De Daily Planet is jarig

`Dat wordt zeker weer een mooi verhaaltje in de krant`, riep een overbuurvrouw donderdagmiddag vrolijk, toen ik, voor de zoveelste keer, met die computer op mijn nek naar de sleutel van de voordeur stond te zoeken. Nou nee, even afkloppen, maar de gremlin die ergens in een diepe krocht van die `big tower` leeft, was toch weer even bezig geweest. Hij had aan de binnenkant een stekkertje losgetrokken waardoor de paralell-poort plotsklaps afwezig bleek te zijn en de printer dienst weigerde. Verder heeftie nog een paar keer een streek uitgehaald. De hele boel viel stil, opstarten ho maar, hard-disks zogenaamd pleite, en nog wat van dat soort grappen.
Hoe dat stekkertje in die toren losgeraakt is wist de leverancier niet, maar voor dat op tilt slaan van het BIOS (het Basic Input Output System) had hij wel een verklaring: statische elektriciteit. `Komt bij sommigen dagelijks voor als het zo droog is als de afgelopen weken` meldde hij droog, `gewoon even in het BIOS de defaults terugzetten, en dan is alles weer goed`. Mooi niet dus, want dat was precies wat ik gedaan had en die printer bleef dood. `Hmmmm, even kijken, oh ja, da`s waar ook, er zit bij jou een apart paralellkaartje in en daarom moet er in het BIOS disabled inplaats van enabled staan`. Ja, ja, zo blijven we aan de gang.
Volgens mij bouwen sommige leveranciers tijdbommetjes in die apparaten, zodat je om de paar maanden met de hele handel terug moet. De handigste onder hen repareren die bug gratis en proberen je vervolgens een nieuw moederboard aan te praten, of een nog grotere hardere schijf. Die van mij leest mee, dus ik zeg hier even met nadruk dat ik hm niet bedoel, echt niet. Intussen heb ik wel weer twee slapeloze nachten gehad van de nieuwe grafische kaart met twee megabyte videogeheugen en een nieuw moederboard, zo`n 166 of 200 megahertz Pentium, waar hij me tijdens de reparatie lekker mee heeft staan maken. Freak, hoor ik hier en daar meewarend denken. Maar ja, natuurlijk, maar als je een keer zo`n 166 megahertz met een flinke stoot geheugen aan boord hebt zien lopen, is het thuis maar behelpen.
Vooral nu ik een Linux met de laatste versie van XWindows heb zien draaien op zo`n vette bak, want dat is toch wat ik binnen een paar maanden als enige besturingssysteem draaiende wil hebben. Twee problemen, zoals altijd: tijd en geld. Om Linux te leren beheersen zou ik mezelf daarmee minstens een of twee uur per dag bezig moeten houden en zo`n moederboard met een 166 megahertz kost nu nog om en nabij een rooie rug. Nog maar even wachten dus, want in september is dat misschien weer dertig procent gezakt, en tijd kom ik alleen maar tekort.
Trouwens, ook dat OS/2 dat besturingssysteem van IBM, dat zogenaamd op sterven na dood was, zou ik best wel eens een keertje willen proberen. Er komt een nieuwe versie aan, Merlin, en dat schijnt qua snelheid en stabiliteit, net als Linux, Windows 95 zijn hielen te laten zien.
Genoeg gedroomd. Afgelopen woensdag was de Daily Planet jarig hetgeen de hartelijke gelukwensen voor Francisco van Jole rechtvaardigt. Hij maakt die Daily Planet in zijn eentje, hetgeen hem nou onderhand vierkante ogen opgeleverd moet hebben. Ik zit donderdagmorgen wel eens op mijn nagels te bijten als er weer een Interface geboren moet worden: computer hele week niet kapot geweest, waar zal ik het nu weer eens over hebben? De Daily Planet verschijnt iedere dag, en hij is iedere dag bijna net zo lang als de duizend millimeters die ik hier één keer in de week moet vullen. Hier op de krant praten wij altijd over millimeters kolomlengte, en een meter geleuter komt neer op om en nabij de achtduizend bytes. Probeert u dat vanavond voor de gein zelf maar eens bij elkaar te tikken, dan leest u deze rubriek voortaan met hele andere ogen.
