Als je een mailtje naar Google stuurt, krijg je nog keurig antwoord ook. Dat was de afgelopen week, na ongeveer een decennium internetten, een verbazingwekkende ervaring. Hoe ze het doen, daar ben ik niet achter.
Iedere internetter kent de geautomatiseerde antwoorden die binnen enkele seconden in je mailbox landen nadat je – maakt niet uit welk adres, of welke site – met een vraag bestookt hebt.
Een prangende, want anders neem je niet de moeite om hem te stellen, omdat je bij voorbaat weet dat-ie in een zwart gat verdwijnt. Meestal is zo’n auto-reply er eentje van ‘Bedankt voor uw reactie, de desbetreffende afdeling zal zo spoedig mogelijk contact met u opnemen’. Meestal meteen het einde van de briefwisseling, maar nooit van uw probleem. Van professionelere bedrijven, zoals mijn host Verio.com, krijg je ook binnen enkele seconden zo’n autoreply, maar daar hangt keurig een Problem-ID aan, en binnen een uur is dat probleem opgelost door een mens van vlees en bloed. Ook dat is een knappe prestatie, want Verio is host voor enkele honderdduizenden websites, dus zo’n helpdesk moet toch redelijk bezet zijn, plus technisch bovenmodaal. Van Verio verwacht ik niet anders, want tenslotte kost me dat iets van 25 euro per maand, en voor wat hoort wat.
Google, de beste zoekmachine, wordt per dag miljoenen malen geraadpleegd, en het is gissen hoeveel maal per dag een e-mailtje naar de beheerders in Mountain Valley gestuurd wordt. De een moet een scriptie maken over zoekmachines, een ander denkt dat-ie goed genoeg is om mee te kunnen programmeren aan die cluster van 10.000 (!) Linux computers, velen wensen hun site hoger in de resultaten, noem maar op. Het moeten al gauw duizenden e-mailtjes per dag zijn die af worden gevuurd op de accounts mail, info, helpdesk, webmaster, root, en wat dies meer zij. Zijn ze bij Google niet bang van, want relevante adressen worden duidelijk vermeld op de site. Ze doen er nog wat mee ook. Ik had een probleem, want een vorige maand per ongeluk op mijn eigen site terechtgekomen digitaal visitekaartje met mijn persoonlijke gegevens en telefoonnummers was opgeslagen in de ingewanden van Google.
Die het keurig presenteerde na het intikken van mijn naam. Dat heb ik liever niet, om een aantal voor de hand liggende redenen. Toen ik erachter kwam heb ik de desbetreffende file van de server gehaald, maar Google bleef hem ophoesten. Erger nog, omdat zo’n visitekaartje een vrij kort document is, dook het compleet op in de korte header van het zoekresultaat in de machine. Ik was derhalve, zoals de zoeknerds dat noemen, gegoogeld. Volgt dat mailtje naar Google. Dat ik binnen tien seconden een geautomatiseerd antwoord kreeg, lag voor de hand. Maar dat er binnen een dag een gepersonaliseerd antwoord volgde, met Dear Léon erboven, ondertekend door The Google Team, daar stond ik van te kijken. Met de mededeling dat desbetreffende pagina uit de index verwijderd was, maar dat de indexeringsrobots van Google één keer in de zes weken het immense web indexeren, en dat de pagina tot die tijd helaas door de cache-servers opgehoest zou blijven worden.
Mazzel: de zeswekelijkse indexering zou toevallig binnen vierentwintig uur gedraaid worden en mijn probleem zou daarmee opgelost zijn. Dat klopte. Ik ga dat mailtje hier niet afdrukken, maar ik weet nog steeds niet wat echt of onecht is. Het ziet eruit als het eerste het beste door een puber verstuurde mailtje, beetje slordig, compleet met een enkele tik- en taalfout. Is alles zoals het toevallig is, of doen ze dat expres, of hebben ze daar een knap softwareprogramma voor? Dat binnengekomen mailtjes analyseert, een menselijk lijkend antwoord produceert, en er vervolgens ook nog naar handelt? Zijn die programmeurs in Mountain View nog knapper dan ik dacht, of gaan ze echt perfect met hun klanten om? Ben ik door dat Google Team gegoogeld of niet?