Van voetballen heb ik geen verstand, volgens vrienden die vinden dat ze van voetballen verstand hebben. Qua voetbalverstand ga ik mezelf daarom niet met Frank de Boer vergelijken, hooguit ben ik wat handiger met woorden. Kwestie van schoenmakers die beter bij hun leest blijven. Voetballers moeten vooral veel voetballen en niet veel zeggen. Sommigen beseffen dat en mijden de media als een koe het schrikdraad. Heel verstandig. Maar ja, in het contract van de trainer van de landskampioen staat ook iets over pr, dus moet Frank de Boer af en toe iets in een microfoon roepen. Daar zijn de De… >> Lees verder . . . >>
Vlaggen
Bij rode vlaggen denk ik aan links. Bij groen toch aan het midden, bij geel en blauw aan liberaal of rechts. Paars zien we na de verkiezingen vanzelf weer opduiken, als er misschien iets tussen VVD en SP gemengd en gebakken moet worden. Zwart en bruin zijn sinds 1945 in de politiek taboe, met dank aan de Italiaanse en Duitse nationaalsocialisten. Jammer, want met zwart zouden mooie minimalistische ontwerpen en fantastische vlaggen gemaakt kunnen worden. Je kunt van Geert Wilders en de PVV denken wat je wil, het logo is een toppertje, die simpel gestileerde rood wit blauwe meeuw. Een… >> Lees verder . . . >>
De Kale Poes
Die gele kaart kreeg-ie meteen, maar waar blijft de megaboete voor Mario Balotelli? Die ouwe knarren van de UEFA hebben nu nog niet in de gaten dat het uittrekken van zijn shirt onverbloemde reclame was voor dat blauwe plakband op zijn rug. Ik vermoed dat die drie repen tape hem een slordig miljoen opgeleverd hebben van de fabrikant van dat spul. Zodat nog meer goedgelovige en minder getalenteerde sporters dat plakband op hun spieren plakken en denken dat ze er harder door gaan lopen. Moderne kwakzalverij, net zoals de compressieshirts en -kousen, magnetische armbanden en tattoos. Misschien zie ik nog… >> Lees verder . . . >>
De laatste keer, ik kom nooit weer
Jaap Goedèl in 1974. Foto Johan van Gurp, Dagblad De Stem, Stadsarchief Breda. In verschillende Bredase cafés was het in de jaren zeventig het sein voor de laatste kans om er nog eentje te bestellen. Als de barkeeper de naald van de platenspeler voorzichtig in de groef voor het laatste nummer van de lp ‘Vrijdag de 13e’ van Jaap Goedèl liet zakken. Maandag stond de tekst van het refrein boven zijn overlijdensadvertentie: ‘Dit was de laatste keer, het hoeft niet meer, nee, ik kom nooit weer, dit was de laatste keer.’ Bavelaar Goedèl vormde begin jaren zestig met Dimitri van… >> Lees verder . . . >>
Waar is Berry?
Twee avonden heb ik afgelopen week vanuit een soort beroepsdeformatie van het eerste naar het tweede naar het derde voetbalprogramma zitten zappen. Ieder zijn hobby, maar ik heb alweer helemaal genoeg van dat oeverloze geouwehoer. Wedstrijden wil ik nog wel zien, maar voor dat gemauw pas ik. Mijn pratende collega’s – die irritante zeurpiet Maalderink voorop – zijn erg, de spelers de overtreffende trap van onecht en gemaakt. Als er een aan het woord komt, krijg ik jeuk, kromme tenen en een ziekmakende heimwee naar Berry van Aerle. Waren ze, net als Berry, allemaal maar honderd procent zichzelf, in plaats… >> Lees verder . . . >>
Dorst en drank
Tuc McGraw Zou Van Haersma Buma een zoon van 17 hebben die net voor het eerst comagezopen heeft? Vorige week mocht je wat hem betreft op je zestiende verjaardag een pint achterover slaan en nu moet zo’n dorstige puber volgens hem ineens twee jaar langer aan de cola.Een mens hoeft niet te veel te drinken om duizelig te worden van het gedraai van het CDA. Waar bemoeien ze zich trouwens mee? De overheid moet belastingen innen, met ons geld zorgen dat de boel blijft draaien en verder niet al te veel aandacht besteden aan ons doen en laten. Laat ouders… >> Lees verder . . . >>
Een blinde, kale albino-mol
Host Anna Richardson van The Sex Education Show Bijna twintig jaar achter elkaar ben ik veertien dagen achtereen in Wimbledon geweest. Deze buitenwijk is niet typisch Londen en Londen is bepaald niet Groot-Brittannië in het klein. Toch meen ik dat ik de doorsnee Brit redelijk heb leren kennen. Hij beschikt over een bovengemiddelde dosis humor en zelfspot, maar over sommige dingen spreekt hij nooit. Over seks, bijvoorbeeld. Weliswaar prijkten er iedere dag op pagina 3 van iedere tabloid een paar formidabele blote borsten, maar seks als gespreksonderwerp was een taboe in de jaren tachtig. Toen ik donderdagavond met de zapper… >> Lees verder . . . >>
Bejaarde boeven
Ik wou dat ik er geen fluit mee te maken had, zodat ik er hard om zou kunnen lachen. Dat mag helaas niet zo zijn, want ik begin langzaam maar onvermijdelijk bij dezelfde groep te horen. Die van de bejaarde medemens. Gods wil, ijs en weder dienende valt daar niets aan te doen. Net zomin als aan de de antwoorden op de vragen of en wanneer er straks bij de pensioenpot of de AOW nog wat te halen valt. Maar of ik nou straks naar de voedselbank moet of met een 65-pluspasje naar een traiteur, tot voor kort verkeerde ik… >> Lees verder . . . >>
Social Media Stress?