Duizend millimeter per dag, da`s een hele hap, en voor Francisco daar aan begint moet-ie minstens een paar uur nieuwsgroepen uitgevogeld en homepages nagelopen hebben. Die Daily Planet is een aanradertje voor iedereen die in de laatste nieuwtjes over Internet geïnteresseerd is. Hij verschijnt iedere middag op het adres http://www.pi.net waar hij voor iedereen met een Internet-aansluiting te bekijken is. Maar ook mensen die alleen maar Email hebben en niet over de mogelijkheden tot surfen en browsen willen of kunnen beschikken kunnen de Planet dagelijks gratis in de elektronische brievenbus krijgen.
Abonneren is simpel: stuur een Email naar het adres listserv@pi.net met als enige tekst: SUBSCRIBE DAILY_PLANET Voornaam Achternaam. Ter controle komt er vijwel onmiddellijk een mailtje terug dat u met behulp van de replyfunctie moet beantwoorden. U verwijdert er alle tekst uit en plaatst alleen op de eerste regel de tekst: OK. Dat OK terugsturen en u bent gratis abonnee en u vindt hem dagelijks in uw postbakje.
Ik lees de Daily Planet iedere dag, ook al omdat er altijd wel iets verrassends te vinden is, terwijl er ook de nodige humor uit de aanpak spreekt. Volgens een onafhankelijk onderzoeksbureau wordt de uitgave dagelijks door circa tienduizend mensen gelezen en dat aantal groeit gestaag. Daarmee zou de Daily Planet de grootste Nederlandstalige net-publikatie zijn die bijvoorbeeld meer dan drie keer zoveel lezers trekt als de Internet-editie van NRC Handelsblad. De Stem Online, nu nog under construction, wordt nu dagelijks tussen de twee en vierhonderd maal bezocht.
De inhoud van de Daily Planet wordt grotendeels gedestilleerd uit postings, oftewel berichten, in newsgroups. Daartoe worden iedere werkdag meer dan duizend newsgroups doorgeploegd, van alt.2600 tot en met wcw.general. Het betekent dat Francisco van Jole dagelijks zo`n dertigduizend berichten onder ogen krijgt. Het lijkt me sterk dat-ie die ook allemaal leest, temeer daar voor de selectie geen speciale software gebruikt wordt. Hoe dan ook, het resultaat van dit monnikenwerk is wel dat de Daily Planet vrijwel altijd als eerste melding maakt van belangrijke gebeurtenissen op het net en dat ik niet uren per dag zelf door die nieuwsgroepen hoef te worstelen.
De dunste uitgave van de Daily Planet verscheen op 25 september. Hij bevatte één berichtje, maar er werd wel massaal op gereageerd: Vandaag verschijnt er geen editie van de Daily Planet omdat de redactie is getroffen door een griepaanval. Excuses voor het ongemak….
Waar met computers gewerkt wordt gaat vroeg of laat iets fout. De onontkoombaarheid aan de wet van Murphy leverde einde april een hoop ellende op voor de Daily Planet. Na een ongelukje tijdens het schonen van het abonnee-bestand op foutieve en in onbruik geraakte email-adressen bleek de oplage ineens gehalveerd te zijn. Dat betekende een paar weken overwerk voordat een groot gedeelte van de kwijtgeraakte adressen weer teruggevonden was. De verzendlijst van de Daily Planet werd in het afgelopen jaar ook een aantal malen gekraakt.
Zo vervaardigde hacker Mark Reijnders een piratenversie waarin zijn eigen homepage werd aangeprezen en stuurde die middels een gat in de beveiliging op zaterdag 14 oktober aan alle abonnees. Mede daardoor werd overgestapt op andere software.
De naam Daily Planet is afgeleid uit het feit dat Planet Internet dagelijks deze gratis nieuwsbrief rondstuurt. Het is echter ook een verwijzing naar de beroemdste niet-bestaande krant ter wereld omdat de uitgave weliswaar verspreid maar nooit gedrukt wordt: de Daily Planet waar Superman, alias Clark Kent, werkzaam was (of is?).
Leuke tip uit de jubileum-Planet: kijk eens op http://huizen.dds.nl/~cerl/ns
Iemand heeft daar vrolijke satire op de Nederlandse Spoorwegen op het net gezet, maar daar zijn ze op het hoofdkantoor van de NS helemaal niet blij mee. Na een protest bij de desbetreffende provider werd de oorspronkelijke pagina verwijderd, waarna een twaalftal klonen ervan, zoals dat op het nog steeds anarchistische Internet gelukkig nog steeds zo gaat, onmiddellijk opdook op ondermeer de onderstaande adressen.
Browse en geniet…..