Ik klink nu misschien een beetje als de hoofdredacteur van een gestencild weekblaadje op Terschelling die Bill Clinton voor de laatste maal waarschuwt, maar het is niet anders. Ik begin mijn buik een beetje vol te krijgen van Compuserve, en als ze daar in Columbus, Ohio, niet willen luisteren, dan gaat deze websurfer naar de concurrentie. Punt één. Ik voel me, met ongeveer 18.000 anderen in Nederland, zwaar voor de gek gehouden door onze provider. Maanden lang heeft die ons lekker zitten maken met de lokale nummers. Inplaats van via Amstelveen in te loggen zouden we een nummer in onze eigen woonplaats kunnen gaan bellen, en dat scheelt nogal wat slokken op de borrels die we dagelijks in cyberspace tot ons nemen.
Het bleek een loze belofte. Om te beginnen leveren die lokale nummers zoveel technisch gedonder op dat ik al na twee dagen uit pure arremoede maar weer via Amstelveen in ben gaan loggen. Bovendien maakt het qua kosten bijna niets uit, want er zit een toeslag van $2.20 per uur op, en daar hebben ze vantevoren nooit één woord aan gewijd. Dat riekt naar pure volksverlakkerij. Zeker als die die kosten, zoals ze zelf blijven beweren, reëel zijn, dan hadden ze dat vooraf gewoon even moeten vertellen.
Punt twee. Maandenlang heeft Compuserve ons ook al lekker zitten maken met WimCim 2.0, de opvolger van 1.4, het communicatieprogramma dat de verbinding opzet, open houdt, waarmee ik mijn post ophaal, bewaar en verstuur. Alle vorige releases van WinCim hebben altijd perfect gewerkt, maar 2.0 heeft een paar nukken waar ik niet goed van word.
Het relevante nieuwe in de laatste release is dat hij een PPP-connect kan maken. Zodat je, terwijl de telefoonverbinding open blijft, naadloos kan wisselen tussen WinCim en je favoriete web-browser. Of dat nou Mosaic, NetScape of de Microsoft Internet Explorer is, dat zou niet uit moeten maken. Daar komt dus nog niets van terecht. Met WinCim 2.0 heb ik, zo lijkt het, alleen maar nieuwe problemen binnen gehaald. Om te beginnen moeten de time-outs minstens verdubbeld worden, want anders komt de verbinding überhaupt niet tot stand. Dat is dus geen stap vooruit, maar een stap terug. Loopt het treintje eenmaal, dan gaat er ook van alles fout wat onder 1.4 nooit fout ging. Een forum enteren? De computer bevriest en ik moet rebooten.
Een simpel mailtje versturen? Gisteravond zeven keer geprobeerd om een vrij lange brief de deur uit te doen, zeven keer moeten herstarten. Dat werd me te gortig. Briefje naar de oude WinCim gegooid, die ik uit veiligheidsoverwegingen naar mijn andere harde schijf gekopieerd had, van daaruit geprobeerd te versturen, in een keer weg zonder problemen.
Hoe zit dat, afdeling customer-service? Als dat niet snel verbetert, zeg ik mijn abonnement op, en ga ik het maar eens proberen bij Planet Internet of bij America Online. Ik snap ook wel dat het daar ook wel niet altijd feest zal wezen, maar erger dan nu kan ik me niet voorstellen.
Mijn stoom is afgeblazen, en ik heb ook nog wat leuke dingen meegemaakt de afgelopen week. Een geweldige site, die niet voor niets een hoofdprijs in de wacht gesleept heeft, een must voor bezitters van een computer met een sound-card: Foreign Languages for Travelers. Als het adres aangeclickt is, verschijnt er een kleurige pagina vol vlaggen van verschillende landen. Kies een vlag, en de volgende pagina verschijnt, waarin u een categorie kiest, reizen, of winkelen, getallen of uitdrukkingen. Wie voor winkelen kiest, krijgt het volgende menutje, en daar staan een aantal uitdrukkingen die van pas kunnen komen: do you accept credit cards? bijvoorbeeld. Toen ik dat op de Esperanto-pagina had aangeclickt werd dat zinnetje naar mijn computer getransporteerd, waarna de media-player zich opende en mij luid en duidelijk toesprak: Cu vi akceptas kreditkartojn? Dat kan dus ook in het Swahili, het Noors, het Deens, Hongaars en en hele hoop andere talen, waaronder Nederlands (officially spoken in The Netherlands, Belgium, Surinam and The Netherlands Antilles). Hoe zou dat Nederlands klinken?
Want dat zegt mij iets over de kwaliteit van de pagina. Een heldere vrouwenstem sprak alle gevraagde termen in algemeen beschaafd Nederlands uit, al zullen er waarschijnlijk niet veel Hollanders zijn die kredietkaarten inplaats van credit-cards zeggen. Overbodige uitdrukkingen staan er ook tussen. Wie wel eens in een bazaar in Turkije geweest is, weet wel dat je de volgende vraag aan de boorden van de Bosporus nooit, maar dan ook nooit hoeft te stellen: almak istiyorum (ik zou graag willen kopen).
Maar al met al, een schoonheid van een een home-page, waar velen een voorbeeld aan kunnen nemen. Het adres, al is het risico van een vermelding dat het daar de komende week weer een stuk drukker en trager is: http://inst.physics.sunysb.edu/mmartin/languages/languages.html