Krijnen.Com Krijnen.Com

Geluk en walging

Meerdere malen per week krijg ik het gevoel dat Diederik Stapel op proef weer een onderzoek gegund is door een universiteit of overheidsinstantie. Eergisteren pakte Trouw uit met de resultaten van een door de christelijk krant betaald vraag- en antwoordspelletje van de afdeling Kieskompas van de Amsterdamse Vrije Universiteit. Zoals dat tegenwoordig gaat: er wordt om te beginnen een tweet de wereld ingestuurd, terwijl er tegelijkertijd een mail uitgaat naar zo’n 1.200 adressen op een perslijst. Facebook volgt, de radio en televisie er achteraan, de volgende dag wordt alles nagekauwd in de kranten die er nog zijn. Dit weekend verschijnen… >> Lees verder . . . >>

Rondje kermis in Roosendaal

Altijd leuk, een rondje kermis fotograferen, ditmaal afgelopen zondag in Roosendaal. Krijg er alleen een bijkans onbedwingbare neiging van om toch maar een Canon 70-200 F/2.8 L IS II USM te gaan kopen. Jammer dat vrijwel alle kermisklanten ziende blind en horende doof waren voor de juweeltjes van orgels die er stonden in het kader van een draaiorgeldag. Foto’s op Facebook: Google/QBDPkQ En op Google Photos : Google/3e402i Prachtige pierementjes die wat lastig te fotograferen zijn omdat ze alleen maar een fotogeniek smoel hebben. De zijkanten en de achterkant is niks. En de meeste staan onder een uitgeslagen zijwand van… >> Lees verder . . . >>

Voor de zoveelste keer op 80000

Maar weinig gereden met Dorus dit jaar; van 77777 kilometer op 1 februari tot 800000 km vandaag, 9 september. Verschillende oorzaken: om te beginnen dat nogal natte voorjaar, dat we door die prachtige zomer weer vergeten zijn. Maar door dat mooie weer heb ik zowat de hele zomer op en neer gefietst naar Etten-Leur en al die kampeerweekeinden in Domburg, Zoetermeer, Texel, Schijndel, Wanneperveen en Burgh Haamstede hebben we de Blauwe Bertha met de ster op de neus meegenomen omdat de fietsen mee moesten. Bovendien liep ie ook niet echt lekker, slecht in de lage toeren, en af en toe… >> Lees verder . . . >>

Brede Brabantse steun

Moet ik me nou als Brabander én als Bredanaar gefrustreerd en teleurgesteld voelen? Dacht het niet. Als was het maar omdat ik u hier als eens heb laten weten wat ik van de gang van zaken vond. Ik vind mezelf geen zuurpruim – al zijn de meningen daarover nogal verdeeld – maar ik vond dat gedoetje regelmatig mateloos irritant. Niet het idee an sich, maar wel door de manier waarop een kongsi van baantjesjagers, bestuurders en cultuurproevers álle Brabanders iets door de strot probeerden te dringen waar niemand op zat te wachten. In hun eigen boeventaaltje zouden ze zeggen dat… >> Lees verder . . . >>

Lakmoesproef

Zou het onderhand geen tijd worden voor een lakmoesproef bij de internationale Roodharigendag? Ik wed dat er ik weet niet hoe veel grappenmakers rondlopen die door de mand vallen als een kapper met verstand van zaken het rode haar tot aan de wortel aan een grondige controle onderwerpt. Zodat de oplichters net als bij de veteranendagen ontmaskerd worden. Die paradeerden opgewekt mee met een zooi blikken medailles op de revers van een bij een dumpzaak aangeschaft uniform uit de Tweede Wereldoorlog. Geen idee of ze in de oorlog fout geweest zijn, of dat hen ten onrechte geen onderscheiding toegekend is.… >> Lees verder . . . >>

Ambrose Bierce

Door een paar ontspoorde mailwisselingen werd ik er de afgelopen week aan herinnerd dat humor, intelligentie, ironie en zelfspot onscheidbare grootheden zijn. Zonder een ruime portie van die drie ingrediënten bij de gesprekspartners aan tafel, aan de bar, op Facebook of in een mailwisseling is het spoor gauw bijster bij hen die iets missen. Nou maar hopen dat ze het voorgaande vatten, en zo niet, jammer. Begrijp me niet verkeerd: ik ben geen cynicus, ik vind dat echt jammer. Het is tamelijk frustrerend. In die momenten van frustratie viel ik vroeger altijd graag terug op mijn beduimelde en uiteindelijk uit… >> Lees verder . . . >>

