth Geldof-Pijnen kwamen er pas na de doop van hun café achter dat De Paardenstal in een grijs verleden met dezelfde naam getooid was, zij het met één letter minder.De Varkensstal had overigens ook gekund, want Kees staat al 35 jaar in het holst van de nacht op om bij boeren en mesterijen in… >> Lees verder . . . >>

Café Den Bud ligt precies 600 meter diep in België, vanaf de grenspaal bij Café Moskes, waar de grens dwars doorheen getrokken is. De meeste klanten komen uit Nederland. Toer- en racefietsers, stappers, wandelaars, weekendtoeristen.Het zou kunnen – het blijven tenslotte Hollanders – dat een deel van de Nederlanders in Meersel-Dreef vanwege de prijs een pint gaat pakken. Want voor € 1,25 worden ze in Nederland nergens meer getapt, en zo dicht bij de grens in België ook niet.Tot de zomer van 2011 was Bud Eekels de laatste Mohikaan onder de Belgische kasteleins met een pint voor een Europiek. Tot… >> Lees verder . . . >>

Cafe De Duizend Pullen overtreft zijn eigen naam. Niemand die weet hoeveel er precies aan de muren en de plafonds hangen, maar het zouden er zo om en nabij de 1200 plus moeten zijn. Min twee, die aan diggelen gingen toen de kettingen van de luifel een paar jaar geleden bezweken onder het gewicht van de daarop geparkeerde mega-pullen. Wonder boven wonder zonder gewonden, want de kroegbaas zat net met een paar gasten te keuvelen aan de kop van de bar toen de hele handel met een lawaai als een oordeel naar beneden kwam. De luifel zelf, ooit getimmerd door… >> Lees verder . . . >>

Een stap over de drempel brengt je pardoes een jaar of veertig terug in de tijd. In een café zoals er in de jaren zestig en zeventig zo veel waren, maar die jammer genoeg bijna allemaal verdwenen zijn. Vernageld door de moderniseringsdrift van nieuwe kroegbazen, gedwongen door brandweer- of brouwerij, overgeschilderd in de waan van de dag. Hier niet. Een krakende houten vloer, een piepend podium. De boel donkerbruin doorrookt, de muren en de plafonds behangen en betimmerd met allerhande antiquiteiten. Spreuken, foto’s van overleden klanten, platenhoezen en affiches. Minstens duizend cd’s in een hoek achter de toog, aan het… >> Lees verder . . . >>

Vraag de boeren en boomkwekers tussen Rijsbergen en Zundert niet naar Café Buitenlust. Maar vraag naar Jan van Keeje en iedereen weet waar het is: aan de kruising Huisakker-, Nelleveld- en Tiggelsestraat. Café Buitenlust is het hoofdkwartier en het zenuwcentrum van het buurtschap Achter-Tiggelt. Centraal gelegen tussen twee dorpen waar ze alles van aanpakken en organiseren weten. Serie zoals in de krant Zo ongeveer in het oog van een storm aan activiteiten. Want het zal niet meevallen om een Rijsbergenaar of een Zundertnaar te vinden die in zijn vrije tijd – of ook in die van de baas – niet… >> Lees verder . . . >>

Je moet er minstens vijftiger voor zijn, maar dan denk je ook meteen aan Dorus als het over ‘De Harmonie’ gaat. De droefgeestige komiek die De Harmonie van Krommenie onvergetelijk bezong in de ‘De Harmonie gaat nooit verloren’.‘De Harmonie’ is ook een van de onsterfelijke café-namen in Nederland. Er zijn er tientallen, van Hippolytushoef tot Maastricht. Vaak vlak bij een kerk, vaak thuishonk van het gelijknamige fanfare of het zangkoor. Zo ook in Terheijden, waar Café De Harmonie nooit verloren zal gaan zolang het dorp bestaat. De Harmonie, pal tegenover tegenover de gotische kruiskerk Sint-Antonius Abt, is tegenwoordig ook weer… >> Lees verder . . . >>

Of dit de laatste Op Café is weet nog niemand, maar bij ‘t Tapperijke in Hoeven gaan ze er van uit dat het vergaan van de aarde morgen niet voor middernacht op de Maya kalender staat. Als dat klopt hebben de paar honderd lolbroeken die Kees en Anja Broos in de grote zaal verwachten nog een mooie avond. ‘Als het niet klopt is er ook niks aan de hand,’ lacht Kees. Het motto van het feest met DJ Jeroen van Disco4You staat op het affiche pontificaal over een logo van de Maya’s, een ontploffende aarde op de achtergond: ‘Als we… >> Lees verder . . . >>

Op een jubileumborrel in een knus cafeetje in de Bredase wijk Zandberg beland. Zoals het hoort wordt het budget overschreden en loopt de receptie uit. Daardoor belanden de die-hards in een scène die doet denken aan de onvervalste saloon in de spaghettiwesterns van Sergio Leone. Aan de stamtafel zes gasten die allemaal een zwart pistool op het hoofd van een ander gericht houden. Komt daar ook nog dominee Frans Rookmaaker als een volleerd standwerker in het Wilde Westen zijn Boom Boom Ballon demonstreren Die demo eindigt onvermijdelijk zoals bedoeld, tot hilariteit van de aanwezigen: een barstende ballon. De dominee, wiens… >> Lees verder . . . >>