Professor Sickbock (rechts) Verstand komt met de jaren. Het antwoord op de vraag of die stelling mij past, laat ik graag aan u over. Aan ouder en strammer worden ontkom ik niet, maar cynischer of bedroefder zou ik mezelf niet willen noemen. Wel iedere dag nóg iets sceptischer. Zeker als het om al dan niet wetenschappelijke onderzoeken gaat. De bombarie waarmee ze worden gepubliceerd, het gegoochel met cijfers en statistieken, de dwingende waan van de dag.Afgelopen week was het weer raak. Het NOS Journaal opende ermee, de talkshows en alle kranten – wij ook – er rap achteraan: het rapport… >> Lees verder . . . >>
Vandaag weet ik beter
Geen idee wat ik straks ga stemmen. Omdat ik met de kennis van vandaag, na het gedraai van gisteren, niet weet wat ze morgen gaan beweren. Bij de PvdA veranderen ze binnen 24 uur van mening over een en hetzelfde onderwerp, zoals de verkiezingsdatum. Of pruilt Diederik eerst dat ie niet uitgenodigd was, om een dag later op te scheppen dat ie zelf niet wilde. VVD, GroenLinks, SP, D66? Iedereen zit zijn knopen te tellen en te kijken of ze kleuren bij het campagnepak. Bij het CDA doen ze nu unaniem of ze allemaal altijd al tégen samenwerking met de… >> Lees verder . . . >>
Mijn beetje foute oudoom
<p> Ik ben niet joods en in de Tweede Wereldoorlog zijn geen familieleden afgevoerd of omgekomen. Was dat het geval geweest dan had ik wellicht een uitgesproken mening over de heibel rondom Auke Siebe Dirk en zijn gedicht over zijn foute oudoom Dirk Siebe.Volgens de nabestaanden is het uit den boze om tijdens de herdenking van de slachtoffers van de Duitsers iemand te herdenken die daar medeverantwoordelijk voor was. De bezwaren begrijp ik, en dat men daar niet overheen wil stappen, daar kan ik me ook iets bij voorstellen. Net zoals bij de duivelse dilemma’s in een verscheurde familie, met… >> Lees verder . . . >>
Statler én Waldorf? Ik?
Aan de gelijkenis kan het niet liggen. Oordeel zelf aan de hand van het nieuwe statieportret in de krant, dat me door de hoffotograaf van de redactie door de strot geperst is. Waarom? Gewoon, omdat het volgens de beeldmaffia hoog tijd was om weer eens iets te veranderen. Goed, deze foto of de vorige; mij is het een volslagen raadsel waarom ik door mijn omgeving regelmatig met Statler én Waldorf vergeleken word. Zelf zie ik geen enkele overeenkomst met Statler dan wel Waldorf. U weet wel, dat bejaarde duo dat in de Muppet Show vanaf het balkon alle aanwezigen luidkeels… >> Lees verder . . . >>
Het Griekenland van West-Europa?