Negerzoenen en Roma-tomaatjes

Ik ben opgegroeid met blanke, bruine en gele vla, jodenkoeken, moorkoppen, negerzoenen, zigeunersaus en zwarte pieten. Mag allemaal niet meer, volgens verschillende druktemakers aan weerszijden van het blanke, bruine, zwarte, linkse of rechtse, allochtone, autochtone of statenloze spectrum van landgenoten en medelanders. Wat mij betreft lopen ze allemaal naar de maan met hun gezeur. Straks mogen we bolussen niet meer Zeeuws, hopjes niet meer Haags, worstenbroodjes niet meer Brabants, friet niet meer Vlaams of Frans, vlaai niet meer Limburgs, worsten niet Berliner, Frankfurter of Saksisch en ei niet meer Russisch noemen. Fruit mag niet meer Turks heten, biefstuk niet meer… >> Lees verder . . . >>

Pastafarianisme

Geen conducteur die iets zegt over het kleine witte hondje dat met mijn gezicht de pasfoto op de achterkant van mijn OV chipkaart deelt. Geen idee of het mag, maar een digitale controleur heeft de foto goedgekeurd gaande het identificatieproces. De chip doet netjes zijn werk, wijlen het witte hondje reist altijd mee. Als mijn paspoort of rijbewijs ververst moet worden, ga ik een pasfoto aanbieden met een vergiet op mijn kanis. Lach niet, want dit is een serieuze zaak. Ik ben al sinds begin jaren negentig lid van de Skeptic Society, waar men graag discussieert over de vraag of… >> Lees verder . . . >>

Feng Shui

Soms valt het niet mee om inspiratie voor een column op te doen, en soms komt het onderwerp aanwaaien. Zoals vanavond, al hoop ik dat het de laatste keer is dat ik er iets over ga schrijven. We wonen alweer bijna 25 jaar in een oase van rust binnen de singels in het centrum van Breda. Aan de achterkant een paradijselijk stadstuintje bomvol bloemen, bijtjes, vlinders en vogels. Een half jaar geleden is de buurman om de hoek overleden. Een rustige en vriendelijke vrijgezel, waar we nooit last van hadden. In het huisje ernaast, grenzend aan onze keuken en slaapkamer,… >> Lees verder . . . >>

Mezelf als schilder, 45 jaar na dato

Verrassende bijvangst, toen we in Stadsarchief.Breda.nl in de adresboeken aan het zoeken waren op voorgaande bewoners van ons huisje in de Van Goorstraat. Keer mijn eigen naam ingetikt, en verroest, komt daar een schilderij, meer een affiche, tevoorschijn, waarbij ik als maker omschreven ben. De foto is op 25 mei 1968 op de Grote Markt gemaakt door wijlen Ben Speekenbrink, destijds getrouwd met de voormalige kunst-recensente van De Stem, Marian Mes. Natuurlijk kan ik me die dag wel herinneren, als is het maar om de eerste foto, waar ik net aan mijn kunstwerk begonnen ben. Zittend op mijn hurken heb… >> Lees verder . . . >>

Steeds meer

Steeds vaker moet ik tot mijn ongenoegen constateren dat de termen steeds vaker, steeds meer of steeds minder, steeds vaker worden gebruikt. Steeds wordt bijna nooit aan het begin van een leuk, opgewekt of vrolijk verhaal gehanteerd. Begint een verhaal met het woord steeds, dan kunt u het beter overslaan, want u wordt er niet vrolijk van. Terwijl de komkommertijd nog maar nauwelijks is begonnen, is steeds als openingswoord steeds garantie voor een flinke partij kommer en kwel in de volgende alinea’s. Wist u bijvoorbeeld, dat er steeds meer verkeerde ledematen worden geamputeerd? De schrijver van dat verhaal ontging het… >> Lees verder . . . >>

Zeker weten

Meestal hou ik me verre van discussies over de opwarming van de aarde en de mate van invloed die we daar op hebben. Omdat ik niet weet wat waar is. Omdat alleen het uitspreken van die twijfel aanleiding is tot oeverloze herhalingen van argumenten. Van voorstanders en tegenstanders. Profeten van windmolens en zonnepanelen aan de ene kant, hogepriesters van kernenergie, olie en schaliegas aan de andere kant. Niets mis met duurzaam doen en zuinig met energie omgaan, maar ik vraag me af of het verstandig is om ons over te leveren aan de grillen van de natuur. De wind waait… >> Lees verder . . . >>

Koop nooit een boot

De twee gelukkigste dagen in het leven van de eigenaar van een boot zijn de dag hij een boot koopt, en de dag dat hij hem verkoopt. Het is een oud gezegde dat in de alsmaar voortdurende crisis erg passend is. Overal liggen dezer dagen in havens, meren en rivieren duizenden barken, brikken, brigantijnen, jollen, sloepen, speedbootjes te beschimmelen, te rotten en uiteindelijk te zinken, omdat de baas het onderhoud niet meer kan ophoesten. Zelf doen? Wie een drijvend statussymbool heeft – of gehad heeft – weet dat onderhoud een zaak is die in een soort continudienst verricht dient te… >> Lees verder . . . >>

