Vorige week kreeg ik een telefoontje van een Zeeuwse collega die mij met kennelijk genoegen meedeelde datie slecht nieuws voor me had. “Wat dan wel?” reageerde ik nogal kortaf, want ik word altijd een beetje kriegel van mensen die met omwegen op het door hen beoogde doel afgaan. Nou, eh, het gaat over De Stem op Internet”, aldus deze collega waarvan ik zeker dacht te weten dat het een digibeet was, iemand dus die van Internet niks weet of wil weten. “Jaaaaahh, roept u maar”, probeerde ik aan hem te ontlokken wat-ie zelf zeggen wilde. Bleek dat-ie daar in een… >> Lees verder . . . >>
Verslaafden en gokkers op Internet
D`r wordt me wat afgeleuterd over dat internet. Er gaat geen week voorbij of er staan minstens twee berichten in alle kranten van Nederland die absoluut nergens op slaan. Om de zoveel weken duikt er weer een verhaal op dat Ethel Portnoy waarschijnlijk best in een volgende editie van `Broodje Aap` op zou willen nemen, die bundel van onuitroeibare flauwekul, zo populair op verjaardagsfeestjes en uit de hand gelopen bruiloftspartijen. Zoals dat van die Zwitser die via Internet de verkrachter van zijn vrouw gevonden zou hebben, en van een Amerikaanse zelfmoordenaar in spé die dankzij Internet ergens in Nederland van… >> Lees verder . . . >>
Duurt eerlijk ècht het langst?
Zonder toppen geen dalen. Ik mag dan wel meerdere malen op het punt gestaan hebben die computer-met-alles-d’r-op-en-d’r-aan uit het raam te keilen maar daar staan toch ook mooie momenten van intense tevredenheid tegenover. Zoals afgelopen dinsdagavond, toen ik er voor de eerste keer in slaagde om een paar HTML-pagina’s op een server geparkeerd te krijgen, die er daarna zowaar normaal uit bleken te zien. Even een lange yèèèèèèsssss geslaakt, een krijgsdansje gemaakt, en mezelf op de linkerschouder geslagen: Goed zo jochie, je leert het wel… Er zullen nu wel een paar lezers zijn die twee schouders ophalen, zo van pffff,… >> Lees verder . . . >>
De computer Loser Group
Bent u erin geslaagd om uw computer aan de praat te krijgen? Heeft u een aansluiting op Internet? Doet-ie `t soms ook nog? Mooi zo. Leg voor de gein eens een PPP-connect, richt uw browser op Lycos of een ander goed zoekprogramma en laat het World Wide Web afstruinen op de combinatie van de twee woorden Microsoft en hate. Verbazingwekkend wat een ongenoegen er allemaal tevoorschijn komt uit allerlei kieren en gaten langs de elektronische snelweg. De meeste wrevel heeft te maken met de gevolgen van het overstappen op Windows 95, dat besturingssysteem waarmee Microsoft alle machinisten van Windows 3.1… >> Lees verder . . . >>
De Krant op Internet, lang leve de Krant
Dit verhaal schreef ik in mei 1996, toen ik als redactioneel projectleider internet benoemd werd. Mijn nieuwe contract was precies één zin lang: mijn opdracht was om een website voor de krant te bouwen. Die website, die in den beginnen niet meer dan een paar koppen bevatte, die naar artikelen linkt die er met de hand in geknipt en geplakt waren, werd door mij in dit verhaal aangekondigd, als een toekomstschets van wat de digitale noviteiten ons allemaal zouden gaan brengen. Ralph van Wolffelaar leidde de herpublicatie dit verhaal op 20 maart als volgt in: BN DeStem heeft sinds 25… >> Lees verder . . . >>
VuurWerk legt bommetje onder PTT
Vaste lezers van deze rubriek weten intussen wel dat ik niet altijd even enthousiast ben over een van onze nationale trotsen, de PTT. Ik heb daar ooit het een en ander over geschreven, hetgeen, zoals overigens nogal vaak, tot wisselende reacties geleid heeft. Nogal wat kreten van bijval, maar ook mensen die vonden dat ik niet zo moest zaniken, omdat de telefoonpoot van Tante Pos zijn werk prima doet en daar een redelijk tarief voor rekent. Dat kan. Zoveel lezers, zoveel meningen, en ik blijf bij de mijne: er kan een hoop stukken beter bij PTT. Wat ik me overigens… >> Lees verder . . . >>
Winkelen bij de twee koeien
In Amerika lopen een hoop gekken rond, maar met gekke koeien hebben ze, voor zover ik na heb kunnen gaan, tot nog toe weinig te schaften gehad. Een koe wordt daar nog als een gezellig, vertrouwd beest gezien, en dat bonte stamboekvee, met die grillige zwart-witte tekeningen staat de laatste jaren model voor nogal wat bedrijfslogo’s. Ook in computerland. Om te beginnen heb je natuurlijk Gateway 2000, dat in oktober ook op de Nederlandse markt de aanval geopend heeft. Dat Gateway is, letterlijk, een Amerikaanse computer-boer die tien jaar geleden door twee jongens ergens in the mid-West op poten is… >> Lees verder . . . >>
