Aan sommige dingen wen je snel in Amerika. Dat een liter superbenzine nog steeds tussen de veertig cent en de twee kwartjes – omgerekend in Nederlands geld – kost bijvoorbeeld. Hetgeen desondanks aanleiding is voor klaagzangen alom, want iedereen weet dat het minder dan een dubbeltje kost om een liter bij de pomp af te leveren, zodat de conclusie duidelijk is: er zit veel te veel belasting op. Nou vinden ze hier al gauw iets te duur, hetgeen te merken is aan de werkelijk moordende tarieven op de ISP-markt: de Internet Service Providers. Veertien dollar vijfennenegentig is in Salt Lake City, waar je kan kiezen uit tientallen landelijke, regionale en plaatselijke providers, zo’n beetje het standaardtarief.
Ik sla de eerste advertentiepagina open van ‘Computer Credible’, een in cartoon-vorm gegoten magazine voor websurfers, dat je op iedere hoek van de straat gratis uit een automaat kan halen. Sisna, zie sisna.com, is een willekeurige aanbieder van unmetered dial-up accounts. Voor 14 dollar en vijfennegentig cent per maand, zonder entreegeld of set-up fee krijg je de volgende lokkertjes: ongelimiteerde toegang, onbeperkt dataverkeer, vijf e-mail adressen, 25 megabyte voor een website, cd met 100 web-applicaties, 24 uur gratis helpdesk, en, mocht u daar behoefte aan hebben, zoveel gratis internet-lessen als u maar wilt, in een heus klaslokaal.
Da’s dus zo ongeveer het gemiddelde aanbod, en wat er in de praktijk van snelheid en stabiliteit terecht komt, kan ik niet beoordelen. Mijn enige handvat is het netwerk van UUnet, en de Toshiba loopt als een tierelier over mijn nieuwe 56K6 modemkaartje van IBM. BN/De Stem-Online verschijnt via het V90 protocol ongeveer net zo snel op mijn scherm als thuis via ISDN, en de Amerikaanse sites komen helemaal bliksemsnel binnen.
Het is dus een aardig pakketje, dat Sisna en al die andere providers in de aanbieding hebben, maar het kan nog gekker. Direct-Web uit Philadelphia is ermee begonnen, het wachten is op de rest: voor twintig dollar min vijf cent krijgt u hetzelfde pakket als bij Sisna, plus de hardware in bruikleen.
Direct-Web blijft eigenaar van de pc, een Intel Celeron 333, met cd-rom, geluid, 15-inch scherm en een 56K6 modem, maar voor die twintig dollar per maand kan je er onbeperkt het net mee op.
De stunt is een eerste reactie op Free-PC.com dat een maand geleden 10.000 computers plus een account weggaf aan mensen die daarvoor in ruil toe moesten staan dat informatie over henzelf (en vooral hun koopgedrag) aan adverteerders verkocht wordt. Direct-Web gokt op 1 miljoen huurders aan het eind van het jaar, maar onafhankelijke insiders zijn er vrij skeptisch over.
Volgens hen zou het niet mogelijk zijn om voor twintig dollar per maand de kosten eruit te halen.
Dat is een gekte die in Amerika aan het losbarsten is, maar die is niet te vergelijken de aandacht die dagelijks in dagbladen, op websites, in televisieprogramma’s aan Y2K gegeven wordt. Y2K, oftewel Year 2000, het millenniumprobleem.
Hoe druk ik mezelf daarover maken moet weet ik niet, en of alle onrust en paniek straks terecht zal blijken te zijn weet ik ook nog niet. Ik verbaas me er wel dagelijks over, dat overigens in de geruststellende wetenschap dat ik op 31 december op een boerderij diep in de Australische outback hoop te zitten. Daar laat de telefoon het wel vaker afweten en als de de elektriciteit uitvalt, halen ze hun schouders op en steken ze het vuur onder de barbie aan. Verder kan het millenniumgedoe daar weinig problemen opleveren.
Vandaag zijn we op straat in de mormonenstad binnen enkele uren vier keer (!) aangesproken door verschillende televisietypes in een net pak, microfoon in de hand, cameraman met professioneel spul in hun kielzog. De eerste keer toen we vanwege een binnenbrandje tijdelijk uit ons hotel waren verdreven, wat we daarvan vonden? Exciting, dus. De tweede keer wat we van de vele daklozen op straat vonden, en of wie die wel eens geld gaven. Heel zielig, en mijn kleingeld gaat altijd naar die figuren als ze er beleefd om vragen. Krijg je altijd netjes een God bless you of een Merry Christmas retour. De derde keer wat we van de smaak van het water in Salt Lake City vonden, en daar is niks mis mee, in tegenstelling tot dat in Las Vegas, waar het naar Rotterdam smaakte. Dat deed de ondervrager goed, al moest ik Rotterdam eerst uitleggen.
Ik had de vierde net niet in de gaten, anders hadden we dekking gezocht in het eerste het beste warenhuis, maar die had me te pakken met de vraag of ik mijn geld al Y2K-bestendig had opgeslagen.
Watte? Kwam er een hele uitleg over het millennium-probleem en dat er een gerede kans is dat ik vanaf 1 januari volgend jaar niet meer bij mijn bankrekeningen kon vanwege die twee bitjes te weinig in de code van allerlei programma’s. Kluizen zullen niet meer open gaan, en alle Automatic Teller Machines zullen in de fout gaan.
Blijken er dus hier banken te zijn die een Y2K-garantie afgeven als u al uw spaarcenten, al uw rekeningen en wat dies meer zij, met onmiddellijke ingang bij hen onderbrengt, dan komt het allemaal goed. Gegarandeerd dat uw begin volgend jaar niet zonder zakgeld komt te zitten en dat al uw rekeningen netjes betaald worden. Bel nu gratis op 1-800-YEAR2K!
In de supermarkten hangen Y2K-affiches: daar kun je nu Y2K-pakketten bestellen die je de eerste drie maanden van het volgend millennium helpen doorkomen. Er is een officieel Y2K-pakket dat door het Rode Kruis samengesteld is. In een stand ervoor staan verschillende magazines, de cover van het een nog onheilspellender dan het ander. Ontploffende bommen in de vorm van een klok, dat soort werk. Grote vuurrode chocoladeletters: ‘Disaster 2000!’ Leg je zo’n overlevingspakket van het Rode Kruis voor een gezin langs een Nederlandse maatlat, dan krijg je het gevoel dat er een heel asielzoekerscentrum een jaar mee vooruit kan. Desondanks is het volgens dat ene Disaster-blad dat ik gekocht heb, nog niet perfect. Het Rode Kruis heeft namelijk nagelaten om op de noodzaak van wapens te wijzen. ‘Het heeft weinig zin’, aldus een zich professor in informatica en overleving noemende goeroe, ‘om zo’n pakket aan te schaffen zonder het te kunnen beschermen.’ Volgen pagina’s vol informatie over welke (hand)vuurwapens en wat voor munitie eraan toe te voegen.
Waarmee de wetenschap dat ik straks in Australië de dageraad van Y2K bijna een dag eerder dan die paniekzaaiers zal aanschouwen alleen maar geruststellender wordt. In de advertenties van de wapenhandelaars in hetzelfde blad (Beretta, Browning, Glock, Sig Sauer, Smith and Wesson, Walther) zie ik overigens lasergestuurde of warmtegevoelige doelzoekers waar toch ook het een en ander aan software in zal zitten. Ik vraag me af of die krengen eigenlijk wel een Y2K-garantie hebben en of ze tijdens het vuurwerk niet vanzelf zullen beginnen te schieten op hun eigenaars…