Een epidemie van angst

Vaccinantie weigeraars buiten de bijbelgordel Actueel: de mazelen in de vaderlandse bible belt. Nieuws, analyses, achtergronden en commentaar richten zich nu vooral op de connectie tussen het geloof en het weigeren van vaccinaties door ouders. Zoals bijvoorbeeld de column van mijn Facebook vriend en collega Rob Vunderink op zijn blog bij De Gelderlander. Dat de Nederlandse media zich voornamelijk daar op richten is niet zo vreemd. Voor zover mij bekend zijn er in hier niet of nauwelijks mensen te vinden die hun kinderen niet in laten enten omdat ze dat om andere redenen geen goed idee vinden. Maar ze zullen… >> Lees verder . . . >>

Printjunkies

Stakende postbodes of pakketbezorgers doen me denken aan stokers die staakten toen er elektrische treinen begonnen te rijden. Net als overbodig geworden aanstekers van gaslantaarns en met de komst van weefgetouwen werkloos geworden wevers. Zinloos, vooruitgang is nooit tegen te houden. Iedere bezorger heeft mijn medeleven, maar zijn vak is gedoemd. Brieven verdwijnen helemaak, pakjes gaat u straks zelf oppikken bij een ophaalpunt. Maar ja, ook in mijn vak, waar al zo veel veranderd is, is de praktijk een beetje weerbarstig. We hebben allemaal smartphones, iPads, laptops en desktops. Afbeeldingen, afspraken, beoordelingen, declaraties, grappen, mailtjes, ontslagen, uitnodigingen en video’s gaan… >> Lees verder . . . >>

Laat je rijden door de Google Prius, zonder chauffeur

Tijdens de aandeelhoudersvergadering van afgelopen donderdag probeerde Google de aandeelhouders er van te overtuigen dat er meer geïnvesteerd moet worden in Google Glass en zelfrijdende auto’s. Volgens ceo Eric Schmidt zullen over 100 jaar niet meer geloven dat auto’s in 2013 nog door mensen bestuurd werden. Schmidt liet deze video zien, waarin een Google Prius een blinde man naar Taco Bell brengt.

Prism

Knapen die voor kuisheid kozen, gingen vroeger naar het klooster. In de waan zich nooit meer zorgen te hoeven maken over maagdelijkheid of de verleiding van gevaarlijke geneugten. Dankzij het rapport van de commissie Deetman weten we dat een substantieel percentage tegen wil en dank tot schandknaap werd gezegend. Net als een gedeelte van de meisjes die als maagd voor het nonnenklooster kozen er geschonden en getraumatiseerd uit kwamen. Tegenwoordig deponeert de halve wereld z’n hele hebben en houden op DropBox, Facebook, Google, Twitter, SkyDrive, Yahoo, YouTube of duizenden andere krochten op ‘de cloud’. In de verwachting dat wat je… >> Lees verder . . . >>

Op naar de volgende 100.000

Daar gaat ie, voor de zoveelste keer. Toen ik hem in 1986 kocht stond er 46.000 kilometer op het tellertje. Ik heb het nu voor de vijfde keer door zien draaien, zodat ik er nu ruim 454.000 kilometer mee gekard heb. Dat boek over wat ik er allemaal in meegemaakt hebt, dat komt ooit.De voorgaande keren had ik geen camera bij, en mobieltjes met camera bestonden de laatste keer ook nog niet. Maar ja, we zullen nooit weten wat ie nu in totaal gereden heeft, want ik weet helemaal niks van de eerste 17 jaar van zijn leven, als witte… >> Lees verder . . . >>

Arme Fyra

Het resultaat van vorst onder de Fyra Wat ze ook uitspoken, ik krijg altijd een warm gevoel van Italianen. Charmante ritselaars en levenskunstenaars in een van de mooiste landen ter wereld. Je moet er alleen geen motoren, treinen of auto’s kopen als je voor betrouwbaar gaat. Voor mooi wel. De Fyra is een schoonheid, maar ja, dat zijn Ferrari’s, Ducati’s en Alfa Romeo’s ook. Wie een Ferrari kan betalen, maalt niet om het onderhoud, en kan desnoods een full-time monteur in dienst nemen. Die heb je dan ook hard nodig. Met die andere twee merken is het ook altijd wat.… >> Lees verder . . . >>

KPN stopt met blokkeren Ringcredible

Volgens een woordvoerder van Ringcredible is de populaire bel-app RingCredible nu volledig te gebruiken is over het KPN 3G/4G netwerk van KPN. Nadat Ringcredible in maart na publicaties in onder meer de Financiële Telegraaf en op de website en in het magazine van de Consumentenbond aan een stormachtige opmars begon werd de app door KPN geblokkeerd. Andere grote providers deden dat niet. Volgens de woordvoerder had KPN RingCredible tevens geblokkeerd op alle KPN WiFi hotspots in Nederland. Dus ook op Schiphol waar deze oplossing voor duur internationaal bellen juist veel wordt gebruikt. RingCredible kaartte de blokkade bij de ACM, de… >> Lees verder . . . >>