‘t Strooienhuis, tussen Etten-Leur en Hoeven, valt op door het enorme parkeerterrein. Soms komt je er langs op de heenweg richting Oudenbosch en is het bomvol. Passeer je een paar uur later op de terugweg, is het uitgestorven. Andersom kan ook. Soms in de morgenuren geen levende ziel te bekennen, puilt de parking in de middaguren uit. Iedere derde zondag van de maand strijkt er pruttelend historisch erfgoed neer aan de Hoevenseweg. Dan is de lap asfalt gereserveerd voor de leden van Oldtimer Vereniging Brabant. De parking is er een zoals klassieke lokaliteiten aan een doorgaande baan er vroeger allemaal… >> Lees verder . . . >>

Den Witte Hemel in Geertruidenberg is gevestigd in een pand, waarin de afgelopen vijfhonderd jaar heel veel gebeurd en veranderd is. Zo veel dat met een chronologisch opsomming van eigenaren en uitbaters hier met gemak twee hele pagina’s gevuld kunnen worden. Gesticht als herberg, later brouwerij, hoedenfabriek en statig woonhuis. Vanaf begin jaren negentig van de vorige eeuw weer zoals het vijf eeuwen geleden begon: een herberg, waar bier gedronken wordt. Misschien is er in Holland geen café, geen pand, dat zoveel namen gehad heeft als De Witte Hemel. Vanaf 1526: Inde Croone, de Vergulde Croon, Inde Sterre, Ide Vergulde… >> Lees verder . . . >>

Wie ‘oudste café’ aan Google vraagt, ziet dat er tientallen de titel claimen. Van Friesland tot Zeeland, van Noord Holland tot Limburg, in iedere provincie is minstens één kastelein te vinden die zeker weet achter de tap van het oudste café van Nederland te staan. Altijd goed voor dorstig makende discussies aan de stamtafel. Laten we het er hier intussen op houden dat herberg In Den Anker in ieder geval een van de oudste twee in deze serie is. Een jaar geleden waren we bij Oud Brabant in Oosterhout, waar volgens een gegraveerd muuranker in 1680 getapt werd. De boerderij… >> Lees verder . . . >>

Er zijn maar zat Gouden Leeuwen in het land. In een top-tien van namen, waarin Hof van Holland ook hoog zou eindigen, met Hoekskes, Centrums, Trefpunten, en Witte, Gouden, Zilveren en Zwarte Zwanen. De Leeuwen zijn vrijwel altijd verguld, al heb je hier en daar een Oude of Ouwe Leeuw en in Belgie honderden Vlaamse Leeuwen. Goed, we zijn in De Gouden Leeuw in Nispen, een kilometer ten noorden van de grenspaal bij Essen. Recht tegenover de Maria Hemelvaartkerk, schuin tegenover Café Tivoli. Past zo te zien ook prima in Op Café, maar we kunnen er maar een tegelijk doen.… >> Lees verder . . . >>

Het monumentale pand van herberg De Koppelpaarden was decennia lang een blikvanger in Raamsdonk. Anno 2012 is het café onder de nieuwe naam Het Vermaak het bruisende middelpunt van het dorp. We hebben in deze serie cafés bezocht waarin de tap generaties lang van vader op zoon is doorgegeven. Of waar biljart, ballen en krukken via aangetrouwd spul, of via neven en nichten langs omwegen toch in de familie is gebleven. We hebben ook cafés bezocht waar op enig moment een eind kwam aan een horecadynastie. Waar de boel verkocht, gerenoveerd en weer geopend is door een nieuwe kroegbaas of… >> Lees verder . . . >>

Café Voorwaarts is op een gedenkwaardige manier in de serie Op Café beland. Bij puur toeval. Omdat een boze boer op de grens van West-Brabant en Zeeland de voortuin omgeploegd had van van een door hem verhuurd boerderijke. Luidruchtige escalatie van een net zo alledaags als triest conflict. Dat met acute voorrang door de Rijdende Rechter behandeld zou moeten worden, maar daar gaat het hier niet om. Punt is dat uw verslaggever de boerderij in het uitgestrekte buitengebied van Vosmeer niet vinden kon en de dienstdoende postbode ook geen flauw idee had waar hij wezen moest. Een gouden tip had… >> Lees verder . . . >>

Pessimisten dachten dat het was gedaan met De Coop in Sprundel. Maar die hadden buiten waard Ronnnie Gommers gerekend. Formeel het jongste stel en het jongste café in Op Café: De Coop in Sprundel. Ronnie Gommers en Marloes Koenen zijn nog geen dertig en krap een maand open, maar ze bliezen een van de oudste cafés nieuw leven in. De loop zit er weer in, al betekent dat ook een klein, maar duivels dilemma voor kastelein Ronnie Gommers. Geboren en getogen in Sprundel, gepokt en gemazeld als spits van SV Sprundel, tot aan zijn knieën in alles waar Sprundel voor… >> Lees verder . . . >>