De overtreffende trap van bizar. Een eeneiige tweeling die een zelfmoordpact sluit, om elkaar vervolgens in het voorhoofd te schieten. De een dood, de ander niet. Waarop de politie er bijna een week over doet om uit te vinden wie dood is en wie leeft: Candice of Kristin? Volgens verbijsterde getuigen liepen ze ontspannen een schietbaan bij Denver op, keurig gekapt en opgemaakt. Daar gingen ze zonder verder ceremonieel tegenover elkaar staan, richtten ieder een pistool op het voorhoofd van de ander en haalden de trekkers over. De overlevende – Candice? Kristine? – is woedend dat ze nog leeft. Deed… >> Lees verder . . . >>

Toeval voert me naar de open dag in de Bredase Koepel via de Kloosterlaan, waar ik van 1984 tot 1991 woonde. Pal tegenover de huidige vrouwenafdeling in het voormalige Huis van Bewaring. Waaruit eerder dit jaar een doortastende magere meid op een klassieke manier haar vrijheid veroverde: via een door haarzelf gegraven tunnel. Ik woonde boven het pakhuis van kaasboer Jac Hennekam. Mijn kot rook naar kaas. Jong, belegen, oud. Zelf vond ik dat lekker, maar sommigen wendden zich walgend van me af als ik Café De Beyerd binnenkwam. De kaaslucht kwam uit mijn kleren, mijn haren, mijn tenen, mijn… >> Lees verder . . . >>

Elf miljoen is een hoop geld, maar als ik het zou verdelen over alle inwoners van Breda, is het niet meer dan ruim zes tientjes per inwoner. Onsterfelijk populair zou ik me daar niet mee maken denk ik, dus het zou wellicht beter zijn zo’n bom duiten over vrienden en familie te verspreiden. Helaas is het mijn probleem niet, maar een bejaard echtpaar uit Canada hoefde er niet lang over na te denken. Allen en Violet Large wonnen drie dagen geleden 11,1 miljoen dollar in de Canadese staatslotto. Het geld stond maar amper op de rekening of Allen en Violet… >> Lees verder . . . >>

Ik zat niet lang genoeg in de auto, dus het hele pleidooi heb ik niet kunnen volgen. Om er nou op de parkeerplaats bij de krant nog een kwartier voor in de auto te blijven zitten, ging me te ver. Voor je het weet, komt er een EHBO’er naar buiten rennen omdat ze denken dat je door een acute burn-out bevangen bent, of uit het dashboard zit te zuipen. Op Radio 1 pleitte een slijter voor een vaste alcoholprijs. Dat zou niet alleen de slijters een hoop geneuk schelen, maar wij zouden nooit meer reclamefolders uit hoeven vlooien op de… >> Lees verder . . . >>

In Memoriam: Big Jim Altijd gedacht dat het typisch iets voor Duitsers en Belgen was: volwassenen die voor cowboy of indiaan spelen. Nu we hier ook zoiets hebben ben ik benieuwd hoe het er aan toe zal gaan bij het NK Dutch Rodeo in Eersel. Vooral het onderdeel koeiendrijven spreekt me aan. Cattlepenning noemen ze het. Zelf koester ik een paar fantastische herinneringen aan veedrijven, in Queensland. In de kraal kreeg ik les van de oude Tom Leahy. Hoe met een paardeleren zweep een tamelijk opgefokte stier via de kooi op de truck naar het slachthuis te dirigeren. Op mijn… >> Lees verder . . . >>

Als ik op het venstertje van de vaste lijn thuis nummer geblokkeerd zie staan, dan pak ik hem nooit op. Tien tegen één weer zo’n verdomde verkoper. Heb je net je mond vol of begint net het journaal, krijg je zo’n zeurpiet aan de lijn. Link: We gaan niet voor het verhaal Wie me lief heeft, weet me te vinden op mijn mobiel, waar ik hetzelfde protocol hanteer. Nummer niet zichtbaar? Wordt niet opgenomen. Gelukkig was ik vorige week niet thuis toen mijn gade de telefoon wél beantwoordde en een mevrouw vroeg of we graag naar de Europese galapremière van… >> Lees verder . . . >>

Het leek me het mooiste baantje ter wereld, al was het maar omdat je de enige zou zijn en je derhalve met collega’s niets te schaften zou hebben. De VN zouden astrofysica Mazlan Othman gevraagd hebben om namens de wereld ambassadeur buitenaardse wezens te worden. Dat voor het geval aliens zich aan de rand van onze dampkring zouden melden. Ik moest meteen aan ET, Men in Black en War of The Worlds denken. Maar Mazlan Othman? Gerenommeerd wetenschapper, voor wie een Nobelprijs in het verschiet ligt, een leven lang gestudeerd op natuurkunde en sterren. Directrice van het in Wenen gevestigde… >> Lees verder . . . >>

Sticks and stones may break my bones, but names will never hurt them. Geert Wilders had er zijn toespraak in New York mee kunnen beginnen, maar dat heeft hij niet gedaan. Botten kunnen kapot geslagen worden met knuppels en stenen, maar schelden doet geen pijn. Verbaal geweld zegt meer over de afzender dan de ontvanger, denk ik altijd maar. Wilders heeft er kennelijk geen moeite mee. Althans, zolang hij zelf het woord voert. Soms kan ik me overigens wel vinden in wat de leider van de PVV zegt of denkt, maar daar gaat het hier niet om. Ook niet om… >> Lees verder . . . >>

