“Life is a box of chocolates, Forest, you never know wat you gonna get.” Ik voelde me de afgelopen dagen ook een beetje als Forest Gump die bovenstaande wijsheid door zijn moeder voor de laatste keer kreeg toegefluisterd vanaf haar sterfbed. Het leven is een doos bonbons, maar je weet nooit wat er zit. Woensdagavond kon ik mijn nieuwe doos bonbons niet snel genoeg uitgepakt krijgen, maar over de inhoud had ik een paar uur later gemengde gevoelens. “U kunt vanaf vandaag lokaal inloggen” meldde mij WinCim woensdag, de communicatie-manager van Compuserve, nadat ik voor de honderdduizendste keer dit jaar verbinding had gemaakt met de node. Een computerruimte ergens in Amstelveen, waar een indrukwekkende batterij modems gezellig staat te piepen en kwetteren met de computers van 17.000 abonnees in Nederland.
Eindelijk lokaal bellen, en ook nog op een snelheid van 28K8, dat is toch weer een stapje in de goede richting. Aan het eind van die Stairway to Cyberspace wacht ons computer-idioten het beloofde land: onbeperkt lokaal bellen voor een vast bedrag van nul of een halve cent per gesprek, een paar honderd kilobitjes per seconde, real-time video. Wat dat in de praktijk oplevert? Dan heeft u een flat-screen aan de muur hangen, een schilderij van een paar vierkante meter, waarop u, als u geen film of tv kijkt, met de scherpte van een reuze-dia een mooi schilderij projecteert.
Heeft u zin in een filmpje? Even ergens aanloggen, click op de gewenste film, en hij begint te lopen. Niks geen video-banden meer, de hele wereld is uw eigen archief geworden en alle bewegende beelden die ooit opgenomen zijn kunt u ergens vandaan halen. Goed, even mezelf voor mijn voorhoofd slaan en wakker worden, want zover is het nog lang niet.
Terug naar mijn doos bonbons. Die bleek ditmaal dus minder lekkers te verwachten dan waar ik op gerekend had. Er zaten inderdaad telefoonnummers in van modems in elf verschillende Nederlandse steden, waaronder Breda. Maar, om te beginnen, bleek Compuserve die modems niet zelf neergezet te hebben. De kastjes stonden al in het netwerk van een Franse communicatie-leverancier die blijkbaar al in Nederland actief was: FT Connect. Mooi en wel, maar die Fransen stellen dat netwerk natuurlijk niet voor niets beschikbaar. Daarom rekent Compuserve voor het lokaal bellen een toeslag per uur en die is in dollars 2,20. Daar zijn we lekker mee. Bovendien loop ik hier tegen een gewetenskwestie aan: geen Frans wijn na de streken van die hautaine Chirac, maar wel Franse modems?
Nog geen uur nadat andere Compusurfers hun doos bonbons hadden uitgepakt, begon het gemopper in het Nederlandse Computer Forum. Ik ben zelf niet zo thuis in lokale en interlokale telefoontarieven, maar ik heb natuurlijk gemakkelijk praten. Onder mijn telefoonrekening wordt een paraafje gezet, waarna hij naar de boekhouding verdwijnt en dat is voor mij het eind van het verhaal. Maar de meeste leden van Compuserve moeten hun telefoonrekening zelf betalen en die zaten daarom al maanden vol ongeduld op de lokale nummers te wachten.
Binnen een uur werden de eerste rekenvoorbeelden in het NL Forum geparkeerd. Daaruit blijkt dat het lokaal bellen meestal iets goedkoper is dan naar Amstelveen bellen, maar soms zelf niet. En dan moet de dollar ook nog onder de f. 1,77 blijven, want anders valt er helemaal geen voordeel meer te behalen. Maar ook met de huidge stand van dollar levert lokaal bellen hooguit maar een paar cent voordeel zodat die $ 2,20 als een onaangename verrassing uit die doos bonbons tevoorschijn is gekomen.
