Is de tijd eindelijk rijp, en moet ik thuis nu wel of niet overstappen op ADSL? Ga ik er op vooruit, of is het alle goden in cyberspace verzoeken om nieuwe problemen? Twee collega’s die inmiddels over zijn, bezweren me dat het allemaal loopt als de brandweer, en dat er niks mis mee is.
Daar komt nog bij dat een lezer, die zich professioneel bezig houdt met webdesign en hosting, en die ik daarom iets meer vertrouw dan mijn collega’s, ook al dik tevreden blijkt te zijn met zijn ADSL-abonnement. Hij had wel wat problemen met het verkrijgen van de aansluiting, via KPN. De aanvraag ervoor zat kennelijk ergens in een verstopte pijplijn.
Dat verhaal komt mij bekend voor. Vier jaar geleden vroeg ik bij KPN een ISDN-2 verbinding aan, en ook dat wilde in eerste instantie niet erg vlotten. Nadat ik een week of vijf niets had gehoord maakte ik in deze column een paar vervelende opmerkingen over de slagvaardigheid van KPN. Dat bleek te helpen. Op maandagmorgen meldden zich twee monteurs aan mijn voordeur, waarna ik binnen een half uur een werkende ISDN-connectie had. Die heeft me de afgelopen vier jaar louter plezier opgeleverd, waarbij mijn twee providers niet onvermeld mogen blijven: Euronet en UuNet.
De corebusiness van de eerste is de modale surfer, terwijl voor UuNet de zakelijke markt hoofdzaak is. Daardoor is Euronet overdag altijd de snelste, en UuNet s’avonds. Loopt een van de twee iets langzamer dan ik wenselijk acht, dan gooi ik hem van de lijn af, en schop ik de ander aan. Mijn ervaring is dat op de momenten dat de een wat minder hard loopt, de andere altijd snel is.
Downloadsnelheden? Daar moet u me niet naar vragen, want daar let ik nooit op. Ik surf op gevoel, en als het lekker loopt, dan is het goed. Dat is de mooiste ervaring die ik overgehouden heb aan mijn bijna aflopende detachering in Amsterdam, waar we met een mens of vijftig een vette pijplijn van 2 megabyte per seconde mogen delen. Daar wordt een surfertje verwend van. Het gevolg is dat je, waar je ook zit te werken, het gevoel hebt dat het niet op wil schieten, waardoor ik me bijna gedwongen voel om thuis aan de ADSL te gaan.
Ik ga me niet halsoverkop in dat avontuur storten. Eerst een even rustig rondkijken, vragen en lezen. Die tactiek heeft me vier jaar geleden ook geen windeieren gelegd. Vooral door veel lezen, in magazines, in forums, in nieuwsgroepen, kwam ik tot de conclusie dat ik nooit een interne ISDN-kaart zou moeten kopen, maar een externe ISDN-modem.
Vooral Windows (what’s new?) bleek toen – en heeft volgens mij nog steeds – grote problemen met interne ISDN hardware. Met de externe Zyxel die ik toen gekocht heb, was het een kwestie van stekker in de kast steken, programmatje installeren, en surfen.
De Zyxel werd niet alleen probleemloos herkend en geaccepteerd door Windows 95, 98 en 2000, maar ook door verschillende smaken Linux – Mandrake en Red Hat – en werkt nog steeds onder BeOS, dat op de machine, waar ik nu op zit te tikken, naast Windows 2000 draait.
Zowel via Euronet als UuNet – ik vermoed dat ik in beide gevallen uiteindelijk bij KPN terecht kom – kan ADSL aangevraagd worden. Maar er zijn veel meer mogelijkheden. Als u er ook over denkt: tik maar eens simpel ‘ADSL in Nederland’ in als zoekstring bij google.com. Dan krijg je een lijst verwijzingen voor je neus waar je wel even zoet mee bent. De bovenste link wijst naar telecomdavies.nl, met een compleet overzicht plus prijsvergelijkingen van alle ADSL-aanbieders in Nederland.
Een van de url’s brengt me naar de importeur van Zyxel in Nederland. Wat lees ik daar? ‘ZyXEL producten zijn geschikt voor alle ADSL and Kabel aansluitingen in Nederland, nu ook met MXstream en ADSL ondersteuning’. Dat doet me deugd. Als die ADSL-Zyxel net zulke goede rapportcijfers krijgt als zijn ISDN-voorganger, dan ben ik snel over.