De politie is je beste vriend, maar je moet er niet te veel van verwachten. Aldus korpschef Frans Heeres. Op dezelfde dag dat diens hartenkreet werd gepubliceerd in het politieblad Alert, liet een van zijn collega’s een andere luchtballon op. Als het aan Jan Stikvoort van de regio Hollands Midden ligt, mag de belastingdienst voortaan de snelheid controleren. Heeres zou liever zien dat iets anders dan Hermandad zich bezighoudt met het oprollen van hennepkwekerijen, kalmeren van loslopende psychoten en inventariseren van gevonden voorwerpen. Bij die laatste overweging kan ik me nog iets voorstellen, maar bij de eerste twee haak ik… >> Lees verder . . . >>

Voetbalscheidsrechters van Nederland: wees gewaarschuwd. Trek dit weekeinde onder het broekje een paar panty’s aan, bescherm uw kroonjuwelen met een stevige riem, of desnoods een tok en een paar jarretelles. Paul de Leeuw, de meligste lolbroek van de (nog) niet-commerciële omroepen, heeft een prijs op uw edele delen en blanke billen gezet. De man van de dramatisch dalende kijkcijfers. In Engeland noemen ze zo iemand een has been. Soms zap ik er per ongeluk langs, maar ik blijft nooit langer hangen dan tien seconden. Ik kan niet goed tegen figuren die er groot genoegen in scheppen om anderen in de… >> Lees verder . . . >>

Weekeind wezen fietsen in Drenthe. Verkocht, want pijn in de kaken van het Hoi! zeggen. Het kan ook Oi zijn, omdat we het dialect wellicht niet helemaal goed verstonden. Hoe dan ook: als zij Oi of Hoi! riepen en wij Hoi! terugriepen, keken ze niet raar en deden ze het gewoon nog een keer. Maakt niet uit hoe, waar of wanneer. Of je daar ergens aankomt, of weggaat, iemand tegenkomt, inhaalt, of ingehaald wordt, het is luidkeels Hoi! Het ontbreken van het Hoi! is een van de dingen waar ik me hier in het westen van Brabant altijd over verbaas:… >> Lees verder . . . >>

Af en toe is spam best leuk. Zo kreeg ik deze week een mailtje waarin alle voordelen van bier op een rijtje waren gezet. Of ze wetenschappelijk bewezen zijn, weet ik niet, maar ik werd er verrekte vrolijk van. Link: Lokjongeren nu ook barkeepers laten testen? Bier is volgens het manifest goed tegen hartinfarcten en beroertes, goed voor je bloeddruk, kan diabetes verhinderen, verbetert je geheugen, is goed voor de botten, levensverlengend. Bier stopt diarree, stress, nier-en galstenen, slaapstoornissen en kanker. Je krijgt er een schone huid van, wordt niet gauw verkouden, het is goed voor zwangere vrouwen, bevordert de… >> Lees verder . . . >>

Gezien het niveau in de Bredase raad, waar men elkaar al vergaderend op Twitter voor roddelaar en relnicht uitmaakt was ik geneigd om Guusje ter Horst gelijk te geven. Ze heeft zich als minister van Binnenlandse Zaken doodgeërgerd aan haar collega’s. Die zaten er tijdens de kabinetsvergaderingen vrolijk te twitteren, mailen, smsíen, internetten, of gewoon met hun gadgets te spelen. Als het aan ter Horst ligt, inmiddels ex-minister, moeten de mobieltjes, de iPhones en iPads, de Nokiaís en de Blackberries voortaan bij de bodes ingeleverd worden. Maar omdat ik aanneem dat het niveauverschil van het getwitter tijdens een vergadering op… >> Lees verder . . . >>

Raymond Domenech kende de sterrenbeelden van zijn selectie beter dan hun voornamen. De Franse bondscoach had een voorkeur voor leeuwen in de verdediging en schorpioenen in de aanval. Het resultaat kennen we. Niemand die de flagrante flauwekul tegen durft te spreken, zolang alles goed gaat. Of het nou om het voorspellen van stijgende beurskoersen dan wel het winnen van voetbalwedstrijden gaat. Hoe spannender het wordt, hoe gekker. Een volwassen collega draagt al vier weken een ongewassen oranje onderbroek, her en der rukken stoppelbaarden op. Stijf van de zenuwen zitten ze naar die aandoenlijke octopus te kijken. Hun spierwitte gelaat kleurt… >> Lees verder . . . >>

Geen idee wat die Brazilianen vandaag aan het doen zijn, maar veel zal er niet gelachen worden. Meer medelijden heb ik met die arme Noord-Koreanen die nu in de kolenmijnen tewerkgesteld zijn. Als dat nieuws tenminste klopt, want de bron is niet de meest betrouwbare. Het is de voormalige bondscoach Moon Ki-Nam, die in 2004 van Noord naar Zuid wist te ontkomen. Hij heeft een Zuid-Koreaans persbureau verteld dat de spelers, die met 0-7 van Portugal verloren, nu diep onder de grond steenkool los zitten te bikken. Of het waar is? De perschef van de Noord-Koreaanse voetbalbond heeft tijdens diezelfde… >> Lees verder . . . >>