Schrik niet, na vijfentwintig jaar DOS, Vax, allerlei soorten Windows, Unix, FreeBSD en Linux ga ik aan de Mac. De vraag rest slechts welke configuratie, en welke leverancier de gelukkige wordt, (offertes zijn welkom). Het wordt in ieder geval een 20 inch iMac G5 met twee gigabyte geheugen. Extra toeters en bellen verschijnen mettertijd vanzelf, mijn besluit staat vast. Waarom, zult u vragen? U, die mijn gedoe met computers door de jaren heen gevolgd heeft, vooral de Apple-evangelistas met wie ik – meestal vriendelijk, soms frontaal – nogal eens wat mail uitwisselde over de antigonen pc en mac.
Waarom?
Ten eerste bevalt OS X me, nadat ik met twee verschillende machines van vrienden en collega’s heb proefgedraaid, heel wat beter dan de voorgaande besturingssystemen van Apple. Al zal ik veel in de terminal werken, onder de grafische schil, omdat ik dat nu ook gewend ben op afstand op mijn server te doen. Met een beetje handigheid – en plezier daarin – kun je via de commandoregel bestanden, zowel lokaal als op internet, sneller beheren dan door gesleep met muizen en cursors. Maar dat is geen reden om een Mac kopen, want ook onder Windows kun je nog steeds een command venster openen.
Belangrijker redenen voor mijn migratie zijn het feit dat mijn machine steeds meer als mediacenter gebruikt gaat worden en dat steeds meer liefhebberijen zich op het web afspelen. Qua multimedia – video, geluid – kun je je aan Apple geen buil vallen, daar ben ik altijd van overtuigd geweest. Omdat ik steeds meer buiten de deur werk – met webmail, op servers, in diverse content management systemen – blijven er naast de multimedia programma’s en de browser nog maar twee applicaties over die ik lokaal nodig heb: een tekst- en een foto-editor. Resteren de twee belangrijkste redenen: aan een iMac g5 zit maar een kabel, voor de voeding, en, zeg nou zelf, heeft u ooit wel eens zo’n mooie machine gezien?
Walt Mossberg (september 23, 2004): Apple’s latest iMac is elegant, powerful, surprisingly affordable.