Daar bleef het niet bij. Omdat er veel meer andere gebruikers op dat FT Connect zitten moet dat netwerk iemand van Compuserve als zodanig herkennen, zodat hij meteen doorgekoppeld kan worden naar die immense computerhal van Compuserve in Columbus, Ohio. Nou weet ik niet waarom, maar daar is blijkbaar meer voor nodig dan simpel aanloggen met gebruikersnaam en passeerwoord. Compuserve heeft woensdag tenminste twee ellenlange script-files bijgeleverd die dat aanloggen zouden moeten vergemakkelijken.
Ze werken, maar niet zoals het zou moeten. Nadat dat Franse modem met een oorverdovende hand-shake had opgepakt, het lijkt wel een brandweersirene, kwam de verbinding woensdag inderdaad tot stand. Vervolgens ging er de hele avond van alles fout. Vastlopers bij het binnen te proberen gaan van een forum, crashes bij het ophalen van post, niks waar je vrolijk van wordt.
Tot overmaat van ramp wil de Microsoft Internet Explorer absoluut niet door de deur met die twee scripts, die blijkbaar zo werken dat het ene script het andere ophaalt. Ik ben net vier weken lang een redelijk gelukkig en tevreden mens geweest met de combinatie Windows 95, Microsoft Internet Explorer en de Robodun Scripting Tool met daarin één simpel maar doeltreffend script van tien korte regeltjes.
Vier weken lang foutloos aanloggen, geen enkele crash gehad, vier weken twee maal zo snel als Netscape. En zou zal ik, om minder dan een dubbeltje per uur te verdienen, mezelf met lokaal bellen weer een hoop kersverse ellende op mijn nek moeten gaan halen? Ze bekijken het maar. Ik heb dat Amstelveense nummer weer netjes teruggezet in mijn settings, die twee script-files naar de prullenmand van Windows 95 gesleept en daarna liep de boel weer naar behoren.
Laat maar even liggen, dat lokaal bellen. De komende dagen zullen er, naast een hoop boze brieven, waarschijnlijk weer snel genoeg pasklare oplossingen geparkeerd worden in het NL Forum. Bovendien heeft Compuserve nog een andere belofte openstaan: integratie van WinCim met het World Wide Web. Dat zou binnen een paar weken gerealiseerd moeten worden. Dan zou de praktijk zo moeten zijn dat WinCim en willekeurig welke browser naadloos op elkaar aansluiten via één en hetzelfde nummer, via hetzelfde protocol. Als die belofte over twee weken met opnieuw veel tam-tam waargemaakt wordt zal er ongetwijfeld opnieuw een paar avonden gemopperd en gesleuteld moeten worden, en misschien zit er wel weer een lelijke adder onder het gras.
Bovendien wacht na iedere trede die ik beklommen heb op die Stairway to Heaven weer een andere. Een belangrijke stap wordt die ISDN-verbinding, die ik mezelf als Sinterklaas-surprise beloofd heb. Want Compuserve heeft ook al beloofd om ISDN voor het eind van het jaar mogelijk te maken voor iedere abonnee. Dan haal ik in de laagste versnelling 64 kilobits per seconde binnen, 128 kilobits over twee kanaaltjes en zelfs 512 met de nodige compressie-technieken.
Maar laat ik mezelf nou niet al te veel in een euforische stemming brengen. Straks heb ik dat hele ISDN-circus binnen. Er moet een stuk hardware aan de muur komen waar dat telefoonkabeltje binnenkomt, er moet een dure ISDN-kaart in mijn computer geprikt worden, ik heb minstens één digitaal telefoontoestel nodig. De zoveelste rooie rug ben ik zo kwijt voordat dat spul gebruiksklaar is. Daarna vallen de kosten mee. Ik ga weliswaar acht tientjes per maand abonnementskosten betalen, maar de gesprekskosten blijven nagenoeg gelijk. Zul je zien dat Compuserve weer een onsmakelijke bonbon serveert. Zeker een toeslag van vijf piek per uur, of zoiets? Je weet maar nooit, maar dát wist Forest Gump al….