Het was een lange zit, vorige week zaterdagavond, maar nadat mijn modem (nee, nog steeds geen ISDN) op de achtergrond het grootste gedeelte van de avond flink door had staan puffen, stond-ie dan toch eindelijk op mijn harde schijf. In de vorm van een paar mud nullen en enen was-ie uiteindelijk toch aangekomen, ondanks het feit dat de verbinding tijdens het downloaden drie maal verbroken was geweest. Een ZIP-file van maar liefst 14½ megabyte, zeg maar een nieuw persoonlijk record, want zo’n dikzak van een bestand had ik nog nooit eerder binnen gehaald. Zal je zien dat er volgende week weer een of ander magazine in de winkel ligt plus cd met daarop Netscape Communicator, want daar gaat het hier om.
Eerst even terug naar dat afbreken. Drie keer hoorde ik de telefoon in de keuken een kort en venijnig belletje geven, wat in mijn huishouden wil zeggen dat het modem in de PC om de een of andere reden de lijn opgehangen heeft. De eerste keer dat dat gebeurde zei ik nog iets heel onaardigs tegen mijn monitor omdat ik daar zag dat er net 7 megabyte binnen was en veronderstelde dat het modem was verzopen nadat het meer dan anderhalf uur voor Jan Doedel had staan pompen.
Die FTP-site in Denemarken had me bij het aanmelden weliswaar wijsgemaakt dat-ie ‘broken downloads’ kon herstellen, maar dat moest ik nog maar zien. Maar nadat ik weer aangelogd had bij NLnet en met Netscape weer terug gegaan was naar de server in kwestie, werd de draad weer keurig opgepakt waar hij gebroken was. Ik schold overigens nóg een keer hartgrondig op alles wat internet is toen het voortgangsvenstertje weer op nul procent begon, maar dat bleek na drie keer ademhalen nul procent te zijn vanaf het punt waar de breuk ontstaan is, tot de laatste byte. De automatische schaar- en lijmpot werkte verder perfect en begon gewoon door te metselen waar hij gebleven was: dus op 7 miljoen en nog wat bytes.
Na nog twee uitglijders, waarbij niet na te gaan was wat de oorzaak was, mocht ik de ‘preview’ van Communicator de mijne noemen, hetgeen me vooralsnog alleen maar weer een hele hoop tijd kost voordat ik weet wat er nu allemaal weer mee kan.
Het eerste wat na installatie opvalt is het smoel van de opvolger van de ‘oude’ Netscapes, en de voorkant bevalt me prima. Nieuwe lijnen, nieuwe vensters, nieuwe icoontjes, smullen voor de liefhebber van de Graphical User Interface (GUI). Zoals de een van een Mac en de ander van een PC gecharmeerd is geven sommige mensen de voorkeur aan de Internet Explorer van Microsoft en de meesten aan Netscape. Ik zet iedere dag wel even Explorer aan, en met enige regelmaat zelfs de Hot Java Browser om te bekijken hoe die allemaal hun eigen interpretatie aan dezelfde HTML-codes geven en dan erger ik me meestal. Wat met zoveel inspanning en zorgvuldigheid in elkaar gezet is en gecontroleerd met de ene browser, wordt door de andere achteloos opzij geschoven, genegeerd of verkracht.
Dat die enorme ego’s aan het roer van Microsoft (Gates) en Netscape (Andreessen) nou eindelijk eens aan tafel gaan zitten en een verdrag tekenen waarin ze voor eens en voor altijd plechtig beloven om dezelfde HTML-standaard na te leven. Een open brief van die strekking schijnt overigens de afgelopen week richting browser-fabrikanten gegaan te zijn, dus ik ben blijkbaar niet de enige die er genoeg van heeft.
Intussen blijft een van de meest simpele redenen dat ik al meer gecharmeerd was van Netscape dan van Explorer is het hele ordinaire feitje dat ik met de rechtermuisknop onder Netscape terug kan bladeren en onder Explorer niet. Verder was de afhandeling van E-mail onder Netscape al wat simpeler dan onder Explorer. In het postkantoor van Netscape 3.0 hoefde ik maar op één knop te drukken om post te verzenden of te ontvangen en in Explorer moet ik nog een paar handelingen verrichten voor er iets de deur uitgaat of de brievenbus binnen glijdt.
Dat zijn dus maar kleine dingen, maar iedere autoverkoper weet juist dié het hem kunnen doen en dat de vorm van de asbak of een overbodige sierstrip bepalend kan zijn voor aanschaf van een auto van een ton. Maar ik ben nou ook weer niet zó gek dat ik een programma van 14½ megabyte ga installeren omdat ik met het ophalen en verzenden van post maar op één knopje hoef te drukken inplaats van op twee.
Wat zit er dus nog meer in die Communicator? Om te beginnen dat mooie postkantoor dat de ‘Messenger’ heet, en dat zowel de nieuwsgroepen als de dagelijkse E-mail onder één dak afhandelt. Terwijl de HTML-bewerker die in Netscape 3.0 nog ‘Editor’ heette, nu omgedoopt is tot ‘Composer’. Met die Composer schijn je, want dat heb ik nog niet kunnen proberen, een complete web-site op je eigen PC te kunnen bouwen, waarna je vervolgens met één click, de hele reutemeteut, alle HTML-pagina’s inclusief graphics en eventuele scripts, naar de server kan verhuizen. Ook verrekte handig: met Composer kun je vanuit de losse pols frames en tabellen bouwen en kun je Java-applets en afbeeldingen vanuit een andere applicatie, Photo Shop bijvoorbeeld, naar de web-pagina’s slepen en daar los laten.
Wat er allemaal kan met ‘Collabra’ en ‘Conference’ weet ik nog niet eens. Waarbij aangetekend dat ik met de Pro-versie ongetwijfeld een hoop toeters en bellen heb geïnstalleerd die alleen in een lokaal netwerk zinvol zijn. Hoe de kalenders en dergelijke werken hoop ik de komende weken allemaal eens uit te vissen. Dat Communicator op mijn PC nu al een blijver is staat buiten kijf. De browser zelf, maar ook Messenger en Composer heb ik de eerste week nog niet plat gekregen, zodat ik dit weekeinde met een gerust hart voorganger Netscape 3.0 naar de prullenmand verwijs.
De previews van Communicator zijn te downloaden vanaf tientallen FTP-servers over de hele wereld. Een overzicht van die download-sites kunt u vinden via de site van Netscape. Een goede raad: als u de complete versie gaat downloaden, doe dat dan in het weekeinde, en bij voorkeur op zondagmorgen, dan zijn er niet zoveel files op de elektronische snelweg.
Communicator is er niet alleen voor Windows 95 (en NT), maar ook nog voor Windows 3.1, Macintosh Power PC en Unix en Linux. Niet schrikken als het na twee uur fout gaat, want dat van die ‘broken downloads’ dat is tegenwoordig écht waar.