Hier wordt overdag wiet gerookt
De bekeerden zijn de ergsten, zeggen we hier op de redactie wel eens. We hebben het dan over de collega’s die vroeger rookten als een schoorsteen, maar die later, ouder, grijzer en zowaar soms ook nog wat wijzer, sigaret of sjekkie afgezworen hebben. Die maken het meeste verongelijkte kabaal als er iemand even vergeten is dat er tot half zes in het grote redactielokaal niet gepaft mag worden. Hier wordt overdag niet gerookt meldt een bordje op de deur, en natuurlijk kon ik het niet laten om met een viltstift de eerste letter van het woord niet in een W… >> Lees verder . . . >>
Ik ben even naar Tumbolia
Als ik wist waar het was was, ging ik nu even naar Tumbolia. Ik zou schatrijk worden, want miljoenen computerbezitters over de hele wereld zouden grof geld betalen om te weten te komen waar Tumbolia is. Tot ik Intermediair van een paar weken geleden onder ogen kreeg, had ik nog nooit gehoord van Tumbolia. Mark Mieras, de schrijver van het desbetreffende omslagartikel, heeft dat land niet uitgevonden. Dat is de Amerikaanse schrijver Douglas Hofstadter. Die heeft Tumbolia omschreven als het land waar alle verdwenen computerbestanden zich ophouden. Tumbolia, het klinkt wel mooi. Zou daar, wat zich ooit op mijn harde… >> Lees verder . . . >>
Voer voor cynici en sceptici
Ik begin vandaag maar eens met mopperen op sommige collega’s. Speciaal die type’s die de halve dag lopen te verkondigen dat het niets is met dat Internet, en dat het ook nooit iets worden zal. Ik kijk nooit met enig dédain op iets of iemand neer en als iemand dat op mijn activiteiten doet, lach ik er luidkeels om. Ik mag natuurlijk, om te stangen, wel eens een beetje doen alsof ik iets of iemand niet serieus neem, en dan sta ik er nog steeds heel vaak versteld van hoe lang tenen kunnen zijn. Een beetje dom vind ik ze… >> Lees verder . . . >>
Linux, Stattler & Waldorf
Ik weet dat er enkele lezers zijn die nauwelijks hebben kunnen wachten op mijn bijdrage van deze week. Om te beginnen degene die me zo gek gekregen heeft om Linux op mijn systeem te gaan installeren en daarnaast de sceptici die mij mailtjes gestuurd hebben die er op neer kwamen dat ik me nog maar eens goed moest gaan bezinnen voor het beginnen. Wie heeft er nu gelijk? Dat weet ik nog niet, maar ik weet wel dat ik een stekende pijn aan mijn nek heb van het staren naar de monitor. Zodat ik in ieder geval één ding wijzer… >> Lees verder . . . >>
Linux: je van hét voor Internet?
Waar staat geschreven dat ik consequent moet zijn? Nergens toch? Nou dan…. Vorige week beweerde ik dat ik het, althans voorlopig, nog bij Windows 95 zou houden, maar vanaf vandaag ziet mijn desktop er desondanks heel anders uit. Tenminste, als ik mijn monitor weer terug heb, waar intussen een nieuwe hoogspanningstrafo in gezet is, maar ze wilden hem graag wel even testen met mijn kabel erbij, om zeker te weten dat daar geen kink in zit. Intussen is het een weekje behelpen geweest met mailen op die oeroude Toshiba 1000, want met dat 2400 bauds modempje loopt de post net… >> Lees verder . . . >>
Een ongeluk komt nooit alleen
Het heeft me wat losgemaakt, dat stukkie van vorige week over die gremlin die blijkbaar gratis meegeleverd wordt als onderdeel van Windows 95. Wisselende reacties. Zo wisselend, dat ik nou door de bomen het bos helemaal niet meer zie. Om te beginnen werd ik de avond na het schrijven van mijn vorige rubriek voor de zoveelste maal hardhandig gewezen op de wet van Murphy en de afgeleiden daarvan. Een van die sub-wetjes is dat een ongeluk nooit alleen komt. Dat bleek maar weer eens. Nadat ik vorige week woensdag en donderdag die gremlin in Windows 95 met verschillende verdelgingsmiddelen te… >> Lees verder . . . >>
Er zit een gremlin in mijn computer
