Ik heb aan maar weinig dingen zó`n hekel als aan koude voeten, dus mij zult u vandaag niet aantreffen tussen Leeuwarden en Leeuwarden. Ik vind het daarentegen best leuk om een man of tienduizend te zien worstelen met de elementen, gadegeslagen door een miljoen of wat klappertandende bewonderaars. Ik blijf lekker binnen, televisie aan, en omdat het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan, uiteraard ook de computer.
Want natuurlijk is er een Elfstedentocht-site met alles d`r op en d`r aan over de Tocht der Tochten. Al hoop ik dat die schaatsers vandaag sneller vooruit te branden zijn dan die site, want die zakte donderdagmorgen, om in termen te blijven, na dé bekendmaking al bijna krakend door het ijs. Voorgaande opmerking getuigt natuurlijk van een beetje jalouzie de métier. Want wij zouden hier natuurlijk best willen dat De Stem Online al voor de middag meer dan tweeduizend bezoekers scoorde.
Zoveel surfers moest, zoals de cijfers van NedStat lieten zien, die site daar in het hoge noorden donderdagmorgen al voor de middag verwerken. Het was te merken ook, want het duurde lelijk lang voordat de tekst binnen wilde komen, om over de plaatjes helemaal maar niet te spreken.
Maar dat komt misschien ook wel omdat de telefoonleidingen die kant uit een beetje bevroren zijn. Onzin? Misschien, maar ik merkte donderdag toch wel dat kou nogal wat verschillende invloeden op techniek uit kan oefenen. Om te beginnen wilde mijn diesel donderdagmorgen niet starten. Paar jassen aan dus maar, handschoenen en muts, de Toshiba in de tas over de schouder en toch nog even dat topsportgevoel. Ik woon gelukkig niet zover van De Stem dus wie nu begint te mopperen over het verband tussen diesels, fietsen en milieu, die heeft gelijk. Da`s overigens een van de goede voornemens die ik een dag eerder gemaakt had, vaker op de fiets naar het werk, dus ik zeur niet.
Die Toshiba bleek overigens ook al een flinke hekel aan kou te hebben. Hij wilde weliswaar starten, maar er viel bijna niks te zien op dat ijskoude TFT-scherm, net of je in een zwart bevroren meer keek. Pas na een paar minuten in de warmte van het redactielokaal wilde hij wat meer laten zien.
De verder al vermelde traagheid was dus te danken aan het grote aantal bezoekers van de Elfsteden-site die, net als ik, natuurlijk alleen maar nieuwsgierig waren hoe actueel die Friezen met hun computer om zouden gaan.
Beroepsdeformatie natuurlijk, want wat je ook wil horen, weten of zien van die Elfstedentocht, daar ben je dezer dagen al mee overspoeld door radio, televisie, teletekst, kranten en kroegpraat. Of je nou wil of niet, je ontkomt er niet aan. Volgens mij is de enige manier om er geen last van te hebben vandaag maar een rondje te gaan schaatsen in Zuid-Holland, want op de Rottemeren zal het wel lekker rustig zijn.
Maar, het moet gezegd, die Friezen waren wakker. Nog geen vijf minuten nadat Henk Kroes het verlossende woord gesproken had kopte de site in H1, zeg maar het HTML-equivalent van de koeienletter: `Elfstedentocht gaat door!!`.
En ook al heeft u alles wat u zou willen weten over de tocht, de afgelopen dagen al tot u genomen, een kijkje op de offici le homepage van de Vereniging De Friesche Elf Steden is nooit weg. Beschouw het maar als een voorproefje op de toekomst. Eens zullen we met zijn allen over voldoende bandbreedte beschikken om video-on demand binnen te laten stromen. Als de volgende Elfstedentocht in 2005 gehouden wordt, staat er minstens bij iedere stempelplaats een live-cam en kunt u iedereen al clickend met de muis volgen.
Nu al lopen ze in een hoop atletiek-wedstrijden met een chip in de schoen die feilloos het moment registreert waarop de electronische finish gepasseerd wordt. Voor zover ik donderdagmorgen, de deadline van deze pagina, in de brij van Elfstedenverhalen na heb kunnen gaan, hebben ze nog geen chip op de ijzers van de helden geplakt, maar ook dat is slechts een kwestie van tijd. Hoeven ze niet meer te stempelen en het biedt ook nog ongekende mogelijkheden in combinatie met internet.
Bij de Elfstedentocht van 2005 hebben we geen monitor meer, en wat mij betreft zijn die dingen over twee jaar al verleden tijd. Hier op de redactie staan er een stuk of honderd de hele dag en avond voor kacheltje te spelen. Dat komt nu mooi van pas, maar als het buiten een graad of twintig warmer is verliest de airco het van die beeldbuizen en is het hier meestal, zoals we dat noemen `bilwarm`.
Daar hebben we over tien jaar geen last meer van, want dan heeft iedereen, thuis en op het werk, allang een flat-screen voor zijn neus, en die dingen produceren een perfect beeld, zonder warmte af te geven. Wat zegt u? Bij u komt er nooit een computer binnen? Dat kan, maar u heeft nu toch wel een tv? Nou, dan heeft u straks toch eenzelfde flat-screen aan de muur hangen. U kijkt er alleen televisie op en laat verder een hoop mogelijkheden onbenut. Mij best, niks moet, maar alles kan.
In 2005 staan die live-camera`s er in iedere Friese stad, kun je zelf bepalen wat je wil zien en heeft die regisseur het niet meer alleen voor het zeggen. Heb je een schaatsend familielid die er in de vorige eeuw in geslaagd is om een startbewijs te bemachtigen. Nee, namen hoef ik niet, rugnummers wil ik hebben. Dat nummer tik je in op de site van de Elf Steden, gaat er ergens op het traject een rood lampje branden en kunt u zien waar neef Evert, pardon rugummer 12.347, op dat moment voortworstelt. En in 2012 kun je met een live-cam, vanaf een satelliet, ook nog inzoomen op het van pijn en kou vertrokken gezicht van de schaatsende neef.
Als ik dat allemaal nog eens mee mag maken… Ping, zegt de Toshiba, en ik word weer wakker. Het winterfotootje van Friesland, waarop ik tien minuten geleden geclickt heb, is zowaar binnen. Tien minuten, voor een onnozel zwart-witje van vijf bij vijf centimeter….
Een goede raad: niet allemaal tegelijk naar die Elfstedensite vandaag, en een beetje geduld kan geen kwaad. En probeer het anders in 2005 nog maar eens een keer.