De ferry naar Isla de Ometepe in het Lago Nicaragua. Zonder koketteren kan ik iedereen aanbevelen ieder jaar een maand of twee naar een of meer straatarme landen te gaan. De blik wordt verruimd, bescheidenheid, dankbaarheid en relativeringsvermogen groeien. Waarna je bij terugkeer de eerste weken verbijsterd hoort waar men zich hier boos en druk over maakt. Over mobieltjes en internet die het een paar dagen niet doen, bijvoorbeeld.Leuk om te horen hoe men in Latijns-Amerika tegen Nederland aankijkt. Waar ze in Nicaragua en Panama lachend een duim opsteken omdat Holanda de Cupa del Mundo de Baseball gewonnen heeft. In… >> Lees verder . . . >>
Bloedwijn
Iedere dag ouder en verstandiger verbaas ik me vaak ook hoe mijn bovenkamer door iets hogers geregeld lijkt te zijn. Alsof een soort van grappenmakende God touwtjes aan elkaar knoopt of uit pure baldadigheid knetterende kortsluitingen veroorzaakt. Sta ik bij de cosmetica knaller in de rij aan de kassa om paracetamol en flossdraad af te rekenen. Vraagt het Indische vrouwtje voor me of ze ‘Zuster Bloedwijn’ hebben. De cassiere, vriendelijk, twintig of zo, weet van niks. Associaties vechten om voorrang. Het komt niet in me op te hulp te schieten, in beslag genomen door mooie herinneringen. Over zich vervelende huisvrouwen… >> Lees verder . . . >>
Mijn Facebook verjaardag
Nog nooit zoveel felicitaties gekregen op mijn verjaardag. De hoeveelste? Ik wed dat de meeste vrienden en vreemden die me gisteren een nog langer en gelukkiger leven toegewenst hebben dan ik al had, dat niet eens weten. Hint: op mijn tiende verjaardag werden deze historische woorden gesproken: ‘Vraag niet wat uw land voor u kan doen, maar wat u voor uw land kan doen.’ Op naar internet, voor het antwoord. Daar kwamen alle felicitaties vandaan die de godganse dag op mijn iPhone en dwars door de verjaardagshits van Spotify tingelden tussen de Duvel, de worst en de gehaktballen in de… >> Lees verder . . . >>
Freshim
Vermoedelijk heb ik geen last van jeugdtrauma’s, maar tot je dood gaat weet je dat nooit zeker. Nou, vooruit, eentje dan: ik doe iedere dag een schone onderbroek aan. Omdat die dagelijkse slip er door mijn moeder in getimmerd is. Niet vanwege voor de hand liggende redenen zoals het voorkomen van platjes of gordelroos. Het woord remsporen heb ik haar nooit horen gebruiken, maar het had er alles mee te maken. Die schone onderbroek was van jongs af aan verplicht, omdat ik op een kwade dag wel eens in het ziekenhuis terecht zou kunnen komen. Vanwege een honkbal of een… >> Lees verder . . . >>
Da’s heul gin hoogwoater!
Ik heb iets met het Land van Maas en Waal. Apart hart van Nederland, apart volk. Tussen twee rivieren ingeklemd. Een van de mooiste fietsrondjes van Nederland, over de dijken en pontjes van Maas en Waal. Onsterfelijk bezongen door Boudewijn de Groot. Mooie mensen, gezegend met een droom van een dialect, een mengelmoes van Brabants en Gelders. Ze laten zich daar niet gek maken door een bietje woater. Hoe hoog het water er staat, het is wel eens hoger geweest. Ooit had ik er helemaal niks mee, omdat ik er nooit geweest was. Dat veranderde door de roots van mijn… >> Lees verder . . . >>
Op Samoa
Op Samoa en Tokelau was het gisteren een gedenkwaardige dag: in één seconde zijn ze daar van 29 naar 31 december gestapt. Samoa ligt midden in de Stille Oceaan, op het kruispunt van de evenaar en de internationale datumgrens. Apia was altijd de laatste stad in de wereld die van de vorige naar de volgende dag overstapte. Na de sprong van gisteren over de datumgrens is het voortaan de eerste plek waar vuurwerk afgestoken wordt. Vanwege de zaken met Australië en Nieuw-Zeeland is het wel zo handig als contracten en betalingsbewijzen door beide partijen op een en dezelfde dag afgesloten… >> Lees verder . . . >>
Kannibalisme
Lang gedacht dat we op televisie qua gekkigheid onderhand alles gehad hebben wat er maar te verzinnen is. Mis. Kannibalisme ontbrak nog. Die film over die Argentijnse rugbyers telt niet mee. In 1972 hoog in de Andes neergestort en pas na twee maanden gevonden. De overlevenden bleken zichzelf gered te hebben door de overledenen gedeeltelijk op te eten. Verder zijn in teken- en horrorfilms ongetwijfeld mensen in kookpotten gegaard, maar veel meer schiet me niet te binnen. Met dank aan een kijkcijfergeile omroep, een paar publiciteitsgeile presentatoren en een advocaat die overal te pas en te onpas in beeld komt,… >> Lees verder . . . >>
Walvisjagers
Het wordt weer een spannend walvisjachtseizoen. Op naar de bookmakers: wie komt er over drie maanden als winnaar uit de strijd? De Japanse walvisserij of Sea Shepherd? In het jaarlijkse conflict tussen de walvisjagers en de beschermers kies ik geen kant. Walvissen zijn prachtige dieren, maar dat zijn koeien ook. Zolang we ze laten leven, worden ze vertroeteld en vetgemest, of leeggemolken voordat ze geslacht worden. Daarna maken we van de huid bankstellen en kekke schoenen, van de botten lijm, van de darmen vioolsnaren en van de rest honderden andere producten. Waarom zou ik meer empathie moeten hebben voor walvissen… >> Lees verder . . . >>