Qua hardware heb ik twee hoofdhobby’s: computers en oude auto’s. Aan allebei beleef ik het nodige plezier, maar soms word ik van beide liefhebberijen horendol. Wel eens geprobeerd om met dit weer de voorruit van een zevenentwintig jaar oude Kever aan de binnenkant ijsvrij te houden? Uw opa had er ook een? Nou, dan weet u wel wat ik bedoel. Zomers mag ik graag rondtuffen in dat ding, maar ‘s winters is zo’n rijdende koelkast een crime. Ik snap als geen ander dat er in kranten en old-timer-magazines regelmatig karretjes te koop worden aangeboden ‘wegens beëindiging hobby’. Dat staat er,… >> Lees verder . . . >>
De sociëteit van de sceptici
God, als die tenminste bestaat, mag van mij tezijnertijd best mijn ziel redden, vooropgesteld dat ik er een heb. Ik heb mijn eerste zin vandaag geleend van John Spencer, omdat ik het roerend met hem eens ben. Voor wie mij een beetje kent zal dat geen verrassing wezen, en voor wie het nog niet in de gaten had: ik ben, als ik überhaupt iets ben, een scepticus. Ik hou niet van flauwekul, ik moet niks van sterrebeelden hebben, en ik word recalcitrant als er goeroes, antroposofen, gebedsgenezers, gifmengers, hypnotiseurs of handopleggers in de buurt zijn. Ik mag graag lekker dwars… >> Lees verder . . . >>
Big Brothers met rode baretten
Ik ga u, zolang het nog kan, nog even lekker jaloers maken. Ik heb net voor de eerste keer sinds een week die Toshiba weer eens opgegraven vanuit de kofferbak, waarin hij onder de tentstokken en het kampeerbestek bleek te liggen. Dat was even zweten want het was, zoals ze dat in Australië noemen, a hot and sticky one. Zo’n dag waarop voor velen de na bushfires meest gevreesde nachtmerrie levend wordt: sticking thongs. Thongs zijn die teenslippers die op zo’n dag, als je dat even vergeten bent, aan het kokende asfalt blijven kleven. Je wilt gauw oversteken en daar… >> Lees verder . . . >>
Surfen via sterretje eenentwintig
Wat ik vorige week in deze rubriek geschreven heb is sommigen maar matig bevallen. Zo was Rini van Haperen van PTT Telecom in zijn wiek geschoten, omdat ik schreef dat ik naar een andere telefoonmaatschappij verkas zodra dat mogelijk is in Nederland. Daarnaast genoot ik, nog steeds in Australië, de twijfelachtige eer om van Pim Gaanderse, de hoofdredacteur van het ANP, een bijzonder boos briefje te mogen ontvangen. Hij schreef, maar gelukkig meende ik een ironisch ondertoontje te bespeuren, van woede bijna ontploft te zijn om wat ik over zijn ANP geschreven had. Dat zou te veel eer geweest zijn,… >> Lees verder . . . >>
Snob
Wat is het verschil tussen een Ferrari en een Golfje? Mijn garagehouder weet het antwoord wel: aan de Ferrari 400 die hij in onderhoud had heeft hij een groot gedeelte van zijn grijze haren overgehouden. Simpeler, betrouwbaar en degelijker dan een Golf diesel daarentegen kan een auto niet in elkaar gezet zijn. Toch zijn er maar weinig liefhebbers die van een Golf dromen, maar bij de gedachte aan een Ferrari beginnen sommige aficionados te kwijlen. Ik heb dat nooit goed begrepen, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik mijn garagehouder weleens de kleppen van zo’n ding heb zien proberen te stellen,… >> Lees verder . . . >>
De stommiteit van de dag
Ik ben een volslagen idioot, want ik heb een baas. Alleen honden zouden bazen moeten hebben, maar omdat ik er ook een heb, moet ik wel een halve gare zijn. Welkom in 1996. Mijn openingszin van dit jaar heb ik overigens geleend van een andere websurfer, al zullen er onder u ongetwijfeld een paar zijn die van mening zijn dat het citaat hierboven naadloos aansluit op degene wiens naam hier ergens boven staat. Die lol gun ik hen van harte, en voor de rest van hetzelfde. Omdat ik het nieuwe jaar met een bijzonder prettig gevoel begonnen ben, misschien heeft… >> Lees verder . . . >>
Het kan alleen maar beter worden
Dat heb ik geweten, van die kettingbrief die zo bevorderlijk voor onze sekslevens zou zijn. Niet dat ik er zelf wat van gemerkt heb, de voor de hand liggende grappen van collega’s even buiten beschouwing gelaten, maar nieuwsgierig maakte hij blijkbaar wel, die elektronische chain-letter. Enkele grappenmakers, die niet in het bezit van een Internet-aansluiting zijn, vroegen met een zo onschuldig mogelijk gezicht of ik toevallig geen printje bij me had. Andere grepen onmiddellijk naar hun E-mailer. Ik had de krant de zaterdag voor Kerst zelf nog niet eens gelezen toen de eerste twee verzoekjes om een exemplaar al in… >> Lees verder . . . >>