Krijnen.Com Krijnen.Com

Internet-cafés in Las Vegas: wegwezen!

Het was natuurlijk om problemen vragen, dat stukkie van vorige week over het tegenwoordige gemak van ‘internet on the road’. Vergeten af te kloppen tijdens het schrijven, en misschien alleen al daarom afgestraft. Of was ik gewoon even vergeten was dat Amerika en Californië twee verschillende dingen zijn? Aan de westkust wonen zoveel mensen, dat er in ieder gat een POP (point of presence) van UUnet is, zodat tegen het lokale tarief, en dat is in Amerika gratis, overal de laptop aan internet gehangen kan worden, zo schreef ik vorige week enthousiast. En traveler-cheques heb je tegenwoordig ook niet meer… >> Lees verder . . . >>

Christine: hoe virtueel wordt mijn realiteit?

Het reizen is niet meer wat het geweest is. Het was even wennen, maar voor de eerste keer in mijn leven ben ik in een buitenland zonder traveler-cheques op zak. Die dingen zijn niet meer nodig, want met een ordinair bankpasje haal je tegenwoordig overal geld uit de muur. Overal in Amerika staan nu ATM’s (Automatic Teller Machines) die dollars uitspugen als je hen je Nederlandse pincode gevoerd hebt. In de lobby van het hotel, op het vliegveld, in iedere shopping-mall struikel je zowat over die dingen en als er, in mijn geval, het logo van Cirrus opstaat, dan kan… >> Lees verder . . . >>

Webmaster regel nummer één: altijd ‘ja’ zeggen

Hier is de gouden regel één van de webmaster. ‘Als een potentiële klant, of je baas, je vraagt of je ervaring hebt met ABC-software, draaiende op het XYZ-platform, roep dan meteen zo overtuigend mogelijk ‘ja’. Haast je daarna naar huis, trap internet aan de gang, en zoek uit waar het in hemelsnaam over ging’. ‘Webmaster rule number one’, in het Engels, kwam tot mij als signature onder een e-mail van échte webmaster Joost, en hij beviel me zo goed dat ik hem onmiddellijk een tijdje als mijn eigen signature gedraaid heb. Voor newbies: een signature is een stukkie tekst van… >> Lees verder . . . >>

Een jaar in cyberscape en de wet van Murphy

Dit wordt voorlopig mijn laatste bijdrage vanachter deze Digital-monitor, met dat mooie uitzicht op de Emerplas en de eerste knoppen in de Hollandse bomen. In ieder geval de komende twaalf maanden, want ik heb toestemming gekregen om er een jaar vantussen te gaan. Een ‘one year sabattical’ noemen ze dat op de plaats waar ik vanaf volgende week vrijdag zit, een van een stuwmeer van vakantie- en compensatiedagen en onbetaald verlof aan elkaar gebreide lappendeken van mogelijkheden en voorzieningen. Er komt het een en ander bij kijken aan het regelen van ziektekosten-, verzekeringen- en pensioenpremies, maar ik geloof dat ik… >> Lees verder . . . >>